കിഴവന്‍ അകലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടി.
കണ്ണെത്താവുന്ന അകലത്തില്‍ പച്ച നിറം തീണ്ടിക്കിടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലം. ഇക്കരെ മരുഭൂമിപോലെ… അക്കരെ തൊടിയും തൂനയും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ഹരിത പ്രദേശം.
ഒരു മായിക ലോകത്ത് അകപ്പെട്ടത് പോലെ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ കിഴവനെ നോക്കി. ഈ വൃദ്ധന്‍ എങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ വരവ് അറിഞ്ഞു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ ആശങ്കപ്പെട്ടു.
പക്ഷെ ആശങ്കകള്‍ക്കും മീതെ ആയിരുന്നു അക്കരെ എത്തിച്ചേരാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ തിടുക്കം.
ഞാനാണ് ആദ്യം തോണിയില്‍ കയറിയത്. പിന്നെ രേഷ്മയെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി. എനിക്കെതിരെയുള്ള വള്ളപ്പടിയിൽ രേഷ്മ ഇരുന്നു.
കാലിനു മുകളില്‍ കാല്‍ കയറ്റി വെക്കാന്‍ രേഷ്മ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കറുത്ത മിഡി തുടക്കുമീതെ ഉയര്‍ന്നിട്ട് പച്ചനിറത്തിലുള്ള ലോലമായ അടിവസ്ത്രം ദൃശ്യമായത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുവെങ്കിലും അത് കാണാത്ത ഭാവത്തില്‍ ഇരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
തുടകള്‍, അടിവസ്ത്രം. മുലയിടുക്ക് ,പൊക്കിള്‍, ഇറുകിയ നിതംബം.. ഇങ്ങനെ ഓരോ യാത്രയിലും കണ്ണിനു ആനന്ദം നല്‍ക്കുന്ന കാഴ്ചകള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ രേഷ്മ എനിക്ക് നല്‍കുമായിരുന്നു.
എനിക്ക്, രേഷ്മയോടോത്തുള്ള യാത്രകളിലുള്ള പതിവ് നേരംപോക്കുകളാണ് ഇതെല്ലം
‘മക്കളെ …അക്കരെ എത്തുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കണം… അവിടത്തെ മണ്ണിനു പോലും നിങ്ങളെ മാറ്റിമറിക്കാന്‍ കഴിയും….”
