തമ്പുരാട്ടിക്ക് തിരുമേനിയുടെ പൂജ
“നല്ല രുചി ദേവി”.
പഴം വായിലാക്കി ഊമ്പിക്കൊണ്ട് ദത്തൻ പറഞ്ഞു.
“അത് പിന്നെ അങ്ങനെയല്ലേ വരൂ തിരുമേനി. വെണ്ണക്കൂതിയും അതിലെ ചൂടും പിന്നെ നറുനെയ്യും. നല്ല പാകത്തിന് വേകും,”
ദേവി പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ടപ്പോൾ പാർവതി ഒന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കി. തൻ്റെ കൂതിയിലിരുന്ന ഏത്തപ്പഴം വായിൽ വെച്ച് ഊമ്പുന്ന ദത്തനെയാണ് അവൾ കണ്ടത്.
“നല്ല രുചി തന്നെ തമ്പുരാട്ടി”.
ഒരു കഷ്ണം കടിച്ചു വായിൽവച്ചു ചവച്ചുകൊണ്ട് ദത്തൻ പറഞ്ഞു.
പാർവതി നാണിച്ചുപോയി. തൻ്റെ കൂതിക്കു ഇത്രയും രുചിയോ?
അവളോർത്തു.
“തിരുമേനി”,
ദേവി പതിയെ വിളിച്ചു.
“ഉം, തരാം. തരാം”.
ഒന്നു കൂടെ പഴം കടിച്ചിട്ടു അത് ദേവിക്ക് കൊടുത്തു.
ദേവിയും രേവതിയും ലക്ഷ്മിയും മാറി മാറി പഴം വായിലിട്ടു ഊമ്പി കടിച്ച തിന്നുന്നത് കണ്ടിട്ട് ദത്തൻ പാർവതിയുടെ കൂതിയിലേക്കു നാക്കിറക്കി.
“ആ.സ്.ആ.അഹ്.അമ്മെ..ആ.ആ..ഉം.ഉം”,
പാർവതി പീഠത്തിൽ നിന്ന് പിടഞ്ഞു.
ദത്തൻ്റെ നാവു പാർവതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ വെണ്ണക്കൂതിയുടെ ആഴങ്ങൾ തേടി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പാർവതി സുഖം കൊണ്ട് കുണ്ടി പുറകോട്ടു, ദത്തൻ്റെ മുഖത്തോട്ടു തള്ളി.
അപ്പോൾ ദേവിയും രേവതിയും ലക്ഷ്മിയും കൂടെ പാർവതിയുടെ വെണ്ണക്കൂതിയിൽ കിടന്നു പാകത്തിന് വെന്ത പഴം രുചിച്ചു കഴിക്കുകയായിരുന്നു.
ദത്തൻ്റെ നാവ് പാർവതിയുടെ വെണ്ണക്കൂതിയിൽ കിടന്നു വട്ടം കറങ്ങി. അതിനുള്ളിലെ നറും നെയ്യും പഴത്തിൻ്റെ ബാക്കിയും എല്ലാം കൂടെ ദത്തൻ്റെ നാവിനു ഒരു സദ്യ തന്നെ കൊടുത്തു.