ചെറിയ ശബ്ദത്തിൽ അമ്മായി:

എടാ അതിയാൻ എഴുന്നേറ്റു കാണും.. ഇനി പതുക്കെ സംസാരിക്കണം അയാൾ വല്ലതും കേട്ടാൽപ്പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല.

അല്ല ഇപ്പോൾ എന്താ ഒരു മാറ്റം?

എന്നത് ? എന്നാ മാറ്റം?

നേരത്തെ പറഞ്ഞത് വീട്ടിൽ കയറിക്കഴിഞ്ഞാൽ അങ്ങനെയുള്ള സംസാരം വേണ്ടെന്ന്.. ഇപ്പോൾ പറയുന്നു പതിയെ പറഞ്ഞാൽ മതിയെന്ന്..

ഈ കഴുവേറി എന്നെക്കൊണ്ട് തെറി പറയിപ്പിച്ചേ അടങ്ങൂ… വേഗം ആ സിറ്റൗട്ടിൽ പോയി നോക്കിയേ പുള്ളി അവിടെ കിടക്കുന്നുണ്ടോന്ന്.

ഞാൻ ഉമ്മറത്ത് ചെന്ന് നോക്കുമ്പോൾ ആട് കിടന്നെടുത്ത് പൂടപോലുമില്ല. പുള്ളിക്കാരന്റെ ബൈക്കും കാണുന്നില്ല. ഞാൻ തിരിച്ചു അടുക്കളയിൽ കേറുമ്പോൾ അമ്മായി എന്തോ പണിയിലാണ്.

ഷെൽഫിന്റെ ഏറ്റവും മുകളിലെ തട്ടിലിരിക്കുന്ന എന്തോ സാധനം എടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. തടിയും വണ്ണവും ഉണ്ടെന്നല്ലാതെ പൊക്കമില്ല പുള്ളിക്കാരിക്ക്. ശരിക്കും ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയാന.

എന്താ എടുക്കണ്ടേ? ഞാൻ എടുത്തു തരാം.. മാറി നിക്ക്.

അത് നിനക്ക് നോക്കിയാൽ അറിയില്ല. അരി പൊടിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ അരിപ്പയാണ്. അത് മൂന്നാല് തരമുണ്ട്. ‘ അതില് എനിക്ക് വേണ്ടതാണ് എടുക്കേണ്ടത്.

അമ്മായി ഇവിടെനിന്നും നോക്കിയിട്ട് അത് കാണുന്നു പോലുമില്ല.. പിന്നെ എങ്ങനെ എടുക്കാനാ. എന്താണൊരു വഴി ?. അമ്മായി തന്നെ എടുത്താലേ അത് ശരിയാകത്തുള്ളൂ.. അമ്മായിക്ക് അത് കാണുകയും വേണം.