രതികൾ – ഇത്രയും വില കൂടിയ കാർ വന്നു നിന്നത്തോടെ ആ നാൽക്കവലയിലെ എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം വണ്ടിയിലേക്കായി. അതിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നെയും കണ്ടു. അവരെല്ലാരും കൂടി കെട്ടിച്ച എന്നേ.

“നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് ചായ കുടിച്ചിട്ട് ആകാം ബാക്കി.”

എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛനും സമ്മതിച്ചു. അമ്മയും അച്ഛനും ഇറങ്ങി. ഒപ്പം ഞങ്ങളും.

അവളെ കണ്ടതോടെ നാട്ടുകാർ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കുന്നത് കണ്ടു.

കൈയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എന്റെ കൂടെ പോന്നവളാണ് ഇപ്പോൾ ഒരു രാജ്ഞി യുടെ ഗമയിൽ ഇറങ്ങിയത്.

അതോടെ നാട്ടുകാർ പരിചയപ്പെടാൻ വന്നു. അവർക്കും അത്ഭുതമായി. എവിടെയെങ്കിലും പോയി രക്ഷപെടട്ടെ എന്ന് കരുതി എനിക്ക് കെട്ടിച്ച് തന്നതാ..
അവളുടെ ഇന്നത്തെ സ്ഥിതി
കണ്ടപ്പോൾ അവർക്കും സന്തോഷമായി.

ഞങ്ങൾ ചായക്കടയിൽ നിന്നും ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു. ദേവൂട്ടി എന്റെ അടുത്ത് എന്നോട് ചേർന്നാണ് ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നത്.

അമ്മയും അച്ഛനും കൂടെ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ദേവൂട്ടിക്ക് എന്റെ കൈ കൊണ്ട് കൊടുത്താലേ അവൾ കഴിക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ എന്നെനിക്ക് അറിയാം.

ചായക്കടയിലെ ചേട്ടൻ വന്നു ചോദിച്ചു ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണോന്ന്.

അന്നേരം ദേവികയെ ചുണ്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു..

“ചേട്ടാ..ഇനി ഇതേപോലെ ആരെയെങ്കിലും കിട്ടാനുണ്ടോ. പോകുമ്പോൾ കൊണ്ട് പോകാനാ.”

അത് കേട്ട് ദേവിക എന്നെ വേദനിപ്പിക്കാതെ നുള്ളി.

ആ ചേട്ടൻ ചിരിച്ചിട്ട്..

“ഇനി ഇതേപോലത്തെ ഒരു പെണ്ണ് ഈ നാട്ടിലെ ഇല്ലല്ലോ… ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനെയല്ലേ നിനക്ക് കെട്ടിച്ച് തന്നത്.”

ദേവിക എന്റെ നേരെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു..

ആ ചേട്ടൻ അച്ഛനോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ഇനി അമ്പലത്തിലേക്കാണ് പോകുന്നത്.. എന്നിട്ട് ആ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം.

ദേവിക അമ്മയുടെ ഒപ്പമാണ് ഇരുന്നത്..
അച്ഛനും കാറിൽ കയറി. ഞങ്ങൾ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി.

അമ്പലത്തിൽ എത്തി.
വണ്ടി പാർക്ക്‌ ചെയ്തു ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി.

ഞാൻ ദേവൂട്ടിയുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടി നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം അണിഞ്ഞു സുമംഗലിയാക്കിയ ക്ഷേത്രം.

അച്ഛനും അമ്മയും മുന്നേ ക്ഷേത്തിലേക്ക് പോയി. ദേവിക അവൾ എനിക്ക് വേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്തു. എന്നിട്ട് എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നു.

പണ്ട് അവളെ കെട്ടാൻ നാട്ടുകാർക്കൊപ്പം ഈ അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നപ്പോൾ അവൾ അന്നേരം എന്റെ കൈയിൽ എങ്ങനെ മുറുകെ പിടിച്ചോ അതേമാതിരി ആയിരുന്നു ഇപ്പോഴുമവളുടെ പിടുത്തം.

അന്ന് ഞാനവളെ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു.

ഇന്ന് എന്റെ പിടുത്തവും അവളുടെ പിടുത്തം പോലെ ഒപ്പത്തിന് മുറുക്കിത്തന്നെ ആയിരുന്നു.

അമ്പലത്തിന് പുറത്ത് കൽ വിളക്കിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോഴാണ് ഞങ്ങളുടെ കൈ വിട്ടത്. അത് അവിടെ നിന്ന് അകത്തിരിക്കുന്ന ചൈതന്യത്തെ തൊഴാൻ വേണ്ടി..

ഞാൻ ശ്രീക്കോവിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് തിരിഞ്ഞ് ദേവൂട്ടിയെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ കൈകൾ കൂപ്പി കണ്ണടച്ച് നിൽക്കുകയായിരുന്നു.
ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവളെ തൊട്ടുണർത്താൻ തോന്നിയെങ്കിലും അവൾ ദൈവത്തോട് തനിക്ക് കിട്ടിയ സൗഭാഗ്യത്തിന് നന്ദി പറയുകയാണെന്നും അവളുടെ ആനന്ദമാണ് ആ കണ്ണിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നതെന്നും മനസ്സിലാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനും പ്രാർത്ഥിച്ചു നിന്നു.

അവൾ പ്രാർത്ഥന കഴിഞ്ഞ് കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എന്നെയാണ് കണ്ടത്.

“എന്താ ഏട്ടാ..കണ്ണൻ ഉള്ളിലാ.. അങ്ങോട്ട് നോക്കി തൊഴുന്നേ.”

“എന്തിനാ എന്റെ ദേവൂട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു നില്കുന്നെ.”

“എന്റെയോ. ഏയ്.. ഇല്ലാ.” എന്ന് പറഞ്ഞു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു.

“എന്താ ദേവൂട്ടി.. ദേ അമ്മ കാണും. വാ വന്നു കണ്ണ് തുടച് സുന്ദരിക്കുട്ടിയായെ..
കണ്ണനെ കാണാൻ വന്നിട്ട് കിടന്നു കരയുവാ..വാ വന്നേ.”

അവളെയും കൊണ്ട് ഞാൻ ഇച്ചിരി മാറി ഒരു ആൽമരത്തിന്റെ ചുറ്റും കെട്ടിയ തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നു. ദേവിക അപ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തല ചായ്ച്ച്വെച്ച് വിതുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അമ്മയും അച്ഛനും പുഷ്പാഞ്ജലി എഴുതിച്ചിട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറിപ്പോയിരുന്നു.

കരയുന്ന ഇവളെയും കൊണ്ട് ഞാൻ എങ്ങനെ കയറാനാണ്.

അവൾ സങ്കടങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ..ഏട്ടൻ എന്നേ കെട്ടി കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഏട്ടൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കും, ഏട്ടൻ തന്നെ എന്നേയും കൈ പിടിച്ചു ഈ ക്ഷേത്ര നടയിൽ കൊണ്ട് വരും. അല്ലെങ്കിൽ ഈ ദേവിക എന്നേ ഈ ലോകം വിട്ട് പോയേനെ.”

ഞാൻ കൈ കൊണ്ടവളുടെ വാ മുടി.

“വേണ്ടാ ഇനി നീ ഒന്നും പറയണ്ട.. എല്ലാം ശെരിയായില്ലേ .”

അവൾ കണ്ണീർ തുടച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു..

“വാ നമുക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് കയറാം. തൊഴുതിട്ട് ഇവിടെ കുറച്ചു നേരം വന്നിരിക്കാം.”

“എന്നാ അങ്ങനെ ആവട്ടെ ദേവൂട്ടി.”

എന്നെ എഴുന്നേല്പിച്ച് .. അമ്പലത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.

അമ്മയും അച്ഛനും ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

തിരുമേനി ഞങ്ങളെ കണ്ടു അത്ഭുതപെട്ടു.
ദേവികയെ കണ്ടതോടെ പിന്നെ അവളുടെ വിശേഷം അന്വേഷിക്കലായി തിരുമേനി.

അമ്മ അമ്പലം ചുറ്റിക്കാണാൻ തുടങ്ങി. ദൈവവിശ്യസം കുറച്ച് കൂടുതലാണ് അമ്മക്ക്. അതുകൊണ്ട് ടൈം എടുക്കുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

ഞാനും ദേവികയും ചുറ്റി തൊഴുത്ത ശേഷം ആ ആൽ ചുവട്ടിൽ വന്നിരുന്നു.

അവൾ കണ്ണനെ കാണാൻ വരുന്നതും.. കല്യാണദിവസത്തിലെ തലേ രാത്രി മുഴുവനും കണ്ണനെ വിളിച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചതുമൊക്കെ അവൾ ഓർത്തെടുക്കുകയായിരുന്നു. ഏട്ടനെ കൊണ്ട്ത്തന്നത് കണ്ണനാണ് എന്നൊക്കെ എന്നോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു.

പലരും ഞങ്ങളെ പരിചയപ്പെടാൻ വന്നു. ഇത് ദേവികയാണോ എന്ന് പോലും അവർക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ പ്രസാദവുമായി വന്നു.

ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മ അച്ചന്റെ കൂടെ കാറിന്റെ അടുത്തേക് പോയപ്പോൾ..ഞാൻ അവളെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് നടയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിട്ടു.. അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചിട്ട്..

കൃഷ്ണാ.. ഭഗവാനേ..അന്ന് ഇഷ്ടത്തോടെ ആയിരുന്നില്ല ഞാനിവളെ കെട്ടിയത്. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഇവളെന്റെ ജീവനാണ്.. ഇവളെ എന്റെ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിപോലെ എന്റെ ഹൃദയം ഇടിക്കുന്നകാലം വരെ നോക്കിയിരിക്കും. ഇത്‌ സത്യം.

എന്ന് മനസിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്തു.

“ എന്റെ ജീവനാടി നീ. നീ ഇല്ലേ ഈ ഹരിയുമില്ലാ.”

അത് കേട്ടത്തോടെ അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്ന് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“എനിക്കും..ഏട്ടൻ ഇല്ലാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല…”

ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് യാത്രയായി.

ചേച്ചിയുടെയും ചേട്ടന്റെയും വീട്ടിലേക്ക്.

ഒരു ലക്ഷറി കാർ വീട്ടിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ടവർ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.

ചേട്ടൻ വിറക് കീറുകയും ചേച്ചി അത്‌ അടക്കി വെക്കുകയുമായിരുന്നു.. ചേച്ചിയുടെ ആൺ പിള്ളേരാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഞങ്ങളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

കുട്ടികൾ ഉള്ളത്കൊണ്ട് ദേവിക കവലയിൽ നിന്ന് മിഠായിയും ചിപ്സുമൊക്കെ വാങ്ങിയിരുന്നു.

വണ്ടി നിർത്തി.
കുട്ടികൾക്കു വേഗം മനസിലായി.

അവർ ദേവിക ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

ചേട്ടനും ചേച്ചിയും അന്തം വിട്ട് നോക്കി നില്ക്കുവായിരുന്നു.

ദേവിക ഇറങ്ങി.

“ചേച്ചി…..”

എന്ന് വിളിച്ചവൾ ഓടിച്ചെന്ന് ചേച്ചിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അപ്പോഴാണവർക്ക് അത് സ്വപ്നമല്ലാ എന്ന് മനസ്സിലായതെന്ന് തോന്നുന്നു.

“എടി.. ദേവികേ…നീ ആകെ മാറി പ്പോയല്ലോടി….ഏട്ടാ ദേ ഇവളെ ഏട്ടന് മനസ്സിലായില്ലേ..

ഞാൻ അപ്പോഴേക്കും കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഒപ്പം അച്ഛനും അമ്മയും..

എല്ലാവരെയും കണ്ടതോടെ അവർക്ക് എന്തോന്നില്ലാതെ സന്തോഷമായി.

ചേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചു.

അമ്മയെയും അച്ഛനെയും ഞാൻ പരിചയപ്പെടുത്തി.

ചേട്ടൻ ഭയങ്കര ഹാപ്പിയായി.

ഇനി നീ ഇങ്ങോട്ട് ഒന്നും വരില്ലെന്നാ വിചാരിച്ചേ..

ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

എന്നേ ആകെ അവിടെ ഞെട്ടിച്ചത്.. മററ്റൊന്നായിരുന്നു. അവളുടെ അമ്മാവന്റെ വിട് അവിടെ കാണാനില്ല. അവിടെ ഒരു മതിൽ വന്നിരിക്കുന്നു.

കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോൾ..

അവരുടെ സ്ഥലമൊക്കെ ഏതോ ബ്ലേഡ് കാർ കൊണ്ട് പോയെന്നും ഇപ്പൊഴവർ എവിടെയാണെന്ന് പോലും അറിയില്ല എന്നൊക്കെയാണ് ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത്.

ദേവിക പോയതോടെ ആ വീട്ടിലെ ഐശ്വര്യവും കൂടെ പോയി എന്ന് ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

ദേവികയാണേൽ അമ്മയേയും കുട്ടികളേയും കൂട്ടി ചേച്ചിയോടൊപ്പം
അകത്തേക്ക് പോയി.

ഞങ്ങൾ അന്ന് പോയ്ക്കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ അച്ഛനോടും എന്നോടും ആ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞുതന്നു. ദേവികയുടെ അച്ഛന്റെയും കാര്യങ്ങൾ.

ഞാൻ ദേവികയോട് ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. ഒപ്പം ആ ചേട്ടനും ഉണ്ടായിരുന്നു. [ തുടരും ]