താഴെച്ചെന്നപ്പോൾ ത്രേസ്യാമ്മ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ മുഖത്തുനോക്കാൻ റോസമ്മയ്ക്കു മടിതോന്നി. ഇന്നലെ അച്ചനിവളെ പറഞ്ഞയക്കുമ്പോൾ ഇവളെന്നെനോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരി ചിരിച്ചായിരുന്നു.
അന്നേരമത് അർത്ഥം വെച്ച ചിരിയാണെന്ന് തോന്നിയില്ല. എന്നാലിപ്പോ അങ്ങനെയൊരു ശങ്ക.

വെള്ളം ചൂടാക്കിയിട്ടുണ്ട് കൊച്ചമ്മേ… ത്രേസ്യ പറഞ്ഞു.
അകത്തെ ഹീറ്റർ കേടായിട്ട് രണ്ടുദിവസമാകുന്നു. അതുകൊണ്ട് വെളിയിലെ വിറകടുപ്പിലാണു വെള്ളം തിളപ്പിക്കൽ,
കുളിയും വീടിനോടു ചേർന്ന പുറത്തെ കുളിമുറിയിലേക്കു മാറ്റി.

കൊച്ചമ്മേ.. ഞാൻ കൂറച്ചു കാച്ചിയ എണ്ണ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. അതൊന്ന് പുരട്ടി നോക്ക്. കൊച്ചമ്മയ്ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ പിന്നീട് നമുക്ക് വൈദ്യശാലയിൽ നിന്നും വാങ്ങാം.

ശരി..ഒന്നു തേച്ചുകുളിച്ചുകളയാം. റോസമ്മ കരുതി. കൂളിമുറിയിൽ കയറിയപ്പോൾ കൊളുത്തിന്റെ ഹുക്കില്ല.അടർന്നുപോയിരിക്കുന്നു..സാരമില്ല. ഇവിടെയിപ്പോൾ താനും ത്രേസ്യാമ്മയും മാത്രമല്ലേയുള്ളൂ. അവർ വസ്ത്രങ്ങളഴിച്ചുമാറ്റി. .
പെട്ടെന്ന് വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നപ്പോൾ റോസമ്മ ഞെട്ടിവിറച്ചുപോയി..
ഉടനെ തോർത്തെടുത്ത് മാറിൽ ചുറ്റി.
നോക്കിയപ്പോൾ ത്രേസ്യാമ്മ.

എന്താ ത്രേസ്യാമ്മേ.. അങ്കലാപ്പും പരിഭമവും എല്ലാം കലർന്ന ചിലമ്പിച്ച സ്വരത്തിൽ റോസമ്മ ചോദിച്ചു.