വേലക്കാരി – എല്ലാരും എഴുന്നേൽക്കുന്നതിനു മുമ്പേ ഞാനെഴുന്നേറ്റ് ബാഗുമെടുത്ത് ഒരൊറ്റയോട്ടമായിരുന്നു. അത് ലാസ്റ്റ് പിരീഡായോണ്ട് ദൈവത്തിന് നന്ദിയും പറഞ്ഞ് ഓടി. റീനാ മിസ്സിന് എന്നെ കയ്യിൽകിട്ടുന്നതിന് മുന്നേ രക്ഷപ്പെടാനുള്ള തത്രപ്പാടായിരുന്നു എനിക്ക്.

ഗേറ്റിൽ മറ്റവനെ കാത്തുനിന്നു. ഷിയാസ് തലയും ചൊറിഞ്ഞോണ്ട് അവിഞ്ഞ ചിരിയുമായി വന്നു. അവനെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്. ഞാനവന്റെ കുത്തിന് കേറിപ്പിടിച്ചു.

ടാ… സീനാക്കണ്ട. നീയായോണ്ടാ അവര് ഒന്നും പറയാഞ്ഞ. എന്റെ കയ്യീന്ന് എങ്ങാനുമാരുന്നേ തീർന്നേനെ…”

പോടാ മൈരേന്ന് വിളിച്ച് ഞാൻ തട്ടിക്കേറി.

അതല്ലേ നീ പറ.. എന്താ അവരത് സീനാക്കാഞ്ഞെ?” അവൻ കോളറ് നേരേയാക്കി ചോദിച്ചു.

പോടാ കോപ്പേ… അത്രേം പിള്ളേരുടെ മുന്നീവച്ച് അവര് പിന്നെ സ്വന്തം തുണ്ടുപടം കാട്ടി ചൂടാവുമോ…?”

അതല്ലെടാ… അവർക്ക് നിന്നോട് എന്തോ ഒരിത് ഉണ്ട്. എന്നും എല്ലാരേക്കാളും വഴക്ക് നിനക്കല്ലേ കിട്ടുന്നത്…”

അതാണോ മൈരേ നിന്റെ ഒരിത്.”

നിനക്ക് അതിന്റെ മനശാസ്ത്രം അറിയാഞ്ഞിട്ടാ… എന്നും നിന്നെ വഴക്ക് പറയുന്ന അവര് ഇതിന് മാത്രം വഴക്ക് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ..”

എന്താ കാരണം?”

എന്ത്?”

നീയൊന്ന് ചിന്തിച്ചുനോക്ക്… അതിൽ വഴക്ക് പറഞ്ഞാല്‍ നിന്റെ മാനം പോവൂല. ഇതിൽ പറഞ്ഞാൽ പോവും”