മൂത്രം ഒഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ആന്നെ കുളപ്പുരയുടെ അരമതിലില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ചൂരല്‍ രേഷ്മ കൈയില്‍ എടുത്തു.
ഞാന്‍ അത്രനേരവും അവിടെ കാണാതിരുന്ന ചൂരല്‍ രേഷ്മ എങ്ങനെ കണ്ടുപിടിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി. നനഞ്ഞ കാര്‍ക്കൂന്തല്‍ മുഖത്തിന് ഇരുവശവും പിരിച്ചിട്ട്, കണ്ണുകള്‍ ചുവപ്പിച്ചു 1 വലതുകൈയില്‍ ചൂരലുമേന്തി നഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന രേഷ്മ ഞാന്‍ വായിച്ച കഥയിലെ ഭദ്രയായിത്തന്നെ കാണപ്പെട്ടു.
മൂത്ര പ്രവാഹം നിലച്ചപ്പോള്‍,
ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കാന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ടവൾ എന്നോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
ഞാന്‍ അവൾക്ക് മുന്‍പില്‍ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു തളംകെട്ടിയിരുന്ന ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്റെ പ്രതിബിംബം അതിൽ കണ്ടപ്പോള്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടിപ്പോയി.
എന്റെ മുഖമായിരുന്നില്ല അത്. എനിക്ക് അപരിചിതമായ ഏതോ ഒരു നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന യാചകന്റേത്പോലെ ഒരു നരച്ച മുഖമായിരുന്നു അത്.
എന്തോ ആ മൂത്രം എനിക്ക് ദാഹമടക്കാനുള്ള ജലമായി തോന്നി. ഞാന്‍ കുറച്ചുകൂടി കുനിഞ്ഞിരുന്നു ആ മൂത്രത്തില്‍ നക്കിത്തുടങ്ങി.
ആ സമയം രേഷ്മയുടെ ചൂരല്‍ എന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ ആഞ്ഞുപതിച്ചു.
“തുണിയെല്ലാം ഉരിഞ്ഞു നടക്കു ചാത്താ കോല്‍ പ്പുരയിലേക്ക് ……”
രേഷ്മ ഭദ്രയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ ഗര്‍ജിച്ചു.
