പൂവണിഞ്ഞ മോഹങ്ങൾ
ഞാൻ : ഞാനൊരുത്തിയോടേ ചോദിച്ചിട്ടുള്ളൂ. അവളു സമ്മതിച്ചില്ല.
ഞാൻ സത്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു.
രാധാമണി : അതു കൊള്ളാം ഫോറിനെല്ലാം താമസിച്ച് പഠിച്ച ആൾക്ക് ഇതു വരെ തരപെട്ടില്ലെന്നു പറഞ്ഞാൽ വല്യ കഷ്ടം തന്നെ.
ഞാൻ : എന്താണാവോ അത്തരക്കാരികളുടെ അടുത്ത് അതൊക്കെ ചെയ്യാൻ ഒരു മടി.
രാധാമണി : തേങ്ക്സ് . സാറു എന്നെ അത്തരക്കാരികളൂടെ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടിയില്ലല്ലോ. അതും ശരിയാ കോൾ ഗേൾസിൻറെ അടുത്ത് ശ്രദ്ധിയ്ക്കണം. പിന്നെ മോളെ ഇന്ന് ചെയ്യണ്ട തീരെ അവൾക്ക്. ഇന്നത്തെ പോലെ ഒരു ദിവസം ഞാൻ മോൻ അവളുടെ കണ്ടിയിലും അടിപ്പിയ്ക്കാം.
മല്ലിക : എന്താ അമ്മയും മോനും തമ്മിലൊരു സ്വകാര്യം പഠിച്ചില്?
രാധാമണി : മോനു എങ്ങിന്യാ വേണ്ടത്?
ഞാൻ : എങ്ങിന്യാനു വെച്ചാൽ?
രാധാമണി : കിടന്നിട്ടോ മുകളിൽ കേറീട്ടോ. അതോ?
ഞാൻ : അങ്ങിനെയൊക്കെ കുണ്ടീലടിയ്ക്കാൻ പറ്റോ? ഞാൻ വിചാരിച്ചെ ഡോഗി സ്റ്റൈലിൽ മാത്രേ അതിൽ കേറ്റാൻ പറ്റുന്നാ.
രാധാമണി : ഓ. നോ.
മല്ലിക : അപ്പോൾ അതാണല്ലേ കാര്യം. സ്വകാര്യം കണ്ടപ്പോഴേ എനിയ്ക്ക് തോന്നി എന്തെങ്കിലും വൃത്തികേട് നടത്താനാ ഭാവമെന്നു. ചേട്ടാ എനിയ്ക്ക് പറ്റില്ലാട്ടോ. പ്ലീസ്.
രാധാമണി : വേണ്ട ഞാൻ കൊടുത്തോളം നീ നോക്കി കണ്ടു പഠിച്ചോ. ജോലി സ്ഥിരാവണമെങ്കിൽ…
അമ്മ അവസാനം പറഞ്ഞത് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലായിരുന്നു.
