വെടിച്ചിയുമായി ഒരു യാത്ര
“വേണ്ട. ഞാൻ എങ്ങനെ എങ്കിലും പൊക്കോളാം. നിങ്ങൾ എന്നെ 2 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ വിട്ടാൽ മതി.”
ഞാൻ ആയിരം രൂപ നീട്ടി.
“എൻറെ കയ്യിൽ ചേഞ്ച് ഇല്ല. നിങ്ങളെ വിശ്വാസമാണ്. കടയിൽ നിന്ന് മാറി എനിക്ക് 600 രൂപ തന്നാൽ മതി.”
“ബാക്കി വേണ്ട. നീ വച്ചോ ഇത്.”
“വേണ്ട സാറെ. ഞാൻ കൈയിൽ പിടിക്കുന്നതിന് 300 രൂപയെ വാങ്ങിക്കത്തൊള്ളൂ.”
വിഷ്ണു ഇതിനിടക്ക് പോയി വണ്ടി എടുത്തോണ്ട് വന്നിരുന്നു. ഞാനും അവരും കൂടെ ബാക്കിൽ കേറി.
“വെള്ളം ഉണ്ടോ സാറെ?”
രാഹുൽ വെള്ളക്കുപ്പി അവർക്കു നീട്ടി. വാ നന്നായി കഴുകി. എന്നോട് ചേർന്നിരുന്നു ഒരു മടിയുമില്ലാതെ പാന്റിനു മുകളിലൂടെ എൻറെ ആണ്ടിക്കു പിടിച്ചു. കാർ നീങ്ങി തുടങ്ങി
“പുറത്തോട്ടു എടുക്കു അവനെ.പാൽ ശർദ്ധിപ്പിക്കേണ്ടേ?”
ഞാൻ എൻറെ സിബ്ബ് ഊരി കുണ്ണ പുറത്തു എടുത്തു. കമ്പി ആയി തുടങ്ങുന്നേയുള്ളു. അവൾ അതിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു. അവൻ ഉണർന്നു. ഞാൻ കൈയിൽ ചുരുട്ടി പിടിച്ചിരുന്ന ആയിരത്തിൻറെ നോട്ടു അവളുടെ ബ്ലൗസിലേക്കു തിരുകി വച്ച് കൊടുത്തു.
“സാറിന് 1000 തരണം എന്ന് നിർബന്ധം ആണെങ്കിൽ ഞാൻ വാങ്ങിച്ചോളാം.”
“എന്താ നിൻറെ പേര്?”
“ഷീന. പക്ഷെ ഇവിടെ പെട്ടിവണ്ടി എന്ന എല്ലാരും എന്നെ വിളിക്കുന്നേ. എല്ലാ വെടികൾക്കും ഉണ്ടാവുമല്ലോ ഒരു പേര്. നമ്മൾ സുഖം മോഹിച്ചല്ല. വീട്ടിൽ അടുപ്പു പുകയണ്ടേ സാറെ. അതിനാ ഈ പണിക്കു ഇറങ്ങിയത്.”
“എന്തോരം പണിയുണ്ട് വേറെ. എല്ലാരും ഇത് ചെയ്തല്ലൊലോ ജീവിക്കുന്നേ?”
“പതിനാലാം വയസിൽ കുടിച്ചിട്ട് വന്ന എൻറെ രണ്ടാം അച്ഛന് കളിയ്ക്കാൻ എൻറെ കാലു കവച്ചു പിടിച്ചു കൊടുത്ത് എൻറെ അമ്മയാ. അങ്ങനെ ഉള്ള എനിക്ക് വേറെ എന്ത് പണിയ സാറെ ഇതിലും നല്ലതു കിട്ടാൻ. കെട്ടിയവൻ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി. രണ്ടു മക്കളും അയാളുടെ കിളവി തള്ളയേയും ഞാനാ നോക്കണേ. കിളവിക്കു മരുന്നിനു തന്ന വേണം മാസം നല്ലൊരു തുക.”
