വീണുകിട്ടിയ രാസലീലകൾ
‘ അയ്യാ…റെഡിയായി… വാങ്കോ… ‘
രാമൻ ഒരു ബീഡിയും വലിച്ചുകൊണ്ട് പുരക്കുള്ളില് നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നു.
‘ആഹാ..മോനാണോ.. കൊണ്ടു വന്നേ… മോൻ അപ്രത്തേക്കു മാറി ആ കസേരേ ലിരുന്നോ….കഴീമ്പം വിളിക്കാം….’
‘പറവാ ഇല്ലയ്യാ… മീശവന്ത പയ്യനല്ലേ… നിക്കട്ടേ… പാക്കട്ടും…’ മുത്തു ചിരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
‘വേണ്ട… അവരൊക്കെ പഠിക്കുന്ന പിള്ളേരാ… ചെല്ല്… മോൻ ചെല്ല്… തങ്കൂ… മോഹന് ഒരു കട്ടൻ കൊട്…’
‘ദാ വരുന്നപ്പാ…’ പുരയുടെ വടക്കുവശത്തു കുനിഞ്ഞുനിന്ന് പാത്രം തേച്ചുകഴുകുന്ന രാമന്റെ മകൾ വിളികേട്ടു. ഞാൻ അങ്ങോട്ടു മാറി തിണ്ണയിൽ കിടന്ന കസേരയിലിരുന്നു.
‘ മോഹൻ ഞങ്ങളെയൊക്കെ ഇപ്പഴും അറിയുമോ…?..’
കാപ്പി എന്റെ കയ്യിൽ തന്നുകൊണ്ട് തങ്കു ചോദിച്ചു.
‘ അയ്യോ… അറിയാതെ പിന്നെ…’ ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ തങ്കുവിനേ ശ്രദ്ധിച്ചു.
ഒരു ചരക്കു തന്നെ. ഇളം കറുപ്പു നിറം, കെട്ടു പ്രായം കഴിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന തങ്കുവിന്റെ നിറമാറുകൾ രാമന്റെ കാളയുടെ ചുമല് പോലെ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നു. അവയുടെ പകുതി ബ്ലൗസിനു മുകളിൽകൂടി വെളിയിലേയ്ക്കെത്തിനോക്കുന്നു.
ഇറക്കം കുറഞ്ഞ ബ്ലൗസിനും ഇറക്കിയുടുത്ത കൈലിമുണ്ടിനുമിടയില് അമ്പലക്കുളംപോലെ വിസ്തൃതമായ പുക്കിളിനു ചുറ്റും പരന്നു കിടക്കുന്ന തളിർവയർ.. അവിടെ ഒന്നു തഴുകാൻതോന്നി. ആണിനെ ഇള ക്കുന്ന നോട്ടവും, തടിച്ച ചുണ്ടുകളിൽ നിന്നുയരുന്ന പുഞ്ചിരിയും. രാമൻ മകളെ അത്യാവശ്യം ചിലർക്കു കൂടിയവിലക്കു വാടകക്കു കൊടുക്കാറുണ്ടെന്നൊരു ശ്രുതിയും കേൾക്കാറുണ്ട്.
