പ്രായമല്ല കഴിവാണ് മുഖ്യം
അമ്മായിഅമ്മ വാതിൽ തുറന്നത് മുണ്ട് നേരെ ആക്കുന്നതിന് ഇടയിലായിരുന്നു. നമ്മൾ മുണ്ടഴിച്ച് ഒന്നൂടെ വിടർത്തി വീണ്ടും ഉടുക്കില്ലേ? അത്പോലെ അമ്മ വിടർത്തി ഉടുക്കാൻ പോകുകയായിരുന്നത് കൊണ്ടു ആനക്കൊമ്പ്പോലുള്ള രണ്ട് തുടകളും അതിന് നടുവിലെ ഗോൾഡൻ ത്രികോണത്തിൽ പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന കോണകവും വരെ ഞാൻ ഒരു മിന്നായം പോലെ കണ്ടു.
Wwoww… !!
ആ ഭാഗത്തിന്റെ ലുക്ക് കാരണം രണ്ടാം മുണ്ട് ഇല്ലാതെ ഓപ്പണായി കിടക്കുന്ന നെഞ്ചിന്റെ ഭാഗമോ വയറോ ശ്രദ്ധിക്കാൻപോലും ഞാൻ മറന്നു.
ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടാകും എന്ന് അമ്മായിയമ്മ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തു വന്നതെന്ന് തീർച്ചയാണല്ലോ.
ഹാളിൽ നിൽക്കുന്ന എന്നെയും എന്റെ പിഴച്ച നോട്ടവും കണ്ടപ്പോൾ അമ്മയുടെ മുഖത്തു ഒരു പുഞ്ചിരി മിന്നിമാഞ്ഞു.
“മോൻ വന്നപ്പോൾ തൊട്ട് തുടങ്ങിയ നോട്ടമാണല്ലോ.. വേറെ ആരും ഇവിടെ ഇല്ലെന്ന ധൈര്യമാവും അല്ലേ?”
എന്ന് അമ്മായിയമ്മ ചോദിച്ചു.
“ഏഹ്… അല്ല… ഏയ്… അങ്ങനെ ഒന്നുമല്ല…”എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ പരുങ്ങി.
“ മോന് ഇതിലും കൂടുതൽ കാണണമെങ്കിൽ അകത്തേക്ക് വാ.. പിന്നെ.. എന്റെ പ്രായമറിയാല്ലോ.. അത് കൊണ്ട് വലിയ പ്രതീക്ഷയൊന്നും കൊടുക്കണ്ട.. എന്നാലും എനിക്ക് . പറ്റുന്നപോലെ നമുക്കൊന്ന് നോക്കാം… എന്താ..”
എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട്.. വാ മോനെ.. എന്നമ്മ വിളിച്ചു.