അല്പനേരം കാത്തിരുന്നപ്പോഴേക്കും കൈയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് പാലുമായി മൈഥിലി വരുന്നു. വാതിലിൽ വന്നവർ നാണത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. പാവാട കൊണ്ട് മുലക്കച്ചകെട്ടിയിരിക്കുന്ന ആ വേഷമൊഴിച്ചാൽ അവരുടെ അപ്പോഴത്തെ ഭാവം നവ വധുവിന്റേതായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം എന്റെ മനസ്സൊന്ന് വേദനിച്ചു പോയി. മൈഥിലി എത്ര പാവമാണ്. എത്രയെത്ര മോഹങ്ങളാണവർ ഇത്രയുംനാൾ അടക്കിവെച്ചിരുന്നത്…

ഒരുപെണ്ണും ഇങ്ങനെ സഹിച്ച് പിടിച്ച് നിൽക്കില്ല. ഒരു പെണ്ണിനെ മനസ്സ്കൊണ്ടും ശരീരംകൊണ്ടും സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ കഴിവുള്ളവനാണ് താൻ എന്നുറപ്പ് വരുത്തിയിട്ട് വേണ്ടേ ആണൊരുത്തൻ ഒരുത്തിയെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൂട്ടാൻ. വിഷ്ണുചേട്ടൻ ചെയ്തത് ക്രൂരതയാണ്. ഈ ഒരു ചിന്ത എന്റെ മനസ്സിൽ വളർന്നു. അതു കൊണ്ട്തന്നെ ഞാൻ വിഷ്ണു ചേട്ടനെ വഞ്ചിക്കുകയാണെന്ന തോന്നലേ എനിക്കുണ്ടായില്ല. (തുടരും)