ഇവൾ എന്തിനാണു എന്റെ അടുത്തിരുന്നു കരയുന്നത്. എനിക്കു ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ലായിരുന്നു.

എന്തായാലും നാടകം മതിയാക്കി എണീൽക്കാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു. ഞാൻ പതുക്കെ കണ്ണ് തുറന്നു.

അതു അവൾ മനസിലാക്കിയതു
പോലെ പെട്ടെന്നു കണ്ണുകൾ തുടച്ചു നേരെ ഇരുന്നു.

“നീ ഇറങ്ങിയില്ലെ?..”

“നീ എന്തിനാ കരയുന്നെ?..“
ഞാൻ എണീറ്റ് അവളുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നു.

“ഞാനോ.ഞാൻ കരയുന്നതൊന്നുമില്ല.നിനക്കൂ തോന്നുന്നതാ

“ഞാൻ കണ്ടതല്ലെ നീ കരയുന്നത്.എന്താന്നു വെച്ചാ പറ. മനുഷ്യനു ഒന്നുറങ്ങണം’

“അപ്പോൾ നിനക്കും എന്നെ കണ്ടുടാതായൊ?..” അവൾ വീണ്ടും വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങി.

“അയ്യ. എന്തായിത്..കൊച്ചു പിള്ളേരെ പോലെ. നാണക്കേട്.”
ഞാൻ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“അല്ലെടാ…എല്ലവരൂം എന്നെയാ കൂറ്റും പറയുന്നെ..
വന്നതു ഏതോ വലിയ തറവാട്ടിലേതാ പോലും”

“എന്നിട്ട് നിനക്ക് എന്താ അവനെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്തെ?

“എടാ മണ്ടാ..ഒരു പെണ്ണിനു തറാവാട്ടു മഹിമ മാത്രം മതിയോ?.കെട്ടാൻ വരുന്നവൻകൂടെ നന്നായി ഇരിക്കണ്ടെ? ഇതു പറഞ്ഞു അവൾ എന്റെ തല്ക്കു ഒരു കിഴുക്കും തന്നു.

“അതിനു ഇപ്പോൾ അയാൾക്കു ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലായിരുന്നല്ലൊ…?

‘ങ്ങം കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു പോലും… അല്ലെങ്കിലും നിങ്ങൾക്കു ഒക്കെ അങ്ങനെ തോന്നു. നിങ്ങൾക്കെന്നെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഇവിടുന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടാൽ മതിയല്ലൊ’