ആന്റിയുടെ ട്യൂഷൻ
ട്യൂഷൻ – ആന്റിയും ഞാനും പരസ്പരം സ്പർശിക്കപോലും ചെയ്യാതെ കിടക്കുകയാണ്.
ആന്റി കണ്ണടച്ചാണ് കിടക്കുന്നത്. ഒരു പക്ഷേ ഉറങ്ങുകയാവാം. എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ല.
രാവിലെ മുതൽ ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന രതിസുഖത്തെക്കുറിച്ച് ഓർത്ത്, ആ കാഴ്ചകൾ കൺമുന്നിൽ തെളിയുന്നതിന്റെ സുഖത്തിൽ മുകളിലേക്ക് കണ്ണ്കൾ നട്ട് കിടക്കുകയാണ്. ഒരു മണിക്കൂർ പോയിട്ട് ഒരു നിമിഷം പോലും അങ്ങനെ അകന്ന് കിടക്കാൻ മനസ്സനുവദിക്കുന്നുമില്ല.
അടുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ ആന്റി പോകും. ഇനി എന്നെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ഒരു കൂടിച്ചേരൽ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന നിശ്ചയവുമില്ല. ആന്റി പറഞ്ഞപോലെ ഭാര്യയെ കീഴ്പ്പെടുത്താനൊന്ന് ശ്രമിക്കണം. അത് വിജയിച്ചാലേ കാര്യങ്ങൾ ശരിയാംവണ്ണം ആകത്തുള്ളൂ.
ഭാര്യയുടെ അനുവാദമില്ലാതെ ഭർത്താവ് ഭാര്യയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതുപോലും പീഢനമാവാൻ സാദ്ധ്യതയുള്ള നിയമമാണല്ലോ ഉള്ളത്.. എല്ലാം ഓർക്കുമ്പോൾ തലയ്ക്ക് പെരുപ്പ് വരുന്നുമുണ്ട്. ഇടയ്ക്ക് മൊബൈലിൽ നോക്കിയപ്പോൾ 25 മിനിറ്റേ ആയിട്ടുള്ളൂ.. ഇനിയും 35 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാലേ ഒരു മണിക്കൂർ പൂർത്തിയാകൂ.
“എന്റെ ദൈവമേ.. ഇനിയും 35 മിനിറ്റ്.. അതായത് കഴിഞ്ഞ് പോയ സമയത്തേക്കാൾ പത്ത് മിനിറ്റ് കൂടുതൽ..
ഓർക്കുമ്പോൾ തല പെരുക്കുന്നു. ആന്റിയെ വെളുപ്പിന് നാലുമണിക്ക് എയർപോർട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകേണ്ടതുമല്ലേ.. അത്രയും ചിന്തിച്ചപ്പോഴാണ് പെട്ടെന്നൊരു കാര്യം ഓർത്തത്.
അയ്യോ.. അതെങ്ങനെയാണ് ശരിയാവുക ?
മൂന്ന് മണി വെളുപ്പിന് കളിക്കണമെന്നും അത് ഒന്നൊന്നര കളിയായിരിക്കണമെന്നുമല്ലേ ആന്റി പറഞ്ഞത് !!
നാലുമണിക്ക് ഇറങ്ങണമെങ്കിൽ മൂന്നരക്കെങ്കിലും റെഡിയായി തുടങ്ങണ്ടേ? മൂന്ന് മണിക്കുള്ള കളി കുളമാവുമല്ലോ.. എന്നൊക്കെ ഓർത്തങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോൾ ആന്റി ചോദിച്ചു..
” നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ.. ?”
” ഇല്ലാന്റി.. എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ല. ഈ രാത്രിയല്ലേ നമുക്കുള്ളൂ. അതിൽ ഒരു നിമിഷംപോലും നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ മനസ്സനുവദിക്കുന്നില്ല. അല്ലാന്റി നാലുമണിക്ക് എയർപോർട്ടിലേക്ക് പോവണ്ടേ.. “
എന്റെ സംസാരം കേട്ട് എന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞ് കിടന്ന ആന്റി എന്റെ നെഞ്ചത്തേക്ക് കൈ വെച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു…
“എന്താ നാലുമണിക്ക് പോവണ്ടേ.. പോവണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട..”
സന്തോഷത്തോടെ ആന്റിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു..
“അപ്പോ..നാളെ പോവണ്ടേ.”
” പോവാതെങ്ങനാ.. പോയേ തീരു.. അത് നാലിന് വേണ്ട.. അഞ്ച് അഞ്ചരയ്ക്ക് പുറപ്പെട്ടാമതി.. ഡൊമസ്റ്റിക് അല്ലേ? അരമണിക്കൂർ മുന്നേ ചെന്നാലും ചെക്കിൻ ചെയ്യാം.. എന്താ മൂന്ന് മണി പ്രോഗ്രാം കൊളമാകുമെന്ന് കരുതിയോ നീയ് “