“പഠിക്കുന്നില്ലെന്നല്ലാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് . പത്താം ക്ലാസ്സിലല്ലേ? നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കാനുള്ളത് ശ്രദ്ധിക്കണ്ടേ?
ഭാവി കളഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞിട്ടു വല്ല കാര്യോമൊണ്ടോ?”

“ഇവിടിരുന്നിട്ടവൻ പഠിക്കുന്നില്ലല്ലോ.. അവനെ ധൈര്യമായിട്ട് എന്റെ കൂടെ വിട്ടോ.. അടുത്ത റിസൽറ്റിൽ അവൻ മാജിക്ക് കാണിക്കുന്നത് ഞാൻ കാണിച്ച് തരാം..” എന്ന് ആന്റി.

‘എന്റെ അടുത്തുവന്നിട്ട് എന്റെ ഷോൾഡറിൽ പിടിച്ചിട്ട് ആന്റി പറഞ്ഞു..
ഇവന്റെ ഭാവിയൊന്നും പോകുകേല്ല. അതു പോകാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊളാം..”

‘എന്നാ നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലേ, ഉഴപ്പാതെ നോക്കാമെന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവിടിരുന്നു പഠിച്ചോട്ടെ. എനിക്കൊരു കുഴപ്പോമില്ല’

“അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊളാം” ആന്റിയുടെ മുഖത്തൊരു ചെറിയ സന്തോഷം.

അന്നുമുതൽ ട്യൂഷൻ കഴിഞ്ഞുള്ള എന്റെ സമയം ഒട്ടുമുക്കാലും ആന്റിയുടെ വീട്ടിൽത്തന്നെയായി.

മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളിൽ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തുക ഉറങ്ങാൻ നേരത്തു മാത്രം.

അങ്കിൾ താമസിച്ചെത്തുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ അതും ഉണ്ടാവാറില്ല.

ആന്റി വീട്ടുജോലികളിലായിരിക്കുമ്പോൾ മിക്കവാറും എന്നോട് പഠിക്കാൻ പറയും. ഞാൻ അതിൽ വല്ല്യ ഉത്സാഹമൊന്നും കാട്ടാറുണ്ടായിരുന്നില്ല.

എനിക്കെപ്പോഴും ആന്റിയെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കണം. ആന്റിയറിയാതെ ആന്റിയുടെ മാറും നിതംബവും കണ്ണുകൊണ്ടു തഴുകിക്കൊണ്ടിരിക്കണം.