ട്രെയിൻ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നു നീങ്ങിയപ്പോൾ മനസ്സിന് വല്ലാത്ത കുറ്റബോധം. യാത്ര
അയക്കാൻ വന്നവരോട് ഒന്നു ചിരിക്കാൻ പോലും തോന്നിയില്ല.
വന്നവരുടെ കൂടെ അയാളുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ ഏട്ടനു വേണ്ടി ഞാൻ കരുതിവച്ചിരുന്നതെല്ലാം കവർന്നെടുത്ത ദ്രോഹി.. ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻകൂടിതോന്നിയില്ല…
വാസ്തവത്തിൽ എനിക്കയാളോടു വെറുപ്പാണൊ? ഞാനും കൂടെ കൂടീട്ടല്ലെ
ഇന്നലെ അതൊക്കെ സംഭവിച്ചത്.
എനിക്കു ഒന്നു കുതറാമായിരുന്നില്ലെ ! ഒച്ചവച്ചു എല്ലാവരെയും അറിയിക്കുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്താമായിരുന്നില്ലെ !
എനിക്കെന്തെ ഈശ്വരാ അതിനു കഴിയാതെ പോയത് !
അത്രയ്ക്ക് നിയന്ത്രണം ഇല്ലാതായതെന്താ?
ഒരു പെണ്ണിനു വിവേചനബുദ്ധി ഇല്ലാതായതെങ്ങിനെ?
ഈശ്വരാാ….. എനിക്കെന്തെ
ഇങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നാൻ !!
ഒന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല.
നാട്ടിലോട്ടുള്ള വരവും വേണ്ടാത്ത ബന്ധുത്ത്വവും ഒന്നും….
ഇതുവരെ അങ്ങിനെ തോന്നീട്ടേയില്ല…
പെട്ടെന്ന് നാടും വീടും പഴയ കൂട്ടുകാരെയുമൊക്കെ കാണാൻ ഉള്ളിലൊരു മോഹം..
നീണ്ട ആറു വർഷക്കാലത്തിനിടയിൽ ഒരിക്കൽ പോലും തോന്നാത്ത ഒരു ആഗ്രഹം.
പറഞ്ഞപ്പോൾ ആരും എതിർത്തില്ല..
അച്ഛമ്മ. വല്യച്ചൻ. വല്യമ്മ. ഉണ്ണിമോൻ.സുമക്കുട്ടി.
അവരുടെ കൂടെ ഒരു അവധിക്കാലം ചെലവഴിക്കാനുള്ള മോഹം.…..
ഒരു പിടി സുഖകരമായ ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം നീറുന്ന ആ അനുഭവം… ഓര്ക്കുമ്പോൾ തലചുറ്റുന്നതുപോലെ…
ഒന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല…
ട്രെയിനിൽ ആളുകളുടെ ബഹളം . ഓരോ സ്റ്റേഷനുകളിലും പലതരം മുഖങ്ങൾ,
യാത്ര അയക്കാൻ വന്നവരുടെ, പോകുന്നവരുടെ, നീണ്ടയാത്ര കഴിഞ്ഞെത്തിയവരുടെ,
വില്പനക്കാരുടെ.,
പലതരം ഭാവങ്ങൾ !! .
അവരെയൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..
എല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
സാധിക്കുന്നില്ല.
ഇന്നലെ വരെ താൻ എന്തായിരുന്നോ.. ആരായിരുന്നോ! അതൊന്നുമല്ലാതായിരിക്കുന്നു.
ഇന്ന് ഞാൻ പലതും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ.. അല്ല കാഴ്ച്ചവച്ച ഒരുവൾ….
ഓർക്കുമ്പോൾ എന്തോ പോലെ !!
ഹോസ്റ്റലിൽ ബെഡ്റൂം ലാമ്പിന്റെ അരവെളിച്ചത്തിൽ തിരുവല്ലക്കാരി മേരിയുടെ സുഖിപ്പൽ കഥകൾ കേട്ടു കിടന്നപ്പോൾ….
അവള് കൊണ്ടുവന്നിരുന്ന ചില
ഇംഗ്ളീഷ് നോവലുകൾ വായിച്ചപ്പോളും ഒക്കെ താൻ കൊതിച്ചിട്ടുുണ്ട്…
സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടണ്ട്..
പക്ഷെ ആ സ്വപ്നങ്ങളിലൊക്കെയും തന്റെ ഉണ്ണിയേട്ടനായിരുന്നു.
നനുത്ത രോമങ്ങളുള്ള, ചന്ദനത്തിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ മാറിൽ തല ചായ്ച്ച്..
തന്റെ മുടിയിലൂടെ കൈവിരലുകൾ ഓടിക്കുന്ന ഉണ്ണിയേട്ടൻ..
പലപ്പോഴും കുസൃതി കാട്ടാറുള്ള വിരലുകൾ.. ഇടയ്ക്കിടെ ബ്ളൗസിന്റെ കുടുക്കുകൾ തേടി അരിച്ചു നടക്കാറുള്ള ആ വിരലുകൾ…
വേണ്ട ഉണ്ണിയേട്ടാ..ഞാനിപ്പോ ഉണ്ണിയെട്ടന്റെതല്ലെ..
പാവം അപ്പോൾ കളിപ്പാട്ടം നഷ്ടപ്പെട്ട കുട്ടിയെപ്പോലെ പിണങ്ങും.
അപ്പോൾ പിന്നെ ഞാൻ ചേർന്ന് നിന്നു കൊടുക്കും .
എന്റെ മുലകളിലും വയറിലും പൊക്കിൾ ചുഴിയിലും മാംസളമായ എന്റെ നിതംബത്തിലുമൊക്കെ അമര്ത്തി തലോടിയും, എന്റെ ചുണ്ടുകളിലെ മദനരസം നുകര്ന്നും, എന്നെ വികാരവതിയാക്കി ഏറെ നേരം പുണര്ന്നു നില്ക്കും.
മതി ഉണ്ണിയേട്ടാ.. പ്ളീസ് എനിക്കാകെ വല്ലാണ്ടാവുന്നു.. എന്റെ കുട്ടനല്ലെ ..
എന്റെ പൊന്നല്ലെ.. എന്നെ വിടൂന്നെ..
ഒരിക്കലും ഞാൻ ഉണ്ണിയേട്ടന് എന്നെ സമര്പ്പിച്ചിട്ടില്ല.
ഇതു വരെ ഒരു പരിധിയിൽ കൂടുതൽ ഉണ്ണിയേട്ടൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുമില്ല .
എന്റെ ശരീരം നഗ്നമായി കാണാൻ പോലും പാവം ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല..
പല അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടു കൂടിയും. ആ ഞാൻ ഇന്നലെ, കുട്ടേട്ടന്റെ കൂടെ .. !
