ശ്യാം : “ശ്ശെ ഞാൻ കരുതി ഇന്ത്യയുടെ മാപ്പ് വല്ലതും ആയിരിക്കും എന്ന്”
ഗോപിക: “പിന്നെ”
അരവിന്ദ് സ്വാമിയുടെ ഫോട്ടോ മാത്രം ഇന്ന് ഓർമ്മയുണ്ട്, മറ്റ് ആരുടെ ഒക്കെയോ പടങ്ങൾ അവൾ പറഞ്ഞതു പോലെ ഒട്ടിച്ചു.
(അന്ന് 5 രൂപായ്ക്ക് വഴിയിൽ നിരവധി പോസ്റ്ററുകൾ വിൽക്കാൻ വച്ചിരിക്കുന്നത് ഓർക്കുക. ഇന്ന് ആ ബിസ്നെസ് അന്യം നിന്നു പോയി എന്നു തോന്നുന്നു.)
കൈ എടുത്ത് പൊക്കി ഒട്ടിക്കേണ്ടിടം കാണിക്കുമ്പോളും, പോസ്റ്റർ എടുത്ത് തരുമ്പോഴും അവളുടെ ടോപ്പിന്റെ കഴുത്തിനിടയിലൂടെ മുലകളിലേയ്ക്കും, കൈകൾക്കിടയിലൂടെ കക്ഷത്തിലേയ്ക്കും ഒരു മറയും ഇല്ലാതെ ശ്യാം നോക്കി. അവന് പേടി മാറിയിരുന്നു. സിനിമ കാണലും – തലോടലും, സ്വയംഭോഗവും, ഇന്ന് രാവിലെ പോകേണ്ട എന്ന നിർബന്ധവും ആയപ്പോൾ അവൾക്ക് തന്നോട് താൽപ്പര്യം ഉണ്ട് എന്നത് ശ്യാമിന് ഉറപ്പായിരുന്നു.
സാമാന്യത്തിലധികം മുഴുപ്പുള്ള നിറഞ്ഞ മുലകൾ മേശയിൽ കയറി പോസ്റ്റർ ഒട്ടിക്കുമ്പോൾ ടീ-ഷർട്ടിനിടയിലൂടെ ശ്യാമിന് മുക്കാലും കാണാൻ സാധിക്കും, പക്ഷേ അവൾ അത് ഒളിക്കാൻ ശ്രമിക്കാതായപ്പോൾ ശ്യാമിന് ഉറപ്പായി പെണ്ണ് എക്പോസ് ചെയ്യാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചാണ് ഈ പോസ്റ്റർ ഒട്ടിക്കൽ എടുത്തിട്ടത് എന്ന്.
ശ്യാം : “അല്ല എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ഈ മുറിയിൽ ഒട്ടിക്കുന്നത്?”
ഗോപിക: “എനിക്ക് കാണാൻ”
ശ്യാം : “കണ്ടിട്ട്?”
ഗോപിക: “കണ്ടിട്ടെന്താ ഒന്നുമില്ല”
ശ്യാം : “വെറുതെ കിടന്ന് ഉറങ്ങും? കണ്ടോണ്ട്?”
ഗോപിക: “ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്താ ഉറങ്ങുന്നേ, പിന്നെങ്ങിനെ കാണും?”
ശ്യാം : “മനസിൽ കാണുമായിരിക്കും”