“അങ്കിൾ വല്ല ഗിഫ്റ്റിൻ്റെ കാര്യവും പറഞ്ഞോ?”, രേണു ചോദിച്ചു.

“പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഞാൻ മുഠായി മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

“എന്ത് ഗിഫ്റ്റാന്നു പറഞ്ഞിരുന്നോ?”, രേണു ചോദിച്ചു.

“ഐഫോൺ ആണെന്നാ പറഞ്ഞെ”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

രേണു ഒന്ന് ഞെട്ടി. അനാമിക നോക്കിയപ്പോൾ രേണുവിൻ്റെ മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നു.

“എടി മയിരേ, പൂറി ..കൂത്തിച്ചി. നിന്നെയൊക്കെ ആരാടി കൊടുക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചേ? ഐഫോൺ വേണ്ടാന്ന് വെച്ച് മുട്ടായി വാങ്ങി ഊക്കാൻ കൊടുക്കാൻ പോകുന്നു”.

“എൻ്റെ ദൈവമേ! പൂറുണ്ടായിട്ടെന്താ കാര്യം? അത് പോലത്തെ കുണ്ണയൊന്നും നമുക്ക് കിട്ടില്ലല്ലോ. ഇവളെപ്പോലെയുള്ള പുലയാടി മോൾക്ക് കൊടുക്കും. എന്നാപ്പിന്നെ നാട്ടുകാർക്ക് ഫ്രീ ആയിട്ട് കൊണ്ടേ കൊടുക്ക് പൂറി”, രേണുവിന്‌ ദേഷ്യം അടക്കാൻ പറ്റിയില്ല.

“എടി, നീ എന്തിനാ ചൂടാവുന്നെ?”, അനാമിക ചോദിച്ചു.

“മുഠായി വാങ്ങിച്ചു കവച്ചു കിടന്നു കൊടുക്കാൻ പോകുന്നു. എന്നാൽ വല്ല തെണ്ടിക്കും കൂടി കൊണ്ട് കൊടുക്ക് കൂത്തിച്ചി. ഇവളെയൊക്കെ എന്നാ ചെയ്യണം. എനിക്ക് വയ്യ”.

രേണു തലയിൽ കയ്യും വെച്ചിരുന്നു. ഇതെല്ലാം കേട്ട് അനാമിക അന്തം വിട്ടു നിന്നു.

“എടി, ഞാൻ ഒന്ന് പറയട്ടെ”, അനാമിക പറഞ്ഞു.

“പോടീ കൂത്തിച്ചി. നീ ഒരു മയിരും പറയണ്ട. അവളുടെ പൂറ്റിലെ ഒരു മുട് ഠായി. എടുത്തു നിൻ്റെ പൂറ്റിലും കൂതിയിലും കേറ്റി വെക്കു”.