ഒരു ട്രെയിൻ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം
അന്ന് സംഭവിച്ചതിനെ ഓര്ത്തു എനിക്ക് എന്നോട്തന്നെ പുച്ഛം തോന്നിപ്പോയി …അവന്റെ സ്പര്ശനത്തിലെ സുഖം അനുദവിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് ഇരുന്നല്ലോ ..ഛെ …
പക്ഷെ ഭാഗ്യം ..പിന്നീടവന്റെ ശല്യം ഉണ്ടായില്ല ..ചെന്നയില് ഏതോ വലിയ കമ്പനിയില് ജോലികിട്ടി ചെന്നയിലേക്ക് പോയി.
പിന്നെ മാസത്തില് ഒരു തവണ ഒക്കെയാണ് വരവ് ….വന്നാലും എന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താന് സമയം കിട്ടില്ല …പക്ഷെ ഇന്നിവിടെ ഇങ്ങനെയൊരു ഘട്ടത്തില് എത്തും എന്ന് കരുതിയാതെ ഇല്ല. ഇവന്റെ കൂടെ ഒരു ട്രെയിന് യാത്ര! ..ഓര്ക്കുമ്പോ തന്നെ പേടിയാകുന്നു …
അന്ന് സുമേച്ചി എന്നെ തള്ളി മാറ്റി.പക്ഷെ അവര് എന്റെ സ്പര്ശനത്തില് സുഖിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
നാട്ടിലേക്ക് പോവുമ്പോ ഈ കഥയൊക്കെ അറിയാവുന്ന സുന്ദറിനെയും സെന്തിലിനെയും കൂടെ കൂട്ടാം .. അവർക്കും ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ് ടിക്കെറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്യാം നാട്ടിലേക്ക് ..അവരെ വഴിക്ക് സേലത്തോ മറ്റോ ഇറക്കിയാല് ആ ‘കൂപ്പെ’ എനിക്കും സുമേച്ചിക്കും മാത്രം സ്വന്തം. അവര്ക്ക് തിരിച്ചു വേറെ ട്രെയിനില് പോരാം. റൂമില് എത്തിയതും ബുധനാഴ്ച ട്രെയിനില് നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കൊച്ചുകുട്ടൻ കുലച്ചു. അവനെ താലോലിച്ച് സുമേച്ചിയെ ഓർത്ത് ഒന്നു പിടിച്ച് കളയാൻ ഞാന് മറന്നില്ല …
ചൊവ്വാഴ്ച .പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ തന്നെ തൽക്കാൽ ടിക്കറ്റ് കിട്ടി. നാല് പേരും ഒരേ കൂപ്പെ …ഞാന് ചന്ദ്രേട്ട്ടനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. “ചന്ദ്രേട്ടാ ബുധനാഴ്ച വൈകുന്നേരമാണ് ടിക്കെറ്റ് കിട്ടിയത് ..അഞ്ചു മണിക്ക് ട്രെയിന് യാത്ര .ഞാന് ഒരു നാല് മണിക്ക് അവിടെ വരാം “
ചൊവ്വാഴ്ച വൈകുന്നേരം നാല് മണിക്ക് കൃത്യം ഞാന് റെയില് വെ സ്റ്റേഷന്റെ ഫ്രെണ്ടില് എത്തി ..”ചേട്ടാ ചേട്ടന് വരുന്നോ സ്റ്റേഷനിലേക്ക്” എന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യം …iഇല്ലെടാ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അമ്മയ്ക്ക് ചെക്ക്അപ്പ് ഉണ്ട് ..നീ അവിടെ ചെന്ന് വിളിക്ക്… “
സുമേച്ചി മനസില്ലാമനസ്സോടെ നിപ്പുണ്ട് ..ഒരു സാരിയാണ് വേഷം. കഴിവതും മൂടിപ്പുതച്ചു, വയറിന്റെ അല്പഭാഗം പോലും പുറത്ത് കാണാനാവാത്ത വിധം സാരിത്തലപ്പ് കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞാണ് നില്പ്പ് …ഒരു നൂറു പിന്നെങ്കിലും കുത്തിയിട്ടുണ്ടാകും സാരിയിലാകെ …
”പോകാം” …. സുമേച്ചി മെല്ലെ തലയാട്ടി .”ചന്ദ്രേട്ടാ ഇവിടുന്നു സെന്റര് റെയില്വെ സ്റെഷനിലേക്ക് ലോക്കല് ട്രെയിനുണ്ട്. ഞങ്ങള് അതിനു പൊയ്ക്കോളാം” എന്നും പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി … ചന്ദ്രേട്ടന് കാഴ്ചയില് നിന്ന് മാഞ്ഞതും പതുങ്ങി എന്റെ പുറകെ നടന്നിരുന്ന സുമേച്ചിയുടെ കൈകള് ഞാന് മെല്ലെ പിടിച്ചു .. “ഇങ്ങനെ നടന്നാല് എങ്ങനെയാ വേഗം പോണ്ടേ “…
എന്നും പറഞ്ഞു വലിച്ചു ..ലോക്കല് ട്രെയിന് ഉണ്ടത്രേ ..പിന്നെ ….വല്ല ഓട്ടോയിലും പോവാം…പത്തു കിലോമീറ്റര്.. മിനിമം മുക്കാല് മണിക്കൂര് എടുക്കും സെൻട്രലിൽ എത്താന്. …ഞാന് ഓട്ടോക്കാരോട് ചോദിച്ചു ..അഞ്ഞൂറ് രൂപ വേണമത്രേ ..അവസാനം മുന്നൂറു രൂപയില് ഒതുക്കി.
ഓട്ടോയില് കയറിയ ഉടന് സുമേച്ചി ഞങ്ങള്ക്ക് നടുവിലായി ബാഗ് വെച്ചിട്ട്, താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടില് പുറത്തേക്കു നോക്കി ഇരുന്നു …ഞാന് എന്റെ സുമേച്ചീ എന്നും പറഞ്ഞു ബാഗ് എന്റെ മടിയില് വെച്ചു….കൈ മെല്ലെ സുമേച്ചിയുടെ തുടയില് വെച്ചു ..
എന്നിട്ട് സുമേച്ചിയുടെ ഒരു കൈ എന്റെ സാമാനത്തിലേക്ക് വെപ്പിച്ചു ..സുമേച്ചി അറച്ചു കൊണ്ട് കൈ പിന്വലിച്ചു.സുമേച്ചി ആകെ ഭയന്ന് തുടങ്ങി ..ഇതൊരു തുടക്കം മാത്രമാണെന്ന് അവര്ക്ക് മനസ്സിലായി.
2 Responses