ഷാഹിന ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.

ഞാനവളുടെ ചെവിയിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.

“നൊന്തോടീ മോളേ..?”

മുഖം പാതി തിരിച്ച് അവളെന്നെ തറപ്പിച്ച് നോക്കി.
എന്റെ ഹാസ്യഭാവം കണ്ട് കണ്ണ് തുറിപ്പിച്ചു.

” പോടാ ശെയ്ത്താനെ…”

കൊല്ലുന്ന നോട്ടത്തിലും അവളിലൊരു പുഞ്ചിരി ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

“സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലേടി ഇത്താ…”

ഞാനവളുടെ പാവാടയുടെയും കുപ്പായത്തിന്റെയും ഇടയിലൂടെ കൈ കടത്തി. അടിവയറിൽ പരതിയ കൈകൾ പൊക്കിൾചുഴിയിലിട്ട് കറക്കിയപ്പോഴേക്ക് അവൾ ഇക്കിളിപൂണ്ട് പുളഞ്ഞു.

പാവാടയ്ക്കുള്ളിലേക്ക് നൂഴ്ന്നുകേറാൻ ഭാവിച്ചപ്പോഴേക്ക് അവളെന്റെ കൈകൾ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ച് വച്ചു.

അവൾ മെല്ലെ മുഖം തിരിച്ച് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അതിൽ ചിണങ്ങലോടുകൂടിയ യാചനാഭാവം.

എനിക്കൊരു തരം കൂസലില്ലായ്മ വന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു.

“ഇഷ്ടല്ലേൽ നീ നിലവിളിച്ചോളൂ… ഷിയാസ് എന്നെ തല്ലുമെന്നല്ലേ ഉള്ളൂ”

ഞാൻ കെറുവിന്റെ സ്വരത്തില്‍ ഓളുടെ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“അതല്ല.. ഇത് തെറ്റാണെടാ…”

അവൾ മടിയിലിരുന്ന് കിതച്ചു.

“തെറ്റാണെങ്കിൽ തെറ്റ്… ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ നിന്നോട്… ഷിയാസിനോട് പറഞ്ഞോളൂ… എനിക്കെന്നെ നിയന്ത്രിക്കാനൊക്കില്ല”

അതും പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാന്‍ അവളുടെ പാവാടയ്ക്കുള്ളിൽ കയ്യിട്ടു. വിചാരിച്ചപോലെ ഷഡ്ഢിയാകെ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു.