അവർ സാരിയൂരി സോഫയിലിട്ട് കട്ടിലിൽ കുട്ടിയാന പോലെ നാലു കാലിൽ നിന്നു. അവരുടെ നിതംബ വിടവ് ശരിയ്ക്കും വിടർന്നിട്ടുണ്ട്. ഒന്നു കൂടെ ഭംഗിയായി കാണാൻ അവർ കിടയ്ക്കയിൽ മുഖമമർത്തി കൈകൾ പിന്നിൽ കൊണ്ടു വന്നു ചന്തിപ്പാളികൾ പിടിച്ചകത്തി കാട്ടി.

അവരുടെ റോസ് നിറത്തിലുള്ള ഗുദദ്വാരം നന്നായി വിരിഞ്ഞു. ഇടയ്തിടെ ഏനൽ മസ്സിൽസ് ചുരുക്കുകയും വിടർത്തുകയും ചെയ്തപ്പോൾ. ആസന ദ്വാരം എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാട്ടുന്ന പോലെ. മല്ലികയും ആ വിസ്മയ്ക്കാഴ്ച നോക്കി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ : മല്ലികക്കിങ്ങനെ കാണിയ്ക്കാൻ പറ്റുമോ?

മല്ലിക : എനിയ്ക്കറിയില്ല.

രാധാമണി : നിനക്കറിയില്ലേ. സകല മനുഷ്യരും ദിവസോം ചെയ്യുന്ന കാര്യാ ഈ കൊത്രമിക്കൽ. കുനിഞ്ഞു നിന്ന് കാണിക്കെടീ.

രാധാമണി വെട്ടിത്തുറന്നു പറഞ്ഞു.

മല്ലിക : ഈ അമ്മയ്ക്കൊരു നാണവും മാനവുമില്ല.

അവളും അമ്മയുടെ സമീപത്തായി അതേ പോസിൽ നിന്നു. കൊള്ളാം അമ്മയുടേയും മോൾടേയും നിതംബ ഭംഗി കൊള്ളാം. ഒരൊറ്റു പാടുമില്ല രണ്ടാൾക്കും. വെണ്ണയിൽ ഉരുട്ടിയെടൂത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങൾ.

ഞാൻ : കാണട്ടെ മോളുടെ ഉഴുന്നു വട.

രാധാമണി : ഉഴുന്നു വട. പറ്റിയ ഉപമ തന്നെ.

മല്ലിയും അമ്മയെ പോലെ ചന്തപ്പാളികൾ പൊളിച്ചു കാട്ടി. അവളുടെ വടയിലെ ദ്വാരം ഒരു ചെറിയ കുഞ്ഞു പോലെയേ കാണുന്നുള്ളൂ.