“അയ്യോ!! ച്ചേച്ചി… ഞാൻ അറിയാതെ….” ഞാൻ പേടിച്ചരണ്ട മുഖവുമായി നിന്ന് തല ചൊറിഞ്ഞു. അപ്പോഴും എൻ്റെ കുട്ടൻ വെളിയിലാണ്. അവർ അതിലേക്ക് പാളിനോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി വന്നതുപോലെ. പക്ഷെ വേഗം അത് ദേഷ്യത്തിലേക്ക് വഴിമാറി.

അവർ വേഗം വന്ന് എൻ്റെ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു തിരുമ്മി.

“ഇങ്ങോട്ട് വാടാ കള്ളത്തിരുമാലി. എന്താടാ ഇവിടെ പരിപാടി? ഏഹ്? നീ ഇവിടെ എന്താ ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുന്നെ? പറയെടാ! മൊട്ടേന്ന് വിരിഞ്ഞില്ല. അതിനു മുമ്പേ ചെക്കൻ പണി തൊടങ്ങി. നിന്റമ്മുമ്മയെ ഞാനൊന്ന് കാണട്ടെ. ഇങ്ങാനാണോ ചെറുമകനെ വളർത്തുന്നതെന്ന് എനിക്കവരോടൊന്ന് ചോദിക്കണം.”

പ്രായപൂർത്തിയായ ഒരാൺകുട്ടിയാണെന്നുപോലും നോക്കാതെ അവർ എൻ്റെ ചെവി പൊന്നാക്കി.

“അയ്യോ ചേച്ചി, ചതിക്കല്ലേ!! അച്ഛമ്മയോട് ഇതൊന്നും പറയല്ലേ. ഇനി ഇതാവർത്തിക്കില്ല ഞാൻ. എന്ത് വേണേലും ചെയ്യാം..പ്ളീസ്..”

“ഹ്മ്മം…ഞാനൊന്നാലോചിക്കട്ടെ. തൽക്കാലം ഈ കുളം വൃത്തികേടാക്കാതെ എൻ്റെ മക്കൾ സമയത്ത് വീട് പറ്റാൻ നോക്ക്.”

പക്ഷെ എൻ്റെ പേടി മാറിയിരുന്നില്ല. ഞാനവരെ വിളിച്ചു, “ചേച്ചി..ചേച്ചിയിത് വേറെയാരോടും പറയാൻ നിക്കല്ലേ.”

“ഇല്ലെടാ ചെക്കാ, നീ പേടിക്കാതെ പോകാൻ നോക്ക്. നേരം കൊറേയായി.”

“ശരി ചേച്ചി.”