വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
“ഇനിയെന്നാ ഒന്ന് കൂടുന്നെ ചേച്ചി?”
ഞാൻ അവരെ ഒന്നൂടി വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. മുലകൾ നെഞ്ചിലിട്ട് ഉടച്ചു.
“ആഹ്ഹ്…. വിടടാ… നോവുന്നു.. അച്ഛനും മോനൂടി അല്ലേൽ തന്നെ എന്റെ പെടുക്കുന്നിടോം കൊതവും പൂരാടമാക്കീട്ടിരിക്കുവാ… ഇനി മൊലേം കുടെ ഉടയ്ക്കല്ലേ…”
“അതിനി ഉടയാനെന്താ ബാക്കി ചേച്ചി? ഇത് പറ… എപ്പഴാ?”
“എന്ത്… ആഹ്ഹ്… ഞെക്കാതെ… അടങ്ങെടാ… ഒക്കെത്തിനും ഒരു നേരോം കാലോമില്ലേ… നോക്കട്ട്…”
“ശരി… എന്തായാലും വേണ്ടില്ല… ഇനി എനിക്ക് തന്നിട്ടേ അച്ഛന് കൊടുക്കാവൂ…”
“മ്മേഹ്… ഹമ്മേ.. ശരിയെടാ.. നിനക്ക് തന്നോളാം.. പിടിവിട്…”
ഞാനവരെ ഒന്നൂടി ഞെരിച്ചിട്ട് വിട്ടു. അവർ ഗ്ലാസും വാങ്ങി എഴുന്നേറ്റു. കതകുവരെ ചെന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞുനിന്നു.
“പോടാ ചെക്കാ അവിടുന്ന്… എങ്ങനെ മൂപ്പ് നോക്കിയാലും നിന്റെ തന്തയ്ക്കാ മുൻഗണന.. അങ്ങേർക്ക് കൊടുത്തിട്ടേ നിനക്ക് തരൂ…”
അവർ എന്നെ കുശുമ്പ് പിടിപ്പിക്കാൻ കൊഞ്ഞനം കാട്ടി. പിന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി നടന്നു.
ക്ലാസില്ലാത്തതിനാൽ ഇന്നത്തേക്ക് റീനാ മിസ്സിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു. പക്ഷേ അമ്മയെ പഴയപോലെ നേരിടാനാവുന്നില്ല. ഇതിന് മുമ്പ് കാര്യങ്ങളൊക്കെ എന്ത് ലളിതമായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ അമ്മയുടെ കാണുമ്പോള്‍ സരിതാന്റിയുടെ നാവിൻതുമ്പാണ് ഓർമ്മവരുന്നത്. അതിന്റെ അറ്റത്ത് പൂറിട്ടാട്ടി അമ്മ സുഖം കൊണ്ട് കണ്ണുകാണാതെ പറവെടിയെപ്പോലെ പിച്ചും പേയും പറയുന്ന രംഗമാണ് മനസ്സില്‍ വരുന്നത്.
