40ലും ആറ്റൻ കളിയാണ് എന്റെ രാധയുടെ
ഞാൻ ഒരു നാട്ടിൻ പുറത്ത്കാരനാ.. ചന്ദ്രൻ.
ഇന്നും പരിഷ്‌കാരം എത്തിയിട്ടില്ലാത്ത ശുദ്ധ ഗ്രാമമേഖലയിലാണ് ഞാൻ താമസിക്കുന്നത്. വീട്ടിൽ എൻ്റെ ഗ്രാന്റ് പാരൻസാണുള്ളത്. അമ്മയെയും അച്ഛനെയും കണ്ട ഓർമ്മപോലും എനിക്കില്ല. എൻ്റെ ചെറുപ്പത്തിലുണ്ടായ ഒരു കാറപകടത്തിൽ അവർ പോയി.
ഞങ്ങളുടെ വീട് നിൽക്കുന്നതിന് ചുറ്റുമുള്ളസ്ഥലം മുഴുവൻ രാധേച്ചിയുടേതാണ്.
കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം പരന്നുകിടക്കുന്ന നെൽവയലുകളും തെങ്ങും തോപ്പുകളും റബ്ബർത്തോട്ടങ്ങളുമാണിവിടെ.
ഞങ്ങളുടെ രണ്ടു വീടുകളല്ലാതെ അടുത്തെങ്ങും മറ്റ് വീടുകളില്ല.
രാധേച്ചിയുടെ അച്ഛൻ സ്ഥലത്തെ പ്രമാണിയും ജന്മിയുമൊക്കെയായിരുന്നു.
അദ്ദേഹം 18ആം വയസ്സിൽത്തന്നെ ചേച്ചിയുടെ കല്യാണം നടത്തി
ഇരുപതാം വയസ്സിൽ ചേച്ചി മകൾ രമയ്ക്ക് ജന്മം നൽകി.
പക്ഷെ അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷങ്ങൾക്ക് അധികം ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഇരുപത്തൊന്നാമത്തെ വയസ്സിൽ അവർ വിധവയായി. പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഒറ്റക്ക് കഷ്ടപ്പെട്ട് മകളെ വളർത്തിവലുതാക്കി 21ആം വയസ്സിൽ വിവാഹവും നടത്തിക്കൊടുത്തു.
ഇപ്പോൾ രാധേച്ചിക്ക് ഒരു നാൽപ്പത് നൽപ്പത്തൊന്നു വയസ്സ് കാണും.
കണ്ടാൽ പക്ഷെ അത്രയും പ്രായം തോന്നില്ല. ഏറിയാൽ ഒരു മുപ്പത് മുപ്പത്തഞ്ച്. ഒത്ത ഒരു ചരക്കാണ് ചേച്ചി. കണ്ടാൽ ആരും ഒന്ന് നോക്കി നിന്ന് പോകും. ഇവിടുത്തെ ആൾക്കാർക്ക് അവരോടൊരു പ്രത്യേക ബഹുമാനമാണ്‌. എനിക്ക് മാത്രം അവരെക്കാണുമ്പോ ബഹുമാനത്തേക്കാൾ മറ്റ് വികാരങ്ങളാണ് തോന്നുന്നത്.
