ചെറുക്കൻ കൂട്ടരു വന്നു.
പെണ്ണിനെ കണ്ടു. പക്ഷെ അവൾക്കു അവനെ പിടിച്ചില്ലപോലും.
എന്തായാലും കോഴിയും, പന്നിയും എല്ലാം അവർ യഥേഷ്ടം വിഴുങ്ങിയിട്ടാണ് പോയത്.
വന്നവരുടെ ആർത്തികണ്ടാൽ തോന്നും മാസങ്ങളായി പട്ടിണി കിടക്കുവായിരുന്നു വെന്ന്.
അവരുടെ കാര്യം കഴിഞ്ഞപ്പം അവർ പോയി.

ഞാൻ മനപൂർവ്വം അപ്പച്ചന്റെ മുൻപിൽ പോയില്ല.

ആ തിരക്കിന്റെ ഇടയിൽ ഒന്നു രണ്ട് വട്ടം കാണുകയും മിണ്ടുകയും ഒക്കെ ചെയ്തതാ.
പുള്ളിക്കാരൻ ആകെ ത്രില്ലിലായിരുന്നു.

അവൾ ചെറുക്കനെ പിടിച്ചില്ല എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്നു ദേഷ്യപെട്ടു.
പിന്നെ അടങ്ങി. ഇനി എന്റെ ഊഴമാണ്. അവളും അപ്പച്ചനും ഒരുപോലെ കലിതുള്ളി നിൽക്കുകയാണ്. എന്തും സംഭവിക്കാം. ഞാൻ എന്തിനും തയ്യറായി എന്റെ മുറിയിൽത്തന്നെ ഇരുന്നു.

കൂറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആരോ നടന്നു വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. അതിലും ഉച്ചത്തിൽ എന്റെ നെഞ്ച് കിടന്നു ഇടിച്ചു.

മുറിയുടെ കതക്, ആരോ പതുക്കെ തുറന്നു. ഞാൻ ഉറങ്ങുന്നപോലെ കണ്ണടച്ചു കിടന്നു.

“നീ ഉറങ്ങിയോടാ…”

അതവളായിരുന്നു. ഞാൻ അനങ്ങിയില്ല.

അവൾ കട്ടിലിൽ എന്റെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു.
ഞാൻ അവൾ അറിയാതെ പതുക്കെ കണ്ണു തുറന്നുനോക്കി. അവൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു കുനിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. കൺപോളകളിൽ കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.