ഒരു മിന്നല്പിണർ എന്റെ തലച്ചോറിൽ നിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാൻ രാഗിണിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണപ്പെൺകുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച….

നോക്കി നിന്നുപോയി
‘ അയ്യോ… മോഹനാ… ഇങ്ങോട്ടു നോക്കല്ലേ…. തിരിഞ്ഞു നിക്കൂന്നേ….ഇയ്യോ… എനിക്കു വയ്യ… എന്റമ്മേ.
രാഗിണിയുടെ കരച്ചിൽ എന്റെ മനസ്സിനേ തട്ടിയുണർത്തി. പെട്ടെന്നവൾ രണ്ടു കൈയ്യ്കൊണ്ടും അവളുടെ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ തലചെരിച്ച് തോളത്തുവെച്ച് കണ്ണടച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൊണ്ട് മുമ്പോട്ടടുത്തു. അവളേ മരത്തോടു ചേർത്തു നിർത്തി പാവാട മുറിക്കമ്പില് നിന്നും പൊക്കിയെടുക്കാൻ നോക്കി. ഇടക്ക് ഞാൻ തല പുറകോട്ടു തിരിച്ച് ആ മനോഹരമായ ചന്തികളുടെ പടം എന്റെ മനസ്സിൽ പതിപ്പിക്കാൻ മറന്നില്ല. എത്ര മിനുസമായ ആകൃതിയൊത്ത കുണ്ടികൾ.

ഒന്നു പിടിച്ചു ഞെക്കാൻ മനസ്സും കൈകളും തരിച്ചു. പാവാട ഊർന്നു പോന്നില്ല, പറ്റിയില്ല, അതു വലിഞ്ഞു തന്നേ നിന്നു. പാവാട വലിച്ചുകീറി പറിക്കാൻ എനിക്കപ്പോൾ ബുദ്ധി തോന്നിയില്ല. ഞാൻ അവളേ ഇടതുകൈകൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുകളിലേയ്ക്കുപൊക്കി. അതിനുള്ള ആരോഗ്യം അന്നും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.

അപ്പോഴും അവൾ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ നടുവിൽ കൈചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ ശരീരം എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ നിന്നും ഊർന്നുപോയി. ആ വിടരാൻ തുടങ്ങുന്ന മാറിലേ തളിർ മൊട്ടുകൾ എന്റെ മാറിലുരസി. വെപ്രാളത്തിനിടയിലും എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കുളിരനുഭൂതിയുണ്ടായി.

ആ അനുഭൂതി വേറിട്ട ഒരു സുഖമായി എന്റെ മനസ്സിൽ ഇന്നുമുണ്ട്. വീണ്ടും അല്പം താഴേക്കിരുന്നിട്ട് അവളുടെ നഗ്നമായ കുണ്ടികൾകൂട്ടി രണ്ടു കൈകൾകൊണ്ടും ഞാൻ അവളേ പൊക്കിപ്പിടിച്ചു.

ആ കുണ്ടികളുടെ ചൂടും മയവും എന്റെ ദേഹത്തു രോമാഞ്ചമുണ്ടാക്കി.‘ പാവാടേടെ ഒടക്കെടുക്ക്…’ ഞാൻ പറഞ്ഞു. സാമാനം പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ഒരു കൈയ്യെടുത്ത് അവൾ ഉടക്കെടുക്കാൻ നോക്കി. പരിഭ്രമം കൊണ്ട് ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല.‘ അയ്യോ അതുവരുന്നില്ലാ….’അവള് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

‘ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും എടുക്ക്….’ അവൾ മറ്റേ കൈയ്യും മുൻവശത്തുനിന്നും എടുത്തു. ചെരിഞ്ഞുനിന്ന് അവൾ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പാവാടയുടെ അറ്റം മുകളിലേയ്ക്കുവലിച്ച് വിടുവിച്ചു. അത്രയും സമയം അവളുടെ കവക്കിടയുടെ ചൂടും മിനുസവും ഷര്ട്ടിന്റെ മുകളിൽ കൂടിയാണെങ്കിലും ഞാനെന്റെ വയറില് അറിഞ്ഞു, ആസ്വദിച്ചു. ‘കട്ടിപ്പാവാടയായതുകൊണ്ടാ… അല്ലേല് കീറിപ്പോന്നേനേ…’

അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേ ഞാറുവിതച്ച മദനപ്പാടം എന്റെ ദേഹത്തുരച്ച് അവളേ താഴെ നിർത്തുന്നതിനിടയില് ഞാൻ പറഞ്ഞതവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.
താഴെ നിർത്തിയതും അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ടോടി. ഞാൻ പുറകേ ഓടിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
‘ കരയാതെ പോ… വല്ലോരും കാണും….’

അതുകേട്ട അവൾ മുറ്റത്തിന്റെ അരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് പാവാടപൊക്കി മുഖം തുടച്ചു. പിന്നെ അകത്തേയ്ക്ക് ഓടിക്കയറിപ്പോയി. ഞങ്ങൾ പോകാനിറങ്ങുന്നതുവരെ അവൾ എന്റെ മുമ്പിൽ വന്നില്ല. ഇറങ്ങുമ്പോൾ അഛൻ വിളിച്ചു.
‘ രാഗിണിമോളെന്ത്യേ… ‘

‘ ആ… അവളാ.. അരകല്ലിന്റെ ചോട്ടില് കുത്തിയിരിക്കുന്നു….’ ഇളയമ്മ പറഞ്ഞു.
‘ അയ്യോ മോക്ക് പെണക്കാണോ… എങ്കി ഞങ്ങളു പോകുന്നില്ല…. അല്ലേ നീയും കൂടെ
അങ്ങോട്ടു പോര്….’

അഛൻ വിചാരിച്ചത് ഞങ്ങൾ പോകുന്ന വിഷമംകൊണ്ട് അവൾ മാറി ഇരിക്കുകയാ ണെന്നായിരുന്നു. എല്ലാവരും ഇറങ്ങി ഗേറ്റിനരികിൽ ചെന്നപ്പോൾ ഞാൻ പുറകോട്ടു വലിഞ്ഞുനിന്ന് നോക്കി, അവളെ ഒരുനോക്കു കാണാൻ.. അവളപ്പോൾ ദാ, പുറകിലത്തെ വാതിൽ കടന്നു വരുന്നു.
‘ രാഗിണീ… ഞങ്ങളു പോകുവാ…. ‘

ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നവൾ ഓടി എന്റെ അടുത്തു വന്നു. എന്നിട്ടു ഗദ്ഗദത്തോടെ പറഞ്ഞു.
‘ മോഹനാ…. ആരോടും പറയല്ലേ…. ഒന്നും പറയല്ലേ….’ അവൾ വിതുമ്പാൻതുടങ്ങി.
‘ ഇല്ല രാഗീ…ഞാൻ പറയത്തില്ല….’
‘സത്യായിട്ടും പറയല്ലേ…. എന്റെ പൊന്നു മോഹനല്ലേ…’ അപ്പോഴേക്കും അവൾ കരഞ്ഞു പോയി.
‘ഇല്ലെന്നേ… കരയാതെ… എളേമ്മേം ഒക്കെ കാണും…’
‘ ങൂം…’ അവൾ കണ്ണു തുടച്ചു.

‘മതിയെടാ… യാത്ര പറഞ്ഞത്…. അവക്കവനേ വെല്യ കാര്യാ…’ അഛൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാഘവേട്ടന്റെ തോളത്തു തട്ടി. എളേമ്മയും ഒന്നു ചിരിച്ചു.
അന്ന് മുറ്റത്തിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ വാതില്പടിചാരി നോക്കിനിൽക്കുന്ന ആ വിഷാദരൂപം കണ്ടുപോയതിൽപ്പിന്നെ ഇന്നാണു ഞാൻ രാഗിണിയെ കാണുന്നത്. അവൾക്കിപ്പോൾ അതു വല്ലതും ഓര്മ്മയുണ്ടാകുമോ.

അതോ എന്നോടു ദേഷ്യമായിരിക്കുമോ. നനഞ്ഞ തോർത്തു കൊണ്ട് തല ഒന്നുകൂടി തുവർത്തി മുറ്റത്തേയ്ക്ക് കേറുമ്പോൾ അകത്തുനിന്നും വാദപ്രതി വാദം. തിണ്ണയിൽ ആതിരമോള്മാത്രം.
‘എന്നാലും നിങ്ങളെന്തോ വിചാരിച്ചോണ്ടാ മനുഷെനേ… ഇവിടെ പ്രായം തികഞ്ഞ രണ്ടു പെമ്പിള്ളേരൊണ്ടെന്നത് മറന്നോ… അവനാണെങ്കി … ഒരൊത്ത ആണും…’
‘ എടീ… അവൻ നല്ലവനാ…’ രാഘവേട്ടന്റെ സ്വരം.

‘ ങൂം..ങൂം… ഇഷ്ടക്കാരീടെ പുന്നാര മോനല്ലേ… എന്തിനാ കൊറക്കുന്നേ…മോളേ പിടിച്ചങ്ങു കൊടുക്ക്… ഒരു പരോപകാരി…’
‘വേണ്ടിവന്നാ ഞാനതുംചെയ്യും…. നീ മിണ്ടാതെ ഞാൻ പറേന്നതു കേട്ടാ മതി…ആ ചെറുക്ക നിപ്പം വരും.. അവൻ കേക്കണ്ട…’
‘ കേട്ടാ…എനിയ്ക്കൊരു ചുക്കുമില്ല.…. നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടംപോലെ ചെയ്യ്… അവസാനം… മോളു പേരുദോഷം കേപ്പിച്ചാ… ‘ എളേമ്മയുടെ സ്വരം.

‘അമ്മേ അങ്കിൾ കുളിച്ചേച്ചു വന്നു….’ ആതിര വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അതോടെ അകത്തു നിന്നുള്ള സംസാരം നിന്നു. എന്റെ മനസ്സു വല്ലാതെ കലുഷമായി. അവർ പറയുന്നതും ശരിയല്ലേ. ഞാനൊരൊത്ത പുരുഷൻ. എന്റെ ശരീരം കണ്ടാൽ ഏതു പെണ്ണും കൊതിച്ചു പോകും. അഛന്റെ ആഗ്രഹപ്രകാരം, പോലീസിൽ ചേർക്കാൻ എന്റെ അമ്മ കഷ്ടപ്പെട്ടു പുഷ്ടിപ്പെടുത്തിയ ശരീരം.

മീൻകുട്ട ചുമന്നും, കോഴികളെ വളർത്തിയും, പതിനഞ്ചു സെന്റുള്ള വാടകപ്പുരയിടത്തില് പശുവിനേ വളർത്തിയും, പച്ചക്കറികൾ കൃഷിചെയ്തും, എന്തിന്, അയല്പക്കത്തെ പറമ്പില് പാട്ടത്തിനു മരച്ചീനികൃഷിചെയ്തും അമ്മ എനിയ്ക്കു വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെട്ടു.

പാലും മുട്ടയും തിന്നെന്റെ ശരീരം കൊഴുത്തു. പറമ്പില് കിളച്ചും കൃഷിചെയ്തും എന്റെ മസിലുകള് ബലപ്പെട്ടു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അമ്മ പറയുമായിരുന്നു.
‘നിന്റഛന്റെ പെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനിത്രേം കഷ്ടപ്പെടത്തില്ലായിരുന്നു.

ഉള്ളതുകൊണ്ട് കഞ്ഞിവെച്ച് രണ്ടുപേരും കൂടി ഒതുങ്ങിയേനേ. ഇപ്പം എന്റെ മോൻ മിടുക്കനായി….. നീ പഠിത്തം ഒരിക്കലും ഉഴപ്പരുത്…. അമ്മയെ സങ്കടപ്പെടുത്തരുത്… അഛന്റെ ആത്മാവിനേയും….’
ഇന്നുവരേ ഞാനനുസരിച്ചു. അഛന്റെ അപകടമരണത്തിന്റെ ദുരൂഹതമൂലം പെൻഷൻ തടഞ്ഞുവെച്ചിരിക്കുകയാണ്.

കേസിന്റെ പുറകേ പോകാൻ അമ്മയ്ക്ക് നേരമില്ല, ഇപ്പോൾ വയ്യ. ഒരു വക്കീലിനെ ഏല്പ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വരുമ്പം വരട്ടെ, എന്നു വിചാരിച്ച് ജീവിക്കുന്നു.
ഞാൻ നേരേ ചായിപ്പിലേയ്ക്കുപോയി. മുടി ചീകി, ഒരു ബനിയനുമിട്ട് പുസ്തകവുമെടുത്ത് നേരേ പറമ്പിലേയ്ക്കു നടന്നു. സ്വസ്തമായിട്ടൊരിടത്തിരുന്നാൽ കുറച്ചെങ്കിലും പഠിക്കാം. ആട്ടും തുപ്പും നേരിടാൻ തയാറായിത്തന്നെയാണു വന്നത്.

പക്ഷേ രാഗിണിയുടെ അവ ഗണന വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു. ഇങ്ങോട്ടു പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ മനസ്സിന്റയുള്ളിൽ രാഗിണി യെന്ന സുന്ദരിയുടെ സാമീപ്യം കിട്ടുമല്ലോ എന്ന ഒരാശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ പുറകെ ആതിര ഇറങ്ങി വന്നു.‘അങ്കിളെവിടെപ്പോകുവാ..?…’ അവളുടെ ചോദ്യം.
‘പറമ്പിലെവിടെയെങ്കിലും പോയിരുന്നു വായിക്കാൻ പോകുവാ മോളേ….’
‘ മുറീലിരുന്നു പഠിച്ചൂടേ…?…’
‘ പഠിക്കാം… എന്നാലും ഇതാ സുഖം…’

‘ എങ്കി ഞാനും വരാം… ‘
‘ വേണ്ട…മോളു മുറീലിരുന്നു പഠിച്ചോ…’
‘ഇല്ല, ഞാനും വരുകാ… അവിടിരുന്നാ.. അഛനും അമ്മേം കൂടെ എപ്പഴും ഒച്ചവെച്ചോ ണ്ടിരിക്കും…’
ഞങ്ങൾ മുറ്റത്തുനിന്നും തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി. അപ്പോഴാണെനിയ്ക്കോർമ്മ വന്നത്. ഇലുമ്പിപ്പുളിമരം. ഞാൻ നേരേ അങ്ങോട്ടുനടന്നു.

മരം കുറച്ചുകൂടി വലുതായി. പക്ഷേ ശിഖരങ്ങൾ മുറിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കുറച്ചുപൊക്കത്തിൽവെച്ചു മുറിച്ചുകളഞ്ഞ തായ്ത്ത ടിയിൽനിന്നും മുളച്ചിട്ടുള്ള ശിഖരങ്ങളിൽ നിറയെ ചുവന്ന പൂക്കളും പച്ചനിറത്തിൽ തുടുത്ത കായ്കളും.

ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കുന്നതുകണ്ടപ്പോൾ ആതിര ചോദിച്ചു. ‘അങ്കിൾ ഇലുമ്പിപ്പുളി തിന്നുവോ… വേണങ്കില് തല്ലിയിടാം.. ദേ അവിടെ തോട്ടിയിരിപ്പൊണ്ട്…’
‘ വേണ്ട…. ഇപ്പം ഇതാരാ പറിക്കുന്നത്…?…’

‘ചേച്ചി,കേറിപ്പറിക്കുവാരുന്നു….ഒരിയ്ക്കേ..കേറിയേച്ചിറങ്ങിയപ്പം…പാവാടയൊടക്കി വീണു… അതീപ്പിന്നെ ചേച്ചി കേറുകേല…. ഞങ്ങളു തല്ലിയിടും…’
മരച്ചീനിനട്ടിരുന്ന ആ പറമ്പിന്റെ അരികില്നിൽക്കുന്ന ഒരു തെങ്ങിൻചുവട്ടിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു. പുസ്തകം തുറന്നു. കല അല്പനേരം അവിടെയുമിവിടെയും നോക്കിയിട്ട് എന്റെ അരികിൽത്തന്നെ തെങ്ങില് ചാരിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ മിണ്ടാതെ വായന തുടങ്ങി.

പക്ഷേ ആതിരക്ക് ഇരിപ്പുറക്കുന്നില്ല. ഞാനപ്പോഴാണവളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
പാവാടയും ബ്ലൗസുമിട്ട പഴയ രാഗിണിയുടെ പുതിയ തടിച്ച പതിപ്പ്. രാഗിണിയേക്കാൾ തുടുത്ത മുഖം. നല്ല തടി, തുളുമ്പുന്ന മുലകളാണെങ്കിലും തടിയുള്ളതിനാല് വേറിട്ടു കാണി ക്കുന്നില്ല നീട്ടിവെച്ചിരുന്ന ഒരു കാല് മടക്കിയിട്ട് അവള് അരപ്പാവാട മാറ്റി ഒന്നു ചൊറിഞ്ഞു. ഉറുമ്പോമറ്റോ ആവാം.

അപ്പോഴാണെന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ തടിച്ച തുടകളിൽ പതി ഞ്ഞത്. മുട്ടുയർത്തി വെച്ചപ്പോൾ നീലപ്പാവാടയും അതിനടിയിലേ പെറ്റിക്കോട്ടും അരവരേ ഊർന്നുകിടന്നു. ഇപ്പോൾ നേരേ അവളുടെ മുമ്പിൽ ചെന്നു നിന്നാൽ അവളുടെ ഷഡ്ഡിയും തുടയിടുക്കും കാണാം. ഞാനൊന്നു സങ്കല്പിക്കാൻ നോക്കി.

തടിച്ച തുടകളുടെ ഇടയില് മൂല മടങ്ങി ചുളുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഷഡ്ഡി. രോമങ്ങൾ വളരാൻ തുടങ്ങിക്കാണണം. കാലിന്റെ മുട്ടിനു താഴെ നീലച്ച രോമങ്ങൾ സമൃദ്ധിയായിട്ടുണ്ട്. തെങ്ങിൽ ചാരിയിരുന്നപ്പോൾ അല്പം ചുളുങ്ങി യകന്ന അയഞ്ഞ ബ്ലൗസിന്റെ ഇടയിലൂടെ പെറ്റിക്കോട്ടിന്റെ വെളുപ്പും മുലകളുടെ ഉയർച്ചയും കാണാം.

ശല്യം, ഒന്നും വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഈ പെങ്കൊച്ചെന്തിനാണെന്റെ പുറകേ നടക്കു ന്നത്. അവളുടെ അടിഭാഗത്തിന്റെ സങ്കല്പവും, മുകൾ ഭാഗത്തിന്റെ ദൃശ്യവും കൂടി, എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം കൂട്ടി. (തുടരും )