ഈ ഓരോ വരവുകളും ഓരോ മദനോത്‌സവങ്ങളായിരുന്നു.
ഇനി ചെറിയ ചെറിയ ചില നുറുങ്ങുകളിലൂടെ മുന്നോട്ട് പോകാം.
ഇതെല്ലാം സംഭവിച്ചവതന്നെയാണ്, അത്ഭുതപ്പെട്ടിട്ട് കാര്യമൊന്നുമില്ല. വിശ്വസിക്കുന്നവർ വിശ്വസിച്ചാൽ മതി!
ഒരു ദിവസം ശാലിനി വന്നതേ പറഞ്ഞു, “എനിക്കൊന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കണമല്ലോ” എന്ന്.
അന്ന് ചെറുതായി പൂതാനം തല്ലി മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട് (ന്ന്ച്ചാൽ എറിച്ചിൽ അടിക്കുന്നതുപോലെ, അല്ലെങ്കിൽ മഞ്ഞ് പെയ്യണപോലെ മഴ പെയ്യുക എന്ന് അർത്ഥം).
പഴയ തറവാടായതിനാൽ വീടിന്റെ പിൻഭാഗത്താണ് ടോയ്‌ലറ്റും മറ്റും. അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്ത് റൂം ഉള്ളത് അപ്പുറത്തെ വശത്താണ്. അവിടേക്ക് പോകാൻ പറ്റില്ല.
വീടിന് പിൻവശത്തും ഒരു തിണ്ണ വീടിനൊപ്പം നീളത്തിലുണ്ട്, അവിടാണ് കറ്റയും മറ്റും കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞ് കൊണ്ടുവയ്ക്കുന്നത്.
അതിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്ത് ടോയ്‌ലെറ്റ് ഉണ്ട്, അവിടെ പുറത്തു നിന്നും രണ്ട് വശത്തേക്കും വാതിലും ഉണ്ട്. അവിടം ഒട്ടും സേഫ് അല്ല ആരു വേണമെങ്കിലും കാണാം.
“ടോയ്‌ലെറ്റിൽ നീ എങ്ങനെ പോകും? ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ?”
ശാലിനി ശ്യാമിനെ ഒന്നു നോക്കി.
ശ്യാം പറഞ്ഞു, “നീ ഇവിടെ മുള്ളിക്കോ, ദാ ഈ മിറ്റത്ത്, ആ അരപ്ലേസിന് അപ്പുറത്ത്..”
ശാലിനി ഒട്ടും മടിച്ചില്ല, നടയിറങ്ങി. ശ്യാം തലയൊന്നു തിരിച്ചു. അവൾ ഒരു നാണവും ഇല്ലാതെ അവന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ നിന്ന് ഷഡ്ഡി ഊരി, പാവാട മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി കുത്തിയിരുന്നു. നേരെ ശ്യാമിന്റെ അഭിമുഖമായി.
അവൻ അന്തിച്ചുപോയി. പക്ഷേ ശാലിനിക്ക് ഒരു മടിയും ഉണ്ടായില്ല. അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് സാധാരണ പോലെ തന്നെ നോക്കി മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
