“നിന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. നിന്നെ സുര്യനമസ്കാരം പഠിപ്പിക്കാൻ…. ”

എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്ത്റൂമിൽ പോയി വന്നു.

അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയനേരം ഞാൻ മുകളിലെ ടെറസിൽ കയറി നോക്കി, ചുറ്റുപാടും എങ്ങും വീടുകൾ ഈ ടെറസ്കാണാൻ പാകത്തിലില്ല. ഉള്ള വീടുകൾ അത്യാവശ്യം താഴെയാണെന്ന പോലെയാണ്.

ചെറുക്കൻ ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ടെറസിലേക്ക് വന്നു.
ചെറുക്കന്റെ മുഖത്ത് ചെറിയ ഉറക്കച്ചടവ് ഉണ്ടെങ്കിലും അവൻ എന്നെ അത്യാവശ്യം അനുസരിക്കാൻ റെഡിയാണെന്ന് അവന്റെ തെളിഞ്ഞ മുഖം പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവിടെ ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ മാത്രമാണ് ചെറുക്കന് എന്തെങ്കിലും ഒരു അനക്കം വന്നിട്ടുള്ളൂ.

പിന്നെ, അവന്റെ തള്ള പുറംലോകം കാണാതെ വളർത്തിയിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് അവനു ഇങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യനോട് അടുത്തിടപഴകാൻ ചാൻസ് കിട്ടുന്നതും ഇപ്പോൾത്തന്നെയാകും.

ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു:

“യോഗയുടെ മുഴുവൻ ഫലവും കിട്ടണമെങ്കിൽ ആദ്യം സൂര്യനമസ്കാരം പഠിക്കണം. അതിന് ഉദയ വെയിൽ കൊള്ളുക തന്നെ വേണം…”

“ശെരി മാമാ.. കൊള്ളാം….”

“നീ എന്നെ മാമൻ എന്ന് വിളിക്കണ്ട… നിന്റെ അമ്മയല്ലേ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത്. നീ എന്നെ അങ്കിൾ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി..”

എന്ന് പറഞ്ഞു.

“ശെരി അങ്കിളേ…” എന്നവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കിളുന്ത് സ്വരം എന്നെ രാത്രി കണ്ട സ്വപ്നത്തിൽ അവൻ കാതരമായി സുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ നിന്ന് വിളിച്ചപോലത്തെ വിളി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.