എക്സ്ചേഞ്ച് – നാട്ടിൻപുറത്തെ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു തറവാടാണ് ഞങ്ങളുടേത്. ഞാൻ.. അശോക്. വയസ്സ് 28 ആയി.

കൃഷിയാണ് കുടുംബത്തിന് പ്രധാനം.
ഞാൻ ഒരു കൃഷിക്കാരനാണ്. എന്റെ അച്ഛനും ഒരു കൃഷിക്കാരനാണ്. കുടുംബം പാരമ്പര്യമായി കൃഷി ചെയ്താണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്.

അച്ഛന്റെ സഹോദരന്മാർ, ബന്ധുക്കൾ എല്ലാവർക്കും കൃഷിയാണ്.

പാരമ്പര്യമായി കിട്ടിയ സ്ഥലങ്ങൾ എല്ലാ വരും അതുപോലെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നു.

മണ്ണിനും പെണ്ണിനും ആണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ മഹത്വം കല്പിച്ചിരുന്ന ഒരു കുടുംബമെന്ന് ഒറ്റ വാചകത്തിൽ പറയാം..

കൃഷിയെന്നത് ഒട്ടും ഇഷ്ടമല്ലാത്ത ഒരു കാലം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് കൃഷിയെ പറ്റിയും അതിന്റെ മഹത്യത്തെപ്പറ്റിയും അച്ഛൻ എന്നെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ ഞാൻ ചെവികൊണ്ടില്ല.

പഠിച്ച നിലക്ക് ചേരുന്ന ഒരു ജോലി ചെയ്യണം എന്നായിരുന്നു എന്റെ ആഗ്രഹം.

ഒറ്റ മോനായ ഞാൻ അച്ഛന്റെ പാരമ്പര്യം പിന്തുടരണമെന്ന് അമ്മ എന്നെ കുറെ ഉപദേശിച്ചു. എന്നാൽ എന്റെ തീരുമാനങ്ങൾക്കാണ് ഞാൻ വില നൽകിയത്.

പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു ഒരു പ്രമുഖ സ്ഥാപനത്തിൽ ഞാൻ ജോലിക്ക് കേറി.
പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെയൊന്നും ആയിരുന്നില്ല അവിടുത്തെ ജോലി. നല്ല ഗ്ലാമറുള്ള അടിമപ്പണി. !!
കിട്ടിയിരുന്നത് വളരെ കുറഞ്ഞ ശമ്പളവും.
.
ചെയ്യുന്ന ജോലിയിലെ കഷ്ടപ്പാട് കൂടിവന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഞാനോർത്തു.

ഒരുത്തന്റെ കിഴിൽപ്പോയി ജോലി ചെയ്യുന്നതിലും നല്ലത് സ്വന്തം പറമ്പിലെ കൃഷിയാ.

അച്ഛൻ ഒരു സാധാരണ കൃഷിക്കാരൻ ആയിരുന്നില്ല. ഇഷ്ടംപോലെ സ്ഥലവും നല്ല സമ്പാദ്യവുമുള്ളയാളായിരുന്നു.

ഒരു ചെറിയ സ്ഥലം പോലും എന്റെ അറിവിൽ അച്ഛൻ വിറ്റിട്ടില്ല.

സ്ഥലത്തിന് പൊന്നും വില ആയിരുന്നിട്ടും ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ ആരും ഒരു സ്ഥലവും വിറ്റിട്ടില്ല.

വീട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും ഒരു വേലക്കാരിയും മാത്രം ആയിരുന്നു താമസം.

ഞാൻ ജോലിക്കായി ടൗണിലോട്ട് താമസം മാറിയപ്പോൾ വീട്ടിലുള്ളവർക്ക് വിഷമമായി. അവർ ഒറ്റപ്പെട്ടു എന്ന ഫീൽ. ഫോൺ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ അമ്മ അത് തന്നെ പറഞ്ഞു.

അച്ഛന്റെ വാക്കുകളുടെ വില വൈകി മനസിലാക്കിയ ഞാൻ ഒരു കൃഷിക്കാരനാകാൻ നിശ്ചയിച്ച് ജോലി രാജിവെച്ചു നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി..

എന്റെ തിരിച്ചു വരവും എന്നിലെ മനം മാറ്റവും അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അതിയായ സന്തോഷം നൽകി.

എന്ത് കാര്യവും ഇഷ്ടത്തോടെ ചെയ്താൽ അത് നമുക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാവുമെന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

ഒരു വർഷം കൊണ്ട്തന്നെ കൃഷിയെക്കുറിച്ച് അറിയേണ്ടതെല്ലാം പഠിച്ചു അച്ഛന്റെ കൃഷി ഞാൻ നോക്കി നടത്താൻ തുടങ്ങി.

ഒരു സമ്മാനം എന്നപോലെ ഒരു പുതിയ ജീപ്പും അച്ഛൻ എനിക്ക് വാങ്ങി ആന്നു.

അച്ഛൻ ജീപ്പ് സമ്മാനിച്ചപ്പോൾ അമ്മ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത് ഒരു വിവാഹ ആലോചനയായിരുന്നു.

അമ്മയുടെ ഒരു സ്നേഹിതയുടെ മകൾ. എന്നെക്കാളും ഒരു മൂന്ന് വയസ് കുറവായിരുന്നവൾക്ക്.
ഇരു നിറം. നല്ല നീണ്ട തലമുടി.

ഒരു വെളുത്ത പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ .
എന്നാൽ അർച്ചനയെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാതെ ഇഷ്ടമായി.
എല്ലാം ചേർന്നു വന്നത്കൊണ്ട് അതങ്ങു നടന്നു.

ഈ വിവാഹത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിച്ചത് അച്ഛനായിരുന്നു. അർച്ചനയെ അച്ഛനും വല്ലാതെ അങ്ങ് ബോധിച്ചു.

അർച്ചന കടന്നു വന്നതോടെ എന്റെ ജീവിതം ആകെ മാറി. എല്ലാം കണ്ടറിഞ്ഞു ചെയ്യന്ന ഒരു പെണ്ണായിരുന്നവൾ.

വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ട് കുട്ടികളുമായി. ഇരട്ടക്കുട്ടികളായിരുന്നു.

ഞങ്ങളുടേത് വളരെ വ്യത്യസ്തമായ കുടുംബമായിരുന്നു. തലമുറകൾക്ക് മുന്നേയുള്ള ചില ആചാരങ്ങൾ അതേ പോലെ തുടർന്ന് പോരുന്ന ഒരു കുടുംബം..
പുറത്തു പറയാൻ പറ്റാത്ത ചടങ്ങുകളായിരുന്നതിൽ പലതും..

കുടുംബക്കാർ മാത്രമേ അത് അറിയാൻ പാടുള്ളായിരുന്നു.

അതിൽ ഒരു പ്രധാന ചടങ്ങ് , വീട്ടിലെ സ്ത്രീകളെ പരസ്പരം വെച്ച് മാറി ഭോഗിക്കുക എന്നതാണ്.
അത് ആര് തമ്മിലും ആകാം.. അമ്മയെന്നോ പെങ്ങൾ എന്നോ മരുമകൾ എന്നോ നോക്കാറില്ല.

പണ്ടേ നടത്തിവന്നിരുന്ന ആ ചടങ്ങ് നിറുത്തിയത് എന്റെ അച്ഛന്റെ അച്ഛൻ അതായത് എന്റെ അപ്പുപ്പനായിരുന്നു.

ചെറുപ്പകാലത്തേ ഞങ്ങൾ ഈ കഥകൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്തിനാണ് അങ്ങനെ ഒരു ചടങ്ങ്.? ആ ചോദ്യം ഞങ്ങൾ പലരോടും ചോദിച്ചിട്ടുമുണ്ട് .

ശരിക്കുള്ള മറുപടി കിട്ടിയത് അച്ഛനിൽ നിന്നാണ്.

ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ വിശ്വാസ പ്രകരം കുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീയുടെ സംതൃപ്തിയാണ് കുടുംബത്തിന്റേം, മണ്ണിന്റേയും സംതൃപ്തി.
കുടുബത്തിന്ന് സർവ സന്തോഷവും വരാൻ നടത്തുന്ന ചടങ്ങ്.
അങ്ങനെയാണ് അച്ഛൻ അതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്.

എന്നാൽ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു അതിനു വീണ്ടും ഒരു തുടക്കമുണ്ടാകുമെന്ന് ആരും കരുതിയില്ല.

തുടക്കം കുറിച്ചത് അച്ഛന്റെ സഹോദരൻ ഗോവിന്ദൻ അങ്കിളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ ഗോപുവുമായിരുന്നു.

കുടുംബക്കാർ അറിയണമെന്ന് ഒരു കീഴ് വഴക്കം ഉള്ളത്കൊണ്ട് അവർ അത് നടത്തുന്നതിന് മുൻപ് ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചിരുന്നു.

അങ്കിൾ ആ വാർത്ത ഒരു കല്യാണം വിളിക്കുന്ന ലാഘവത്തിലാണ് വന്നു പറഞ്ഞത്. എന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് അത് ഒരു ബോംബ് പൊട്ടിയപോലെ ആയിരുന്നു.

കുടുംബത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഒന്നു നടക്കുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻപോലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഗോപു, അവൻ എങ്ങനെ അവന്റെ അമ്മയെ..!!
ഓർക്കാൻ കൂടി മേലാ !!!.

അർച്ചനയ്ക്ക് അത് വല്യ ഒരു ഷോക്കായിരുന്നു. ഈ ചടങ്ങ്കളെക്കുറിച്ചെല്ലാം അമ്മ അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി.
എന്നാലും അന്ന് രാത്രി കിടന്നപ്പോൾ അവൾ അതിനെക്കുറിച്ച് എന്നോട് കൂടുതൽ ചോദിച്ചു.

അവളുടെ മുന്നിൽ സ്വന്തം കുടുംബത്തിന്റേം കുടുംബകാരുടേം വില പോയി എന്ന വിഷമത്തിലായിരുന്നു ഞാൻ.

അന്ന് രാത്രി എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
എന്റെ ചിന്തകൾ കാടുകേറി സഞ്ചരിച്ചു.

അവർ ആ ചടങ്ങ് നടത്തുന്ന സ്ഥിതിക്ക് കുടുംബത്തിൽ ബാക്കിയുള്ളവരും ആ ചടങ്ങ് നടത്താൻ സാധ്യതയുണ്ട്.

ഞങ്ങൾ ആ ചടങ്ങ് നടത്തുന്ന കാര്യം ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. എന്നിൽ ഒരു വല്ലാത്ത കുളിർമ ഉടലെടുത്തു.

എന്റെ അച്ഛൻ അർച്ചനയെ കളിക്കുന്നത് ഓർത്തപ്പോൾ എന്റെ സാധനം സെക്കന്റ്‌കൾക്കുള്ളിൽ കമ്പിയായി. എനിക്ക് വളരെ അനുകൂല മുള്ള കാര്യമായിരുന്നത്.
എന്നാൽ അമ്മയെ ഞാൻ കളിക്കുന്നത് ഓർക്കാൻകൂടി എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ചടങ്ങിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകൾ ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

അടുത്ത ദിവസം കൃഷിസ്ഥലത്ത് വെച്ച് വളരെ നിസ്സാരമായ ഒരു കാര്യം പോലെ യാണ് അച്ഛൻ അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചത്. അച്ഛൻ അതിനെ അനുകൂലിക്കുന്നുണ്ടോ ? ഒരു ആകംക്ഷയോടെ ഞാൻ അങ്ങനെ ചോദിച്ചു.

ഇതു ഈ കുടുംബത്തിൽ പതിവായിരുന്ന ഒന്നാ. എന്റെ ചെറുപ്പത്തിലൊക്കെ ഞാൻ നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഇതിനെ അനുകൂലിക്കുന്നു.

അവരുടെ വീട് അവരുടെ പെണ്ണുങ്ങൾ. അവർ ചെയ്യട്ടെ. ഇതായിരുന്നു അച്ഛന്റെ മറുപടി.

പിന്നെ അന്ന് ഞാൻ അച്ഛനോട് ഇതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചില്ല. എന്നാൽ അന്ന് വൈകുന്നേരം ഒരു സംഭവമുണ്ടായി.

അർച്ചന അച്ഛന് ചായ കൊടുക്കാൻ വന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ അവളെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. തിരിച്ചു നടന്നുപോയ അവളുടെ പുറകിൽ വളരെ മോഹത്തോടെ അച്ഛൻ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
ഞാൻ അവിടെ മാറിനിന്ന് അത് കാണുന്നകാര്യം അച്ഛൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

അച്ഛനും ഇല്ലേ വികാരങ്ങൾ !! അവളെ കണ്ടാൽ ആരും മോഹിച്ചുപോകും. അതിൽ അത്ഭുതപ്പെടാനില്ല. ചിലപ്പോൾ അച്ഛനും ആ ചടങ്ങിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു കാണും.

ഞാൻ അവിടെനിന്നും ഇറങ്ങി വീടിന്റെ പിന്നിലേക്ക് പോയി. ചുമ്മാ പോയതായിരുന്നു. അപ്പോളാണ് ആ കാഴ്ച കാണുന്നത്.
അലക്കിക്കഴിഞ്ഞ തുണി വിരിച്ചിടുന്ന അമ്മ. സാരിയായിരുന്നു വേഷം.

അമ്മയെ മുൻപ് കണ്ടപ്പോളൊന്നും തോന്നാത്ത ഒരു വികാരം എനിക്കപ്പോൾ തോന്നി.
(തുടരും)