“ഇത്രയും വേണമെന്ന് മോൾ പറഞ്ഞില്ല. അല്ലേൽ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. എന്നല്ലേ. ഏതായാലും നോ പ്രോബ്ലം. ഇത് അത്ര വില ഒന്നും ആയില്ല മോളെ. ഒരു ട്വന്റി തൗസന്റ് അടുത്ത്”, ജാക്സൺ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് അനാമിക ഞെട്ടി. മുഠായിക്ക് മാത്രം ഇത്രയും. അപ്പോൾ പിന്നെ ബാക്കി കാര്യങ്ങൾക്കൊക്കെ എന്താണോ ആവോ? അനാമിക ഓർത്തു.

“മോൾ എടുത്തു കഴിക്കു”, ജാക്സൺ പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ മതി അങ്കിൾ”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ മോൾ എന്തേലും കുടിക്ക്”, ജാക്സൺ മിനി ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“മിനറൽ വാട്ടർ മതി അങ്കിൾ”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

ജാക്സൺ ഒരു ചെറിയ ബോട്ടിൽ എടുത്തു അത് ഗ്ലാസ്സിൽ ഒഴിച്ച് അവൾക്കു കൊടുത്തു. കുറച്ചു കുടിച്ചു ബാക്കി അവൾ ടീപ്പോയിൽ വെച്ചു.

“മോളൊന്നു ഫ്രഷ് ആയിക്കോ”, ജാക്സൺ പറഞ്ഞു.

“ഓക്കേ അങ്കിൾ”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

“വേറെ ഡ്രസ്സ് ഉണ്ടല്ലോ അല്ലേ? ചുരിദാർ ഒന്നും അല്ലല്ലോ?”, ജാക്സൺ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“നോ അങ്കിൾ. ടോപ്പും സ്കേര്ട്ടുമാ”, അനാമിക അല്പം നാണിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അത് അടിപൊളിയാ. വാ. ബെഡ്‌റൂമിൽ ആണ് ബാത്ത്”.

ജാക്സൺ സൈഡിലെ ഒരു ഡോർ തുറന്നു കയറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. വളരെ വലിയ റൂം. വലിയ ബെഡ്. ബാൽക്കണി. കടൽ കാണാം. മൂന്നാലു കസേരകൾ ബാൽക്കണിയിൽ കിടപ്പുണ്ട്. അവൾ നോക്കിക്കണ്ടു.