‘ എങ്കി ഞാനും വരാം… ‘
‘ വേണ്ട…മോളു മുറീലിരുന്നു പഠിച്ചോ…’
‘ഇല്ല, ഞാനും വരുകാ… അവിടിരുന്നാ.. അഛനും അമ്മേം കൂടെ എപ്പഴും ഒച്ചവെച്ചോ ണ്ടിരിക്കും…’
ഞങ്ങൾ മുറ്റത്തുനിന്നും തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി. അപ്പോഴാണെനിയ്ക്കോർമ്മ വന്നത്. ഇലുമ്പിപ്പുളിമരം. ഞാൻ നേരേ അങ്ങോട്ടുനടന്നു.

മരം കുറച്ചുകൂടി വലുതായി. പക്ഷേ ശിഖരങ്ങൾ മുറിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കുറച്ചുപൊക്കത്തിൽവെച്ചു മുറിച്ചുകളഞ്ഞ തായ്ത്ത ടിയിൽനിന്നും മുളച്ചിട്ടുള്ള ശിഖരങ്ങളിൽ നിറയെ ചുവന്ന പൂക്കളും പച്ചനിറത്തിൽ തുടുത്ത കായ്കളും.

ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ ആതിര ചോദിച്ചു. ‘അങ്കിൾ ഇലുമ്പിപ്പുളി തിന്നുവോ… വേണങ്കില് തല്ലിയിടാം.. ദേ അവിടെ തോട്ടിയിരിപ്പൊണ്ട്…’
‘ വേണ്ട…. ഇപ്പം ഇതാരാ പറിക്കുന്നത്…?…’

‘ചേച്ചി,കേറിപ്പറിക്കുവാരുന്നു….ഒരിയ്ക്കേ..കേറിയേച്ചിറങ്ങിയപ്പം…പാവാടയൊടക്കി വീണു… അതീപ്പിന്നെ ചേച്ചി കേറുകേല…. ഞങ്ങളു തല്ലിയിടും…’
മരച്ചീനിനട്ടിരുന്ന ആ പറമ്പിന്റെ അരികില്നിൽക്കുന്ന ഒരു തെങ്ങിൻചുവട്ടിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു. പുസ്തകം തുറന്നു. കല അല്പനേരം അവിടെയുമിവിടെയും നോക്കിയിട്ട് എന്റെ അരികിൽത്തന്നെ തെങ്ങില് ചാരിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ മിണ്ടാതെ വായന തുടങ്ങി.

പക്ഷേ ആതിരക്ക് ഇരിപ്പുറക്കുന്നില്ല. ഞാനപ്പോഴാണവളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
പാവാടയും ബ്ലൗസുമിട്ട പഴയ രാഗിണിയുടെ പുതിയ തടിച്ച പതിപ്പ്. രാഗിണിയേക്കാൾ തുടുത്ത മുഖം. നല്ല തടി, തുളുമ്പുന്ന മുലകളാണെങ്കിലും തടിയുള്ളതിനാല് വേറിട്ടു കാണി ക്കുന്നില്ല നീട്ടിവെച്ചിരുന്ന ഒരു കാല് മടക്കിയിട്ട് അവള് അരപ്പാവാട മാറ്റി ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞു. ഉറുമ്പോമറ്റോ ആവാം.