പൂവണിഞ്ഞ മോഹങ്ങൾ
മല്ലിക : അത് സാർ. അമ്മ അദ്ദേഹത്തിൻറെ കമ്പനിയിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്.
ഞാൻ : ഓ… ഐ സീ. മല്ലികയ്ക്ക് ആ ആളെ പരിചയമില്ലേ?
മല്ലിക : ഇല്ല.
ഞാൻ : ഓക്കേ. എനിക്കിപ്പോൾ ഒരു കോൺഫ്രൻസിനു പോകേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു കുട്ടി നാളെ വരൂ.
മല്ലിക : അത് സാർ. നാളെ വരാൻ…
ഞാൻ : എന്താ ബുദ്ധിമുട്ടാണോ?
മല്ലിക : അമ്മയോടൊന്ന് ചോദിച്ചോട്ടേ.
ഞാൻ : യെസ്… ക്വിക്ക്.
അവൾ തിരിച്ചു വന്നത് അമ്മയേയും കൂട്ടിയാണ്. നല്ല ഒത്ത നെടൂവരിയൻ ചരക്ക്. ഹും… വെറുതെയല്ല ജോൺ മാത്യു ഇവൾക്ക് ജോലി കൊടുത്തത്.
അമ്മ : സാർ നാളെ സ്വല്പം ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്. പറ്റുമെങ്കിൽ ഇന്ന് കോൺഫ്രൻസ് കഴിയൂന്ന വരെ ഞങ്ങൾ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം.
ഞാൻ : അതു കഴിയാൻ 5 മണിയെങ്കിലുമാകും.
അമ്മ : സാരമില്ല സാർ.
ഞാൻ : കോൺഫ്രൻസ് ഇവിടുള്ള ഒരു നക്ഷത്ര ഹോട്ടലിലാണ്. അവിടെ വരാൻ പറ്റുമോ?
അമ്മ : അതാവും കൂടൂതൽ സൗകര്യം.
അമ്മ അർത്ഥം വെച്ചെന്നോണം പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ : അവിടെ നിങ്ങൾക്കെന്താ കൂടൂതൽ സൗകര്യം?
അമ്മ : അല്ലാ സാറിനു കൂടുതൽ സൗകര്യമായിട്ട് ഇവളെ ഇന്റർവ്യൂ ചെയ്യാമെന്ന് കരുതി പറഞ്ഞതാട്ടോ.
ഒരു തേവടിശ്ശി ചിരിയോടെ അവർ പറഞ്ഞു. ഇവൾ നക്ഷത്ര വേശ്യ തന്നെ. ഇനി മോളെങ്ങിനെയാണെന്ന് അറിയില്ല. ജോൺ പറഞ്ഞ നിലയ്ക്ക് ഫ്രഷാകാതിരിയ്ക്കാൻ വഴിയില്ല.