“പക്ഷെ ചെക്കൻ നമ്മുടെ ടൗണിൽ ഉടൻ ഒരു ടെക്സ്റ്റയിൽ ഷോപ്പ് തുടങ്ങുന്നുണ്ടന്നെ “

ജഹാൻഗിർ അണ്ണൻ തട്ടിവിട്ടു.

“അവറാച്ചൻ ഒന്നും ആലോചിക്കേണ്ട… ഇത് അങ്ങ് ഉറപ്പിക്കാം.. ഇവനും വലിയ തറവാട്ടുകാരാ..

എന്ത്യേ അവറാച്ചാ എതിർപ്പുണ്ടേൽ ഞങ്ങൾ അങ്ങ് ഇറങ്ങിയേക്കാം…

ടാ വിനുവേ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ അടുത്താണോടാ… എനിക്ക് കുറച്ച് കുമ്പസാരിക്കണം ”

“അയ്യോടാ.. ജഹാൻഗീറേ നീ എന്താ കൊച്ച് പിള്ളേരെപ്പോലെ… ഞാൻ എതിർപ്പ് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ… കണ്ടാൽ അറിയില്ലേ ഇവൻ മിടുക്കനാണെന്ന്… എനിക്ക് ബോധിച്ചു… ആടാ.. ബോധിച്ചൂന്നെ “

അവറാച്ചൻ എന്നെ വന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പ്രകടനം നടത്തി.

“എങ്കിൽ ശരി… നമുക്ക് ഇനി ഇറങ്ങാല്ലെ വിനുവേ? “

ജഹാൻഗീർ അണ്ണൻ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ആയിക്കോട്ടെ… എങ്കിൽ പോയേച്ചും വരാം അച്ചാച്ച”

“എന്തോന്ന്? ”

“അല്ല മരിയയുടെ അച്ചാച്ചൻ ഇനി എന്റെയും… അങ്ങനല്ലേ? “

ഞാൻ അവറാച്ചനോട് ചോദിച്ചു.

അങ്ങേര് എന്നെ നോക്കി
ആ… ആ എന്ന് കാണിച്ചു.

“അണ്ണൻ എന്ത് പണിയാ ഈ കാട്ടിയതു… ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എന്റെ കല്യാണവും ഉറപ്പിച്ചോ? “

തിരിച്ചുപോവും വഴി ഞാൻ ജഹാൻഗീർ അണ്ണനോട് ചോദിച്ചു.

“നല്ലതല്ലെടാ… പുളിങ്കൊമ്പാ.. കളയണ്ടാ…

അങ്ങേർക്കു ഒരു പണി ഞാൻ പണ്ടേ എടുത്ത് വച്ചതാ…

നിന്നെ കൊച്ച് മോനാക്കുന്നതിലും വലിയ പണി ഇനി ഇല്ലല്ലോ “