അവർ അമ്മായി അമ്മയോട് തന്നെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കത് രസിച്ചില്ല. അവർ പുരാണങ്ങളിൽ നിന്നൊക്കെ ഓരോ ഉദാഹരണങ്ങൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അത് മകന്റെ ജീവൻ കൂട് മാറി കയറിയതാണെന്ന് സമർത്ഥിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

വിലാസിനിയുടെ ഭർത്താവിന്റെ പേര് വേലായുധൻ എന്നായിരുന്നു. ആ പേര് തന്നെ കുഞ്ഞിനിടണമെന്നായിരുന്നു അമ്മായിഅമ്മക്ക്. അത് വിലാസിനി സമ്മതിച്ചില്ല. ഒടുക്കം വേലായുധന്റെ വി വരുന്ന പേര്.. അങ്ങനെയാണ് വിനിത്ത് എന്നിട്ടത്. വിനു എന്ന് പുന്നാരപ്പേരുമായി .

മോന്റെ കുഞ്ഞാണി കാണുമ്പോഴൊക്കെ അവനെ ഉമ്മ വെക്കാനൊരു മോഹം വിലാസിനിയിൽ വളർന്ന് തുടങ്ങി. മാത്രമല്ല അങ്ങനെ ഒരു മോഹം തോന്നുന്ന സമയം തന്റെ പൂറിൽ മദജലം വരുന്നു എന്നതും അവളെ അസ്വസ്തയാക്കി.

അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ വിനു വേലായുധേട്ടന്റെ പുനർജന്മമാണോ എന്നൊരു ചിന്ത വിലാസിനിയിൽ വളർന്ന് തുടങ്ങി.

പിന്നീട് വിനു കൂടെക്കിടന്നുറങ്ങുമ്പോൾ അവന്റെ കുഞ്ഞാണിയെ പൊത്തിപ്പിടിച്ചുറങ്ങുന്നത് വിലാസിനിയുടെ ശീലമായി.

വിനു ഉറങ്ങിക്കിടക്കുമ്പോൾ പലപ്പോഴുമവൾ അവന്റെ കുഞ്ഞാണിയിൽ ഉമ്മം കൊടുക്കും.
ആ സമയത്ത് അവൾ കാണുന്നത് അത് വേലായുധേട്ടന്റെ കുണ്ണയാണെന്നായിരുന്നു.

വിനു വളർന്നു.
അവന് പതിനാല് വയസ്സായി.
അമ്മായിയമ്മ മരിച്ചതോടെ വിനുവും അമ്മ വിലാസിനിയും മാത്രമായി.