ഒരു മിന്നല്പിണർ എന്റെ തലച്ചോറിൽ നിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാൻ രാഗിണിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണപ്പെൺകുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച….

നോക്കി നിന്നുപോയി
‘ അയ്യോ… മോഹനാ… ഇങ്ങോട്ടു നോക്കല്ലേ…. തിരിഞ്ഞു നിക്കൂന്നേ….ഇയ്യോ… എനിക്കു വയ്യ… എന്റമ്മേ.
രാഗിണിയുടെ കരച്ചിൽ എന്റെ മനസ്സിനേ തട്ടിയുണർത്തി. പെട്ടെന്നവൾ രണ്ടു കൈയ്യ്കൊണ്ടും അവളുടെ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ തലചെരിച്ച് തോളത്തുവെച്ച് കണ്ണടച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൊണ്ട് മുമ്പോട്ടടുത്തു. അവളേ മരത്തോടു ചേർത്തു നിർത്തി പാവാട മുറിക്കമ്പില് നിന്നും പൊക്കിയെടുക്കാൻ നോക്കി. ഇടക്ക് ഞാൻ തല പുറകോട്ടു തിരിച്ച് ആ മനോഹരമായ ചന്തികളുടെ പടം എന്റെ മനസ്സിൽ പതിപ്പിക്കാൻ മറന്നില്ല. എത്ര മിനുസമായ ആകൃതിയൊത്ത കുണ്ടികൾ.

ഒന്നു പിടിച്ചു ഞെക്കാൻ മനസ്സും കൈകളും തരിച്ചു. പാവാട ഊർന്നു പോന്നില്ല, പറ്റിയില്ല, അതു വലിഞ്ഞു തന്നേ നിന്നു. പാവാട വലിച്ചുകീറി പറിക്കാൻ എനിക്കപ്പോൾ ബുദ്ധി തോന്നിയില്ല. ഞാൻ അവളേ ഇടതുകൈകൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുകളിലേയ്ക്കുപൊക്കി. അതിനുള്ള ആരോഗ്യം അന്നും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.