” നമ്മളെ പ്പോലെ ബോധോന്നും അവൾക്കില്ലല്ലോ..”

” നമ്മളേപ്പോലെന്ന് പറയണ്ട.. ഉപ്പക്കും നേരോം കാലോ മൊന്നും ഇല്ലല്ലോ..
പിന്നെ ഞാൻ എല്ലാം നോക്കീം കണ്ടും ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് ഉമ്മാന്റെ കണ്ണീപ്പെടണ്ടില്ല.. അതല്ലേ സത്യം..
കട്ടുതിന്നുമ്പോ അതിന്റെ ശ്രദ്ധയും വേണം “

ഞാനത് പറയുമ്പോഴേക്കും ഉപ്പയുടെ കൈ എന്റെ സാമാനത്തിന് പുറത്ത് തഴുകുകയായിരുന്നു. ഞാനതിന് നിന്ന് കൊടുത്തെങ്കിലും ഉമ്മ എന്തെടുക്കേണെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഉമ്മ സെറ്റിയിൽ ചാരി മേലോട്ട് നോക്കി കിടക്കുകയാണ്. ഫോണിൽ അത്രയ്ക്ക് കിട്ടിക്കാണും. അഫീഫയുടെ അമ്മായി അമ്മ കടിമൂത്ത ഒരു സാധനമാണ്. അവര് പുറത്ത് പോയാണ് പരിപാടിയെന്ന് പലർക്കും അറിയാം. അവരുടെ നാക്കിനെ പേടിച്ച് ആരും ഒന്നും പറയാറില്ലെന്ന് മാത്രം.

ഉപ്പ അവളുടെ ചന്തിയിൽ തഴുകാൻ തുടങ്ങി. അയാൾക്ക് അവളുടെ ചന്തി കണ്ട് സഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.
അയാൾ പറഞ്ഞു..

ഇനി ഇപ്പോ ഖദീജ ഒന്നും കഴിക്കില്ല. അവളാ കിടപ്പീന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ നേരമെടുക്കും.. ഞാനെന്തായാലും മുകളിലേക്ക് പോകുന്നു. നീ അങ്ങോട്ട് വാ.. ഒന്ന് മൂപ്പിക്കാനുള്ള സമയം കിട്ടും..
ഞാൻ പോകുമ്പോ മുറി വൃത്തിയാക്കാനായി വന്നാ മതി..

അതും പറഞ്ഞ് ഉപ്പ അടുക്കളയിൽ നിന്നും പോന്നു.
ഉമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന ഉപ്പ ഭാര്യയോട് :
” ഇങ്ങനെ ആലോചിച്ചിരുന്ന് ബേജാറായിട്ടൊരു കാര്യോല്ല..
അവളും ഒരു മനുഷ്യ സ്ത്രീയല്ലേ.. കെട്ടിയവൻ നാട്ടിലേക്ക് വരാതിരുന്നാ അവള് പിന്നെന്ത് ചെയ്യാനാ..