ഒരു പിടി സുഖകരമായ ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം നീറുന്ന ആ അനുഭവം… ഓര്ക്കുമ്പോൾ തലചുറ്റുന്നതുപോലെ…
ഒന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല…
ട്രെയിനിൽ ആളുകളുടെ ബഹളം . ഓരോ സ്റ്റേഷനുകളിലും പലതരം മുഖങ്ങൾ,
യാത്ര അയക്കാൻ വന്നവരുടെ, പോകുന്നവരുടെ, നീണ്ടയാത്ര കഴിഞ്ഞെത്തിയവരുടെ,
വില്പനക്കാരുടെ.,
പലതരം ഭാവങ്ങൾ !! .
അവരെയൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..
എല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
സാധിക്കുന്നില്ല.
ഇന്നലെ വരെ താൻ എന്തായിരുന്നോ.. ആരായിരുന്നോ! അതൊന്നുമല്ലാതായിരിക്കുന്നു.
ഇന്ന് ഞാൻ പലതും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ.. അല്ല കാഴ്ച്ചവച്ച ഒരുവൾ….
ഓർക്കുമ്പോൾ എന്തോ പോലെ !!
ഹോസ്റ്റലിൽ ബെഡ്റൂം ലാമ്പിന്റെ അരവെളിച്ചത്തിൽ തിരുവല്ലക്കാരി മേരിയുടെ സുഖിപ്പൽ കഥകൾ കേട്ടു കിടന്നപ്പോൾ….
അവള് കൊണ്ടുവന്നിരുന്ന ചില
ഇംഗ്ളീഷ് നോവലുകൾ വായിച്ചപ്പോളും ഒക്കെ താൻ കൊതിച്ചിട്ടുുണ്ട്…
സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടണ്ട്..
പക്ഷെ ആ സ്വപ്നങ്ങളിലൊക്കെയും തന്റെ ഉണ്ണിയേട്ടനായിരുന്നു.
നനുത്ത രോമങ്ങളുള്ള, ചന്ദനത്തിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ മാറിൽ തല ചായ്ച്ച്..
തന്റെ മുടിയിലൂടെ കൈവിരലുകൾ ഓടിക്കുന്ന ഉണ്ണിയേട്ടൻ..
പലപ്പോഴും കുസൃതി കാട്ടാറുള്ള വിരലുകൾ.. ഇടയ്ക്കിടെ ബ്ളൗസിന്റെ കുടുക്കുകൾ തേടി അരിച്ചു നടക്കാറുള്ള ആ വിരലുകൾ…
വേണ്ട ഉണ്ണിയേട്ടാ..ഞാനിപ്പോ ഉണ്ണിയെട്ടന്റെതല്ലെ..
പാവം അപ്പോൾ കളിപ്പാട്ടം നഷ്ടപ്പെട്ട കുട്ടിയെപ്പോലെ പിണങ്ങും.
അപ്പോൾ പിന്നെ ഞാൻ ചേർന്ന് നിന്നു കൊടുക്കും .
എന്റെ മുലകളിലും വയറിലും പൊക്കിൾ ചുഴിയിലും മാംസളമായ എന്റെ നിതംബത്തിലുമൊക്കെ അമര്ത്തി തലോടിയും, എന്റെ ചുണ്ടുകളിലെ മദനരസം നുകര്ന്നും, എന്നെ വികാരവതിയാക്കി ഏറെ നേരം പുണര്ന്നു നില്ക്കും.
