പിറ്റെ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ ഗീതുവിൻ്റെ കാറിൽ പോകാൻ തിരുമാനിച്ചു. ഗീതുവിൻ്റെ മകനെ അവർ കൊണ്ട്പോകുന്നില്ല. അവൻ കൊച്ചുകുട്ടി ആയത്കൊണ്ട് അവനെ അത്തരം ഒരു യാത്രയ്ക്ക് കൂട്ടുന്നതും സേഫല്ല..ഗീതുവിനു താൽപര്യമില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവനെ വിളിക്കാൻ ഗോപിക്ക് അജിത്തിൻ്റെ അമ്മാവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകേണ്ടി വന്നില്ല..

മീരയുടെ അച്ഛനെ അവന് റയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ അക്കേണ്ടിവന്നു.. അച്ഛൻ്റെ ബൈക് സ്റ്റാർട്ട് ആകാത്തതിനാലാണ് … .ഗോപിയോട് ആക്കിത്തരാൻ പറഞ്ഞത്..

അപ്പോഴേക്കും മീരയും രേഖയും പുറകിൽ വന്നു. മീരയും റയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു അവരുടെ ഒപ്പം കൂടി.

രേഖയും ഗീതുവും വീട്ടിൽത്തന്നെ നിന്നു… അവർ റയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയി… അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടുമായി ഒരു മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്.. വീട്ടിൽ നിന്നും.. അവർ പോയതും രേഖ ഗീതുവിനെ നോക്കി..

ഗീതു ഒരു കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ചു.
രേഖയും ഗീതുവും അകത്തേക്ക് വന്നു. ആരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഗീതു വാതിൽ അടച്ച്… വാതിൽ പൂട്ടിയപ്പോൾ രണ്ടു പേരും നോക്കിച്ചിരിച്ചു. ഗീതു രേഖയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ചെന്ന്.. രേഖയുടെ കൈപിടിച്ച് സോഫയിൽ ഇരുത്തി…

എന്തായി നമ്മുടെ ഗോപിക്കുട്ടൻ.. വളയോ ?

ഓ എൻ്റെ ചേച്ചീ.. ഞാൻ ഓരോന്നും കാണിച്ചു അവനെ മൂഢാക്കി നോക്കി… ദേ കണ്ടില്ലേ.. എൻ്റെ ഈ വേഷമൊക്കെ അവനെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടിയാ…