രണ്ടാനമ്മയുടെ അടിമ
Randanammayude Adima 02
റിയാസ് : ആഹ്ഹ്ഹ്… വേദനിക്കുന്നു. എന്നെ ഉപദ്രവിക്കരുതേ…
റിയാസ് കെഞ്ചി. റാബിയയും വരുണും ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. റാബിയ റിയാസിൻറെ തുടയിൽ അടിച്ചു. വീണ്ടും വീണ്ടും ഉള്ള അടിയിൽ അവൻറെ വെളുത്ത തുടകൾ ചുവന്നു തിണിർത്തു. റാബിയുടെ കൈ ഓരോ തവണ അവൻറെ തുടകളിൽ വീഴുമ്പോളും വേദനയിൽ പുളഞ്ഞു റിയാസ് അലറി.
റാബിയ എഴുന്നേറ്റു റിയാസിൻറെ കവിളിൽ കുത്തി പിടിച്ചു ബലമായി അവൻറെ ചുണ്ടുകളെ വായിലാക്കി നുകർന്നു. ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടി പിടിച്ചിരുന്ന റിയാസിൻറെ ചുണ്ടുകളെ ബലമായി റാബിയ കടിച്ചു വലിച്ചു ചുണ്ടു പൊട്ടിച്ചു.
റാബിയ : കിളുന്തു ചെക്കൻറെ ചോരക്കു നല്ല രുചി.
കാമം മൂത്ത റാബിയ ഒരു പിശാശിനെ പോലെ പെരുമാറാൻ തുടങ്ങി. റിയാസിൻറെ മുല കണ്ണുകൾ അവൾ കടിച്ചു വലിച്ചു.
റിയാസ് : ഹാവ് മതി.
കണ്ണീർ നനഞ്ഞ കവിളുമായി റിയാസ് റാബിയയോട് കെഞ്ചി.
റാബിയ : എടാ നീ ആണുങ്ങളുടെ സാമാനം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
റിയാസ് : എനിക്ക് ഒന്നും കാണേണ്ട. എന്നെ വിട്ടാൽ മതി.
തേങ്ങി കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.
റാബിയ : നീ എന്തൊക്കെ കാണണം അനുഭവിക്കേണം എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത് ഞാനാ. അതായത് ഇപ്പോളത്തെ നിൻറെ ഉമ്മ. ആരാ?
റാബിയയെ ഉമ്മാന്നു വിളിക്കാൻ റിയാസിൻറെ മനസ് അനുവദിച്ചില്ല. അതിൻറെ ശിക്ഷയും അവനു ഉടനെ കിട്ടി. റാബിയെയുടെ കൈപ്പത്തി അവൻറെ കവിളിൽ ആഞ്ഞു പതിഞ്ഞു.
റാബിയ : പറയടാ ഞാൻ നിൻറെ ആരാ?
അടുത്ത അടിക്കു കൈ ഓങ്ങി കൊണ്ടു റാബിയ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു.
റിയാസ് : ഉമ്മ.
വിക്കി വിക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.
സൂപ്പർ നല്ല അവതരണം