” മോനേ സത്യൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ……കണക്ക് ബുക്കില്‍ മുഴുവനും ഇല്ല….”.

“ സത്യൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ പോകട്ടെ…എനിക്ക് കണക്ക് കറക്ട് ആകണം…ബില്ലുകളൊക്കെ എടുക്കൂ ഞാന്‍ നോക്കട്ടെ..”.

സത്യന്റെ അമ്മ സംശയത്തോടെ കുറച്ച് നേരം എന്നെ നോക്കി. പിന്നെ എന്തോ ആലോചിച്ചപോലെ പെട്ടെന്ന് പെട്ടിയില്‍ കുനിഞ്ഞ്നിന്ന് വീണ്ടും കുറെ രസീതുകളും ബുക്കുകള്‍ക്കിടയിലും മറ്റും എന്തോ തിരയുകയാണപ്പോള്‍.

“അമ്മക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായോ….???”.

“ഹേയ്…ഇല്ലാട്ടോ..അതാ തപ്പുന്നേ….ബില്ലുകളെല്ലാം എവിടെ ഇരിക്കുന്നുവോ ആവോ….വയസ്സായീല്ലെ അതിന്റെ ഓര്‍മ്മകുറവാ…”.

“നിങ്ങള്‍ക്ക് വയസ്സായീന്നോ….ശരിക്കും രണ്ടുകുട്ടികളുടെ അമ്മയാണെന്ന് പറയില്ലാ…..കൂടി വന്നാല്‍ ഒരു ഇരുപത്തെട്ട് മുപ്പത് വയസ്സേ പറയൂ….”.

” കൃഷ്ണാ ആരും നീ ഈ പറഞ്ഞത് കേൾക്കണ്ടാ….നിനക്ക് വട്ടാണെന്നേ പറയൂ…….”. സത്യന്റമ്മ ആ വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ സുഖിച്ച് ചിരിച്ചു

“….ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞാല്‍ വട്ടാണെന്ന് വിചാരിക്കുന്നവരുടെ അടുത്ത് പോകാന്‍ പറ…..നിങ്ങളെ കണ്ടാല്‍ ഇപ്പോഴും പത്ത്മുപ്പത് വയസ്സുള്ള ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരിപെണ്ണെന്നേ പറയൂ…..അതോണ്ട്…ഇനി ഞാന്‍ നിങ്ങളെ പേരേ വിളിക്കൂ….”.

“ കൃഷ്ണാ…എനിക്ക്….നിന്റെ അമ്മേടെ പ്രായമില്ലേടാ…..അതോണ്ട് എന്നെ പാര്‍വതിയമ്മേ എന്നു…കൂട്ടി… വിളിച്ചോട്ട്യോ..കുട്ട്യേ……”.