തിരിഞ്ഞുനിന്ന് ജോലി ചെയ്യുമ്പോഴൊക്കെ അവരുടെ കൊഴുത്ത പിൻഭാഗം എന്നെ വിറളി പിടിപ്പിച്ചു. പിന്നിൽ നിന്നും വാരിപുണർന്നാ ഫുഡ്ബോളുകളിൽ കുണ്ണയിട്ടുരച്ച് ഞാന്‍ താല്‍ക്കാലിക തൃപ്തി തേടി.

അവർ തിരികെ പോവുന്നതുവരെ എന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് അവരോടുള്ള സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

പക്ഷേ അന്നുരാത്രി കിടക്കുമ്പോൾ മറ്റന്നാൾ കോളേജിൽ ചെല്ലുമ്പോഴുള്ള അവസ്ഥയോർത്ത് ആധിയായി. റീനാ മിസ്സ് അത് ഇന്നത്തോടെ മറന്നുകാണണേന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ച് സമാധാനിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നാലും അങ്ങനെ എളുപ്പം മറക്കാനാവുന്നതാണോ ആ പേപ്പറിലുണ്ടായിരുന്നത്?! ഓർക്കുന്തോറും നെഞ്ചിലെ ഭാരം ഇരട്ടിച്ചു.

‘ ക്ലിംഗ്’ ആ സമയം ഫോണൊന്ന് ചിലച്ചുനിന്നു.

ഫെയ്സ്ബുക്കാണല്ലൊ. അവളാവുമോ? എന്റെ ചങ്കിടിച്ചു. തിടുക്കപ്പെട്ട് ഞാൻ മെസ്സെഞ്ചറെടുത്ത് നോക്കി. അതെ, അവൾ തന്നെ. ‘പാർവതി പാറു’വിന്റെ പൂക്കൾ പടമുള്ള പ്രൊഫൈല്‍ ചിത്രത്തില്‍ നിന്നൊരു മെസ്സേജ്!

റീന ടീച്ചറിന്റെ വിഷയത്തിലെ ടെൻഷനൊക്കെ ആ സെക്കന്റിൽ ഞാൻ മറന്നു. വരണ്ടിരുന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ അവളുടെ ഓരോ ചാറ്റും കുളിർമഴയായി പെയ്തിറങ്ങി.

‘ ഡാ…പിണക്കമാണോ?”

എനിക്കെന്ത് പിണക്കം?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ ഞങ്ങളിന്ന് ചെയ്തത്?”

ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല.

ഒരു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചാറ്റ് ഒഴിവാക്കി വോയിസ് മെസ്സേജ് അയച്ചു.