അവരുടെ മദനജലവും എന്റെ ശുക്ലവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ സമാഗമത്തിന്റെ ഗന്ധം എന്റെ സിരകളിലേക്ക് പടർന്നുകയറി.

ഞാനതും കൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. വിനോദത്തിന്റെ കൂടുതല്‍ കതിനാവെടികൾ കനവ് കണ്ടുകൊണ്ട്…

പിറ്റേന്ന് ശനിയാഴ്ച, തീർത്തും വിരസമായിരുന്നു. വീടാകെ ഉറങ്ങിയതുപോലെ. അടുക്കളയില്‍ ജാന്വേച്ചിയെ തൊടാനും തലോടാനുമൊക്കെ ഉത്സാഹിച്ച് ഞാന്‍ അവരെതന്നെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നിരുന്നെങ്കിലും അവരതിന് വലിയ താല്പര്യം കാട്ടിയില്ല.

അമ്മയ്ക്കും ജാന്വേച്ചിക്കും ഒരേ ശോകഭാവം.
അമ്മയ്ക്കാണേൽ തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനുമൊക്കെ ദേഷ്യം. ജാന്വേച്ചിയോട് അത് കാട്ടിയില്ലെങ്കിലും ചെറിയ കാര്യത്തിന് പോലും എന്നോട് തട്ടിക്കേറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പതിവായി എന്നെ തല്ലുകൊള്ളാതെ രക്ഷിക്കാറുള്ള ജാന്വേച്ചിയും നിസംഗത ഭാവിച്ച് സ്വന്തം ജോലിയില്‍ മാത്രം വ്യാപൃതയായി.

എവിടെയോ എന്തൊക്കെയോ ചീഞ്ഞുനാറുന്നുണ്ട്. അമ്മ ഇന്നലെ സരിതാന്റീടെ വീട്ടിൽനിന്ന് വന്നശേഷമാണ് ഈ മാറ്റം.

എന്റെ തലച്ചോറിനുള്ളിൽ ആശങ്കയുടെ മണികൾ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇനി ഒരുപക്ഷേ അച്ഛനും ജാന്വേച്ചിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അമ്മ അറിഞ്ഞിരിക്കുമോ?

അതോ ഇന്നലെ ഞാനും ചേച്ചിയും നടത്തിയ വേഴ്ചയെങ്ങാനും കണ്ടുകാണുമോ?

ഏയ്, അതിന് വഴിയില്ല. ജാന്വേച്ചിയെ രണ്ടാമത്തെ പ്രാവശ്യം കളിച്ചു കഴിഞ്ഞതിനും എത്രയോ കഴിഞ്ഞാണ് അമ്മ വന്നത്. വരുമ്പോഴാ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരുന്നു. കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പ്.