“ഈയ്യേ”, അവൾ പ്രതിവചിച്ചു.
ഒരു അരുചിയുമില്ല. അതൊന്നും അവൻ പറഞ്ഞില്ല. പറയാൻ വാക്ക് കിട്ടണ്ടേ, ചങ്ക് പട പട മിടിക്കുകയാണ്. അന്ന് അതുകൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു.
ശാലിനിയുടെ ദിവസങ്ങൾ സാധാരണ രീതിയിൽ തന്നെ കടന്നു പൊയ്‌ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ശ്യാമിന് മീനിന്റെ മണമടിച്ച പൂച്ചയുടെ അവസ്ഥയായിരുന്നു പിന്നീട്.
പഠനം സ്ഥിരമായ മുന്നോട്ട് പോകുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശാലിനി ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് പോരാ എന്ന് ശ്യാമിന് മനസിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പക്ഷേ അവന്റെ ഉള്ളിൽ തീപിടിച്ച വികാരങ്ങൾ പഠനത്തെ കാര്യമായി ശ്രദ്ധിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത സ്ഥിതിയിലെത്തിച്ചു.
രണ്ട്‌ പേർക്കും അവസരങ്ങൾ വളരെ കുറവായിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം:
“എനിക്ക് ആ നനഞ്ഞ അവിടം ഒന്ന് കാണണം.”
“ങു ഹും!! പിന്നെന്തു വേണം”, കളിയായി ചോദിക്കുകയാണ്. ഇല്ല എന്നാണ് അവൾ അർത്ഥമാക്കുന്നത്.
“വേറൊന്നും വേണ്ട?”
“വെറുതെ എന്നെ അരിശം പിടിപ്പിക്കല്ലേ?” അവൻ പിണക്കം ഭാവിച്ചു.
ശാലിനി ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ അവനെ കളിയാക്കുന്നതു പോലെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ അവൻ ചോദിച്ചത് നൽകണം എന്ന് അവൾക്കുണ്ട് എന്ന് ആ നോട്ടത്തിൽ നിന്നും അറിയാമായിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു, “എനിക്കവിടെയെല്ലാം ഉമ്മ വയ്ക്കണം”.
ശാലിനി ചെറുതായി ഒന്നു ചമ്മി. ഇങ്ങനൊക്കെ ആരെങ്കിലും പറയുമോ എന്നഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി.
അന്ന് വീട്ടിൽ എല്ലാവരും ഉണ്ട്.
സമയം കടന്നു പോയ്‌ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഓരോരുത്തരായി തൊടിയിലേയ്ക്കും മറ്റും പോകുന്നത് ശ്യാം ശ്രദ്ധിച്ചു.
കർഷക കുടുംബമായതിനാൽ വൈകീട്ട് അത് സാധാരണമാണ്. പലതും ഉണക്കാനിട്ടത് എടുക്കാൻ കാണും, പശുവിനെ കെട്ടാൻ കാണും, വെള്ളം കോരിവയ്ക്കണം, കടയിൽ പോകാനുണ്ട്.
