വേലക്കാരി – “ ചേച്ചി വഴക്ക് പറയരുത്…”

“ ഇല്ല…”

“ ഈ പൂക്കളുള്ള ജട്ടി സംഗീതേടെ… മറ്റേത് സുനിതേടെ….”

“ എടാ….!” അവർ അടുത്തേക്കാഞ്ഞ് എന്റെ ചെവിയില്‍ പിടിച്ച് തിരുമ്മി.

“ അപ്പൊ നീയായിരുന്നല്ലേ ഒരുകാലത്ത് ഞങ്ങടെ അയയിൽ നിന്ന് ജട്ടികൾ മോഷ്ടിച്ചോണ്ടിരുന്ന ജട്ടിക്കള്ളൻ… നാണമുണ്ടോടാ പാവങ്ങടെ ജട്ടി മോഷ്ടിക്കാൻ..!”

എനിക്ക് ശരിക്കും വേദനിച്ചു.

“ അയ്യോ… ചേച്ചീ വിട്… തിരിച്ച് തന്നേക്കാം.. കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തോ…”

“ അയ്യേ… എന്റെ പിള്ളേർക്കെങ്ങും വേണ്ട വല്ലോനും മണപ്പിച്ച ജട്ടി… നീയതിൽ വേറെ എന്തൊക്കെ ചെയ്തുകാണും..!” അവർ കളിയാക്കി.

പിന്നെ കൈയ്യിരിക്കുന്ന ജട്ടി നീട്ടി.
“ ഇന്നാ… ഇനി ഇതില്ലാതെ വട്ടുപിടിക്കണ്ട… മണക്കുവോ ചപ്പുവോ എന്തേലും ചെയ്തോ…”

ഞാൻ വാങ്ങിക്കാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ ആ മഞ്ഞ ജട്ടിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്ക് വലിച്ചെന്റെ തലയിൽ കിരീടം വച്ചുതന്നു. പിന്നെ മാറിനിന്ന് എള്ളിയിൽ കൈ കുത്തി നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി.

“ പോട്ടേടാ… വാണേശ്വര തമ്പുരാനേ!”

അവർ കുണ്ടിയും കുലുക്കി നടന്നു നീങ്ങുന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഇവരുടെ കുണ്ടിക്ക് വയ്ക്കാൻ നോക്കിയതിൽ ആരുമെന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തില്ല. എന്തൊരു വലിപ്പമാ….!

ആ കൊഴുത്ത ചന്തികളുടെ താളഭംഗി നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ അവരുടെ ജട്ടി തലയിൽ നിന്നെടുത്ത് അതിന്റെ നനഞ്ഞ മുൻഭാഗമെടുത്ത് മൂക്കിലേക്കമർത്തി…

അവരുടെ മദനജലവും എന്റെ ശുക്ലവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ സമാഗമത്തിന്റെ ഗന്ധം എന്റെ സിരകളിലേക്ക് പടർന്നുകയറി.

ഞാനതും കൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. വിനോദത്തിന്റെ കൂടുതല്‍ കതിനാവെടികൾ കനവ് കണ്ടുകൊണ്ട്…

പിറ്റേന്ന് ശനിയാഴ്ച, തീർത്തും വിരസമായിരുന്നു. വീടാകെ ഉറങ്ങിയതുപോലെ. അടുക്കളയില്‍ ജാന്വേച്ചിയെ തൊടാനും തലോടാനുമൊക്കെ ഉത്സാഹിച്ച് ഞാന്‍ അവരെതന്നെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നിരുന്നെങ്കിലും അവരതിന് വലിയ താല്പര്യം കാട്ടിയില്ല.

അമ്മയ്ക്കും ജാന്വേച്ചിക്കും ഒരേ ശോകഭാവം.
അമ്മയ്ക്കാണേൽ തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനുമൊക്കെ ദേഷ്യം. ജാന്വേച്ചിയോട് അത് കാട്ടിയില്ലെങ്കിലും ചെറിയ കാര്യത്തിന് പോലും എന്നോട് തട്ടിക്കേറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പതിവായി എന്നെ തല്ലുകൊള്ളാതെ രക്ഷിക്കാറുള്ള ജാന്വേച്ചിയും നിസംഗത ഭാവിച്ച് സ്വന്തം ജോലിയില്‍ മാത്രം വ്യാപൃതയായി.

എവിടെയോ എന്തൊക്കെയോ ചീഞ്ഞുനാറുന്നുണ്ട്. അമ്മ ഇന്നലെ സരിതാന്റീടെ വീട്ടിൽനിന്ന് വന്നശേഷമാണ് ഈ മാറ്റം.

എന്റെ തലച്ചോറിനുള്ളിൽ ആശങ്കയുടെ മണികൾ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇനി ഒരുപക്ഷേ അച്ഛനും ജാന്വേച്ചിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അമ്മ അറിഞ്ഞിരിക്കുമോ?

അതോ ഇന്നലെ ഞാനും ചേച്ചിയും നടത്തിയ വേഴ്ചയെങ്ങാനും കണ്ടുകാണുമോ?

ഏയ്, അതിന് വഴിയില്ല. ജാന്വേച്ചിയെ രണ്ടാമത്തെ പ്രാവശ്യം കളിച്ചു കഴിഞ്ഞതിനും എത്രയോ കഴിഞ്ഞാണ് അമ്മ വന്നത്. വരുമ്പോഴാ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരുന്നു. കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പ്.

കാര്യം തിരക്കിയതും നിനക്ക് പഠിക്കാനൊന്നുമില്ലേന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നോട് തട്ടിക്കേറി.

ജാന്വേച്ചിയെക്കൊണ്ട് രണ്ടിലാരോടെങ്കിലും ചോദിപ്പിക്കാമെന്ന് കരുതിയതാണ്. ചേച്ചി സരിതാന്റിയുടെ വീട്ടിലും ജോലിക്ക് പോവുന്നുണ്ട്. ഇവിടുത്തെ പണിയൊതുക്കിയിട്ട് ചോറിൽ പച്ച മോരും ഒഴിച്ചു കഴിച്ച് നേരെ അങ്ങോട്ടേക്കാണ്.

(ഞാന്‍ കാരണം ഇന്നലെ അത് മുടങ്ങി. ദീര്‍ഘനേരം നീണ്ടുനിന്ന ഞങ്ങളുടെ സംഭോഗം അവരെ വൈകിപ്പിച്ചു. ഇല്ലേൽ അറിയായിരുന്നു)

പറഞ്ഞതുപോലെ, ഇനി ജാന്വേച്ചിയെങ്ങാനും അച്ഛനുമായുള്ള ബന്ധം സരിതാന്റിയോട് വീമ്പു പറയുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ? പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് പൊതുവേ രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കാനറിയില്ലല്ലോ. അതാവുമോ കാര്യം? എല്ലാംകൂടി ആലോചിച്ച് തലയ്ക്ക് വട്ടായി.

ഞായറാഴ്ച അച്ഛൻ വന്നപ്പോഴും വീട്ടില്‍ അതേ അവസ്ഥ. തണുത്ത സ്വീകരണമായിരുന്നു. ചോറ് വിളമ്പിക്കൊടുക്കുമ്പോഴും ഇസ്തിരിയിടാനുള്ള തുണികൾ ചോദിക്കുമ്പോഴുമൊന്നും അമ്മ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയില്ല.

എന്താ കാര്യമെന്ന് അച്ഛൻ കണ്ണുകൊണ്ട് തിരക്കിയപ്പൊ എനിക്കും കൈ മലർത്താനേ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.

എല്ലാം നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന എനിക്ക് അച്ഛൻ ഒളിച്ചും പാത്തും പതിവ് കലാപരിപാടികൾക്കായി ജാന്വേച്ചിയുടെ അരികിൽ അടുക്കളയിലും കിണറ്റിൻകരയിലുമൊക്കെ എത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും അച്ഛനെ തന്ത്രപൂർവ്വം അവർ അകറ്റിനിർത്തുന്നതും കാണാന്‍ പറ്റി.

അത് കണ്ടപ്പോൾ ചെറിയൊരു സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും എന്താ കാര്യമെന്ന് മാത്രം മനസ്സിലായില്ല.
പക്ഷേ ചിലതൊക്കെ ഞാന്‍ മനസ്സിൽ കണ്ടു.

എന്തായാലും അച്ഛനിന്ന് രാത്രി ജാന്വേച്ചിയുടെ കതകിന് മുട്ടാതിരിക്കില്ല. അപ്പോള്‍ ജാന്വേച്ചിക്ക് തുറക്കാതിരിക്കാനും ആവില്ലല്ലോ. മൂപ്പിലാന്റെ ആക്രാന്തത്തിന് തുറക്കുന്നതു വരെ മുട്ടുമെന്ന് പേടി കാണും. അപ്പോള്‍ അമ്മ ഉണരാതിരിക്കാൻ തുറന്നുകൊടുത്തേ പറ്റൂ.

അന്നത്തെപ്പോലെ ആ പൊട്ടിയ അലമാരയിൽ ഒളിച്ചിരുന്നാൽ ഒരുപക്ഷേ എല്ലാത്തിനുമുള്ള ഉത്തരം കിട്ടിയേക്കും. ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കണക്കുകൂട്ടി.

മൂകത തളംകെട്ടിയ ഡൈനിംഗ് ടേബിളിലെ അത്താഴം കഴിഞ്ഞയുടൻ അമ്മ റൂമിലേക്ക് പോയി. പിന്നാലെ അച്ഛനും. ജാന്വേച്ചി അടുക്കളയിലെ പണികളൊതുക്കുന്നതും ഞാന്‍ എന്റെ റൂമിലും കാത്തിരുന്നു.

പത്തരയോടെ ജാന്വേച്ചി പണിയൊതുക്കി കിടക്കാൻ പോവുന്നതിന് മുമ്പ് കുളിമുറിയിലേക്ക് കേറി. ആ തക്കത്തിന് ഞാനവരുടെ കുടുസുമുറിയിലേക്ക് കേറാൻ തുടങ്ങവേ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുറിയില്‍ നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ടു.

അമ്മയുടെ അമർത്തിയുള്ള കരച്ചിലും നെഞ്ചത്തടിയും..

“ നാണമുണ്ടോ മനുഷ്യാ.. മോൾടെ പ്രായമുള്ള പെണ്ണിന് വയറ്റിലുണ്ടാക്കി വെപ്പാട്ടിയായി വച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നു…”

അമ്മയുടെ നിലവിട്ടുള്ള സംസാരം.

“ നീ വെറുതെ തെറ്റിദ്ധരിക്കുവാ… അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല…”

അച്ഛൻ കഴിയുന്നിടത്തോളം സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ വേണ്ട.. കൂടുതല്‍ വിസ്തരിക്കണ്ട… ചെറുക്കന്‍ നിക്കുന്നോണ്ടാരുന്നു ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ മിണ്ടാഞ്ഞെ.. ഇല്ലാരുന്നേൽ…”

വാക്കുകളുടെ മൂര്‍ച്ചയും ക്ഷോഭവും ഏറിവന്നു.

“ നീ എന്തറിഞ്ഞെന്നാ…”

“ സരിതേടെ കെട്ടിയോൻ പാലക്കാടുണ്ടെന്ന് അറിയാലോ… അയാള് നേരിട്ട് അന്വേഷിച്ചറിഞ്ഞ കാര്യമാ… തെളിവ് വേണോ ഇനി…”

അച്ഛൻ പിന്നെ കൂടുതലൊന്നും വാദിച്ചില്ല.. അമ്മ പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് കേറുവായിരുന്നു.

“ നിങ്ങടെ എല്ലാ കൊള്ളരുതായ്മയും ഞാന്‍ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു. ചിലതിനൊക്കെ കൊടയും പിടിച്ചു. വേലക്കാരിയെ വരെ കൂട്ടിത്തന്നു. പക്ഷേ ഇത്… ഇതു മാത്രമെനിക്ക് ക്ഷമിക്കാനൊക്കില്ല.. ഇത്…”

പറഞ്ഞുമുഴുവിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അമ്മ ഏങ്ങലടിക്കുന്നത് ഒരു ചുവരിനപ്പുറം നിന്ന് ഞാൻ കേട്ടു.

അച്ഛന്റെയും ജാന്വേച്ചിയുടെയും ബന്ധം അമ്മയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നെന്നത് എനിക്കൊരു ഞെട്ടലായിരുന്നു. എന്റെയും മനസ്സ് വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ സ്ത്രീയെ ഇങ്ങനൊരു അവസ്ഥയില്‍ കാണുന്നത് ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു.

“ നാട് നീളെ സംബന്ധവും കൂടി നടക്കുന്നത് പോരാഞ്ഞിട്ട് ഏതോ തേവിടിശ്ശിയ്ക്ക് എന്റെ കൊച്ചിന് അനുഭവിക്കാനുള്ള ഭൂമിയും തീറെഴുതി കൊടുത്തേച്ചു വന്നേക്കുന്നു.. ഇക്കണ്ണക്കിന് വല്ലവളുമാരും തുണിയഴിച്ച് തന്നാ പകരത്തിനുപകരം സ്വന്തം തള്ളേ വരെ നിങ്ങള് കൂട്ടിക്കൊടുക്കൂലോ… പന്ന കാലമാടാ! ”

പെട്ടെന്ന് ഒരു അടിയുടെ ശബ്ദം. ഒപ്പം അമ്മ മുഖമടച്ച് വീണ് കട്ടിൽ ഉലയുന്ന ഒച്ചയും.

“ മതി… അധികം സംസാരിക്കണ്ട നീ…”

അച്ഛൻ ദേഷ്യം അടക്കിപ്പിടിച്ച് പറഞ്ഞു. പിന്നെ സാക്ഷയെടുത്ത്
പുറത്തേക്കിറങ്ങി. എന്നെയും എന്റെ പിന്നില്‍ നിന്ന ജാന്വേച്ചിയേയും കണ്ടൊന്ന് പകച്ചു. പിന്നെ പതിമടങ്ങ് ദേഷ്യത്തോടെ ടോർച്ചെടുത്ത് ഇരുട്ടില്‍ പുറത്തേക്ക് പോയി. ഇടയ്ക്ക് അമ്മയെ നല്ല തെറിയും വിളിച്ചു.

“ പട്ടിക്കഴുവേറിമോള്..”

അച്ഛൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞുടൻ ജാന്വേച്ചി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിച്ചെന്നു. അവർ കട്ടിലിൽ കമഴ്ത്തുകിടന്ന് ഏങ്ങലടിക്കുകയായിരുന്നു.

ചേച്ചി അമ്മയെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ച് കട്ടിലിരുത്തി. ആ കവിൾ തിണർത്ത് കിടക്കുന്നു. കടവായിൽനിന്ന് ചോരയൊഴുകുന്നു.

“ നളിനീ… എന്താ പറ്റിയേ… എന്തുണ്ടായി?”

ചേച്ചി വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു. ഉത്തരമായി ഏങ്ങലടി മാത്രം. ജാന്വേച്ചി അമ്മയെ മാറോടണച്ചു.

“ കരയാതെ മോളേ… എന്താ പറ്റിയേന്ന് പറ…”

“ ഇനീം ഞാന്‍ എത്ര താഴണോന്ന് പറ ചേച്ചി…. സഹിക്കാവുന്നേന്റെ പരമാവധി സഹിച്ചില്ലേ… ചേച്ചിക്കും അറിയാലോ ഒക്കെ….”

അമ്മ അവരുടെ നെഞ്ചിൽകിടന്ന് തേങ്ങി.

“ അച്ഛൻ ഒത്തിരി തല്ലിയോ… എന്തിനാ തല്ലിയേ അമ്മേ…”
ഞാൻ അമ്മയുടെ കവിളിൽ തടവി.

‘ഹാ…' അമ്മ വേദനിക്കുന്നത് പോലെ അനങ്ങി.

“ നീ പോ മോനെ… കുഞ്ഞ് ഇതൊന്നും കാണണ്ട… പോയി കിടന്ന് ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്…”
ജാന്വേച്ചി പറഞ്ഞു.
സംസാരത്തിൽ ഒരു ഗൗരവം.

“ ചേച്ചി എന്തായീ പറേന്നേ? ഇത്.. ഇതെന്റെ അമ്മയല്ലേ… ഞാനല്ലേ തെരക്കണ്ടേ എന്താ പറ്റിയേന്ന്…”
ഞാൻ വികാരവിക്ഷോഭത്തോടെ വാദിച്ചു.

അമ്മ എന്നെ നോക്കി കരഞ്ഞതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

“ നീ ഇവിടെ നിന്ന് ഓരോന്ന് കുത്തിക്കുത്തി ചോദിക്കുന്നത് ഞാൻ ചോദിക്കുന്ന പോലല്ല വിനു… നിന്നോട് പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടും കാണും… നീ ചെല്ല്… ജാന്വേച്ചിയാ പറയുന്നെ…

ഉംംം.” ചേച്ചി അമ്മയെ ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെ പോലെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തണച്ച് പിടിച്ചു.
അകത്തു നടന്ന അടിയുടെ അറ്റവും മൂലയും കേട്ടതുവച്ച് അവർ പറയുന്നതിൽ കാര്യമുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.

അച്ഛന്റെ അവിഹിതത്തെപ്പറ്റി.. അതും എന്റെ പ്രായമുള്ള ഒരു പെണ്ണിന് വയറ്റിലുണ്ടാക്കിയതിനെപ്പറ്റി എങ്ങനെ ഒരമ്മ മോനോട് പറയും?!

മനസ്സും ശരീരവും വെന്തുരുകുന്ന അമ്മയെ സാമീപ്യം കൊണ്ട് കൂടുതല്‍ വേദനിപ്പിക്കാന്‍ എനിക്കും തോന്നിയില്ല. പിന്നെ അവിടെ നിന്നതുമില്ല. തിരികെ നടക്കുമ്പോഴും അമ്മയുടെ ഏങ്ങലടി കാതില്‍ വന്നടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അന്നുരാത്രി ജാന്വേച്ചിയുടെ കതകിന് മുട്ടിയിട്ടും അവർ തുറന്നില്ല. (തുടരും )