വേലക്കാരിയായാലും മതിയേ
“എന്താടാ വിനുക്കുട്ടാ ഒരു വെഷമം? ചേച്ചിടെ പൂറ്റിൽ കേറ്റാൻ തരിക്കുന്നോ? വാ… വേഗം വാ… എന്റെ പുസ്സി തുറന്നിരിക്കുവാ… ഒക്കെയെന്റെ വിനൂനുള്ളതാ… വാ… വന്ന് കേറ്റിത്താ…”
അവള് ലോലമായ റോസിതളുകൾക്കുള്ളിലെ ഭോഗക്കുഴി തുറന്നുകാട്ടി. അതിലോട്ട് വിരലുകേറ്റാതെ തെറിച്ചുനിന്ന കന്തിലിട്ട് വട്ടം വരച്ചു. തെറിച്ചുനിന്ന മുകളം വിരൽത്തുമ്പാൽ തിരുമ്മിയുടച്ചു. ആ പെരുമാറലിന്റെ കൂടെ തല ചരിച്ച് ഏതോ ഒരു പ്രത്യേക ബിന്ദുവിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതുപോലെ. രതിമൂര്ച്ഛയ്ക്ക് തയാറെടുക്കുന്നപോലെ.. നാവിട്ട് പരതി അവൾ ചുണ്ട് നനച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“എളകിയിരിക്കുന്നെ കാണാമോടാ… ഒലിച്ചുതുടങ്ങിയോന്ന് നോക്ക്…”
അവൾ കണ്ണുകൾ എങ്ങോട്ടോ കേന്ദ്രീകരിച്ച് പറഞ്ഞു.
“വിരലൊന്ന് ഇടടീ…”
ഞാൻ അടക്കിപ്പറഞ്ഞു.
കേൾക്കേണ്ട താമസം മടിയേതുമില്ലാതെ അവൾ വിരിഞ്ഞ പൂർത്തുളയിൽ വിരലുകേറ്റി. മെല്ലെ കേറ്റിയിറക്കി. എന്നെ ഹരം പിടിപ്പിക്കാൻ ഷിയാസ് മോതിരമിട്ട വിരൽ തന്നെ മനപ്പൂര്വ്വം കേറ്റി.
“കുണ്ണ ഇതുപോലെ കേറ്റിത്തരുമോടാ? അത്രയ്ക്ക് കഴച്ച പൂറാടാ എനിക്ക്… വിരലൊന്നും പോരാ..”
തൃപ്തി കിട്ടാതെ സ്വാതി വിരലൂരി. കുഴഞ്ഞൊലിക്കുന്ന വഴുവഴുപ്പിൽ സ്വർണമോതിരം തിളങ്ങി.
പിന്നെ സെഡ് ടേബിളിലേക്ക് എത്തിവലിഞ്ഞു. എന്തോ എടുക്കുന്ന മാതിരി കയ്യിഴച്ചു. തിരികെ സ്ക്രീനിൽ വന്നപ്പോള് അവളുടെ കയ്യിലൊരു മെഴുകുതിരിയുണ്ടായിരുന്നു! രണ്ടിഞ്ച് കനമുള്ള വെളുത്ത പിരിയൻ മെഴുകുതിരി!