എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ? ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പോലെ? സാവിത്രി ചിരിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു .

തന്റെ തടിച്ച മുലകളും ചുഴി വിരിഞ്ഞ ആനച്ചന്തികളും മേനോന്റെ ദൌര്‍ബ്ബ ല്യമാണെന്ന് അവള്‍ക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു.
എന്റെ മോളേ. .നിന്നെയൊന്നു കാണാന്‍ വന്നതാണെന്റെ കുട്ട്യേ. ഇന്ന് ദേവസ്വം കമ്മീഷണര്‍, ആ കാര്‍ക്കോടകന്‍ വരുന്നുണ്ട്. ഞാനങ്ങോട്ടുപോട്ടെ.

അവള്‍ മേനോന്റെ കൈകളില്‍ ഒതുങ്ങി. വിടര്‍ന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങളില്‍ ഞെരിച്ച് മുലകളില്‍ ഒന്നു തഴുകി അവളെ ചുംബിച്ച് മേനോന്‍ സ്ഥലം വിട്ടു .

അവളെ വിട്ടുപോകാന്‍ മനസ്സുണ്ടായിട്ടല്ല. എന്തു ചെയ്യും. അവളെ നോക്കി ഒന്നുകൂടി ചിരിച്ച്, ഭാവിയില്‍ നടക്കാന്‍ പോകുന്ന കളികളുടെ പ്രതീക്ഷകള്‍ മൌനമായി സമ്മാനിച്ച് മേനോനിറങ്ങി നടന്നു.

ആ തടിച്ച മുലകള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരഞ്ഞൂറ് രൂപയുടെ പുതിയ മണമുള്ള നോട്ടു തിരുകാന്‍ മറന്നില്ല.
ചെമ്മണ്ടുപുരണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ മേനോന്‍ മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി നെടിയ കാലുകള്‍ വലിച്ചുനടന്നു.

തന്റെ സുന്ദരിയായ വാരസ്യാരെക്കുറിച്ചോര്‍ത്ത് അങ്ങിനെ നടന്നു. സാവിത്രി ഓരോ മനോരാജ്യവുമോര്‍ത്ത് അങ്ങിനെ ഇരുന്നുപോയി.

അപ്പന്‍ മേനോന്‍!
തന്റെ ജീവിതത്തിന് ഒരര്‍ഥമുണ്ടാക്കിത്തന്ന മനുഷ്യന്‍. രഘുവിന്റച്ചന്റെ മേലധികാരിയാണെങ്കിലും ഒരിക്കലു൦ അതു വാരിയരോട് അദ്ദേഹം കാട്ടിയിട്ടില്ല. അതു വാരിയര്‍ തന്നെയാണ് സാവിത്രിയോടു പറഞ്ഞത്. വിവാഹത്തിന് മേനോനെ കണ്ട ഓര്‍മ്മയില്ല.