ബ്ലൗസ് blouse – എൻറെ പേര് റുഖിയ. ഒരു ഇടത്തരം കുടുംബത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു ഞാൻ. പഠിക്കാന്‍ എനിക്ക് വലിയ താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ തന്നെ എങ്ങിനെ ഒക്കെയോ കടന്നു കൂടിയതാണ്. അത്കൊണ്ട് പ്ലസ് ടൂ മുഴുവനാക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ പഠിത്തം നിര്‍ത്തി.
അവിടുന്ന് രണ്ടര വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോ എൻറെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ഒരു വർഷം കഴിയുമ്പോഴേക്കും ഇക്ക വിദേശത്തേക്ക് ജോലിയുടെ ആവശ്യാര്‍ത്ഥം പോയി.
ഒന്നര വർഷമോ രണ്ടു വർഷമോ കൂടുമ്പോ ആണ് അങ്ങേര് വരാറെങ്കിലും എനിക്ക് ഒന്നിലും ഒരു പരാതിയും ഇല്ലായിരുന്നു.
ചെറുപ്പം മുതലേ വലിയ സാമ്പത്തികം ഒന്നും ഇല്ലാതെ വളര്‍ന്ന ഞാൻ എല്ലാത്തിലും തൃപ്തയായിരുന്നു.
ഇടയ്ക്ക് ഉണരുന്ന ലൈംഗിക ആസക്തി ഞാൻ എന്നില്‍ തന്നെ അടിച്ചമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് നല്ലൊരു ഭാര്യയായി.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ഇപ്പൊ എഴു വർഷമാകുന്നു. എനിക്ക് 25 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഇക്ക ഇതിനിടക്ക് നാല് പ്രാവിശ്യം ലീവിന് വന്നുപോയി.
ഈ ഏഴു വർഷം കൊണ്ട് പെങ്ങളെ കെട്ടിച്ച കട ബാധ്യതകൾ മുഴുവന്‍ തീര്‍ത്തു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമായി കൊച്ചു വീട് വെച്ചു. ഇപ്പൊ ഞാനും ഇക്കാടെ ഉമ്മയും അനിയനും ആ വീട്ടിൽ അല്ലലില്ലാതെ കഴിഞ്ഞു പോകുന്നു. പെങ്ങൾ ഭര്‍ത്താവിന്റെ വീട്ടിലാണ് താമസം.
സ്ഥലത്തിന്റെ വിലക്കുറവ് നോക്കി ഒരു ഉൾ ഗ്രാമത്തിലാണ് ഇക്ക വീട് വെച്ചത്. വീടില്‍നിന്ന് ഒരു കി മി പോയാല്‍ ബസ്‌ സ്റ്റാന്റിനടുത്തായി അത്യാവശ്യം വേണ്ട സാധങ്ങൾ എല്ലാം ലഭിക്കും.
ഒരു പല ചരക്കും കടയും, പച്ചക്കറി കടയും, സ്റേഷനറി കടയും ഒക്കെയുള്ള ഈ സ്ഥലമാണ് ഇപ്പൊ ഞങ്ങളുടെ വലിയ അങ്ങാടി.
തിരക്കില്‍ നിന്നും അല്പം മാറി ഒറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന ഒരു ബിൽഡിങ്ങിൽ ആണ് കണ്ണന്റെ തയ്യൽക്കട.
അവിടെ മറ്റാരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തയ്ക്കാനുള്ളത് അളവ് തുണിയുമായി ഉമ്മയുടെ അടുത്ത് കൊടുത്തയുക്കയാണ് പതിവ്. എന്തേലും മോഡല്‍ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം ഉമ്മയുടെ കൂടെ ഞാനും പോകും.
സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാനും ഉമ്മ തന്നെയാണ് പോകാറ്. അതിനു മറ്റൊരു കാരണം വല്ലപ്പോഴും ടൌണിൽ പോകാന്‍ ബസ്‌ കയറാനാണ് ജംഗ്ഷനിൽ പോകുന്നതെങ്കിലും പന്ത്രണ്ട് വയസുള്ള ചെറുക്കന്‍ മുതല്‍ ചായ അടിക്കാന്‍ നില്ക്കുന്ന അറുപത് വയസ്സായ നാരായണേട്ടന്‍ വരെയുള്ള പുരുഷ സംഘത്തിന്റെ തുറിച്ചുനോട്ടം നേരിടണമായിരുന്നു എന്നത് കൂടിയാണ്.
എന്റെ വലുപ്പമുള്ള സ്തനങ്ങളെയും നിതംബത്തെയും കുറിച്ച് അവർ ഞാൻ കേള്‍ക്കെയും കേള്‍ക്കാതെയും പറയുന്ന കമന്റുകളെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ ജംഗഷനിലേക്ക് ചെല്ലാൻ തന്നെ മടിയാരായിരുന്നു.
പർദ്ദ ഇട്ടു പുറത്തിറങ്ങിയാലും നോട്ടം കൊണ്ട് പലപ്പോഴും എൻറെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോകാറുണ്ട്.
അത് ദൂരെ നിന്നുള്ളതായത് കൊണ്ട് സഹിക്കാം. എന്നാല്‍ വല്ലപ്പോഴും നിവൃത്തിയില്ലാതെ കണ്ണന്റെ തയ്യൽ കടയില്‍ പോകേണ്ടിവന്നാൽ ഉമ്മ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിലും അവന്റെ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ഉള്ള നോട്ടവും സംസാരങ്ങളും എന്നെ വല്ലാതെ ആലോസരപ്പെടുത്താറുണ്ട്.
ഇ നാട്ടിൽ വേറെ തയ്യൽ കടകൾ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടും ഇക്കാക്ക് ഈ നാട്ടില്‍ ആകെയുള്ള സുഹൃത്ത് ആയത് കൊണ്ടും ഞാൻ ഉമ്മയോട് ഇക്കയോടോ പരാതി പറയാന്‍ പോകാറില്ല. അത് ഞാൻ അങ്ങ് സഹിച്ചാലും ഒരു സംശയത്തിനോ പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്കോ ഇട വരുത്തണ്ട എന്ന് ഞാൻ കരുതി.
അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ആണ് എന്നും രാത്രി മാത്രം വിളിക്കാറുള്ള ഇക്ക ഉച്ചക്ക് വിളിക്കുന്നത്.
ഞാൻ : എന്തെ ഇക്ക പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത്. എന്നെ മിസ്സ്‌ ചെയ്തോ?
ഇക്ക : പിന്നെ ചെയ്യണ്ടിരിക്കോ… പകൽ ജോലി തിരക്ക്കൊണ്ട് വിളിക്കാന്‍ കഴിയഞ്ഞിട്ടിലല്ലേ ഞാൻ വിളിക്കാത്തത്. നിന്നെ മാത്രമല്ല. നിൻറെ മാമ്പഴങ്ങളും അപ്പവും എല്ലാം മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.
ഞാൻ : ഒന്ന് പോ ഇക്ക… ഈ ഇക്കാടെ ഒരു കാര്യം.
ഇക്ക : ഏഴു വർഷമായും നിൻറെ നാണം മാറിയില്ലേ പെണ്ണെ?
ഞാൻ : അത് പിന്നെ ഇക്ക വരുമ്പോ ഒക്കെ നമുക്ക് മധുവിധുപോലെ തന്നെ അല്ലെ? എങ്ങിനെ മാറാനാ എൻറെ നാണം.
ഇക്ക : ഹ… എൻറെ പൊന്നെ… എന്നെ ഓരോന്നോര്‍മ്മിപ്പിക്കല്ലേ ഈ തവണ കുറച്ചു അധിക സമയം നിക്കുന്നുണ്ട്.
ങാ.. വീടിന്റെ കടവും കൂടെ തീര്‍ത്ത് ശേഷം ഞാൻ പിന്നെ നാട്ടില്‍ തന്നെ കാണും.
അത് വരെ ഇക്കാന്റെ മാത്രം മാമ്പഴവും അപ്പവും വേറെ ആരുടെയും കണ്ണ് പോലും പറ്റാതെ ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചോളം.
അത് പിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ മുത്തെ… എന്റെ കയ്യിലുള്ള നിന്റെ മാത്രം നേന്ത്രപഴം ഞാനും സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചോളം. എന്താ പോരെ?
ഒന്ന് പോ ഇക്ക. എന്നെ ഇങ്ങനെ നാണിപ്പിക്കാതെ…
ഓ പിന്നെ… നിന്റെ ഒരു നാണം. പിന്നെ ഞാൻ അർജന്റ് ആയി വിളിച്ച കാര്യം മറക്കും നിന്റെ മാമ്പഴം ആലോചിച്ചിരുന്നാല്.
എന്തെ ഇക്ക?
സലീനയുടെ (ഇക്കാടെ പെങ്ങൾ) നാത്തൂന്റെ നിശ്ചയം അല്ലെ? എന്റെ പൊന്നിന് പുതിയ സാരികൾ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ. ഞാൻ എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ കയ്യില്‍ നല്ലൊരു സാരി കൊടുത്തയച്ചിട്ടുണ്ട്.
ചക്കരെ… എന്ത് വന്നാലും ഈ സാരി തന്നെ ഉടുക്കണം കേട്ടല്ലോ? ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി അത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹിച്ചു വാങ്ങിയതാ. ഫോട്ടോയില്‍ ഒക്കെ തിളങ്ങി നിക്കണം.
അയ്യോ ഇക്ക. അതെങ്ങിനെ അത് മറ്റന്നാൾ അല്ലെ? ഉച്ച ആകുമ്പോഴേക്കും കൊണ്ട് വന്ന തന്നാ ബ്ലൌസ് ഒന്നും തയ്ച്ചു കിട്ടില്ല.
അതൊന്നും എനിക്കറിയണ്ട. എനിക്ക് ഫോട്ടോയില്‍ നിന്നെ ആ സാരി ഉടുത്ത് കാണണം. കണ്ണനോട് പെട്ടന്ന് തയ്ച്ചു തരാൻ പറ.
അതിനു ഉമ്മ ഇവിടെ ഇല്ലിക്ക. കണ്ണ് കാണിക്കാന്‍ ആശുപത്രീല്‍ പൊയതാ.
ബസ്‌ ഒന്നും കേറണ്ടല്ലോ മുത്തെ. അടുത്ത് തന്നെ അല്ലെ? മുത്ത് ചെല്ല്… എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമല്ലേ?
ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് എങ്ങടും പോകാറില്ല എന്ന് ഇക്കാക്ക് അറിയില്ലേ?
ഇങ്ങിനെ ഒക്കെ അല്ലെ മോളൂ പേടി മാറുക. മോള് ചെല്ല്.
ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് കടയിലേക്ക് പോകുന്നത് ആലോചിച്ചപ്പോ തന്നെ എന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു ഇല്ലണ്ടാവുന്നത് പോലെ തോന്നി. അത്രയ്ക്ക് വഷളു നോട്ടമാണ് അവന്‍ നോക്കുക.
ഇക്കയോട് സംഭവം തുറന്നു പറഞാൽ തെറ്റി ധരിക്കുമോ എന്നുള്ള പേടിയും.
എന്തായാലും ഇക്ക ആഗ്രഹിച്ചു പറഞ്ഞതല്ലേ. പോയേക്കാം. അളവ് ബ്ലൌസ് കൊടുത്തു ഓടി പോന്നാ മതിയല്ലോ എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.
ഉച്ചയായപ്പോഴേക്കും സാരി എന്റെ കൈകളില്‍ എത്തി.
പാക്ക് പൊട്ടിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്ക് വളരെ ഏറെ സന്തോഷം തോന്നി. എനിക്കിഷ്ടമുള്ള നീല കളർ തന്നെ നോക്കി വാങ്ങി കൊടുത്തയച്ചിരിക്കുന്നു ഇക്ക.
ഇക്കാക്ക് തന്നോടുള്ള സ്നേഹം ആലോചിച്ചു അഭിമാനം തോന്നി.
പിന്നെ രാവിലത്തെ മാമ്പഴ പ്രയോഗം എന്നെ ചെറുതായി ഒന്നു ഇളക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
പേടിച്ചാണെങ്കിലും ഞാൻ സമയം കളയാതെ വേഗം അളവ് ബ്ലൗസും സാരിയും എടുത്ത് കണ്ണന്റെ അടുത്തെത്തി.
അല്ല ഇതാര്… റുഖിയയോ?
പതിവില്ലാതെ ഞാൻ തനിച്ചു വരുന്നത് കണ്ടു അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നിരുന്നു.
ഇതൊന്നു തയ്ക്കണം.
ഞാൻ വാതിലിനുടുത്തു തന്നെ നിന്ന് പറഞ്ഞു.
അവിടെ നിന്നാണോ തയ്ക്കുന്നത്. ഇങ്ങു കേറി വാ.
ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോ അവൻ എന്നെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു.
തനിക്ക് ദിവസം തോറും പ്രായം കുറഞ്ഞു വരുവാണോ? ഇത്ര വിശദമായി ഇന്നാ ഞാനൊന്ന് കാണുന്നത്.
അവന്റെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ ഭീതി ജനിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിന്നു. അവൻ കവർ വാങ്ങി തുറന്നുനോക്കി.
ബ്ലൗസ് ആണോ… എപ്പോഴത്തേക്കാ വേണ്ടത്?
ഇന്ന് തന്നെ വേണം.
ഇന്നോ? ഇന്നൊന്നും പറ്റില്ല. ഒന്നാമത് താൻ എന്റെ നല്ല കസ്റ്റമറെ അല്ല. ഞാൻ ഒന്നു നോക്കുമ്പോഴേക്കും ദേഷ്യം പിടിക്കുന്ന പാർട്ടിയല്ലെ താൻ.
തയച്ചുകിട്ടേണ്ടത് അത്യാവശ്യം ആയതു കൊണ്ട് അതിനു ഞാൻ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ ഞാൻ ഓരോന്ന് പറയുമ്പോഴും കണ്ണനെന്നെ ഒട്ടാകെ ഉഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നതും, അന്നേരം എന്റെ ശരീരത്തെ കൊത്തി വലിക്കുന്നതായ ഫീലും ഞാൻ അറിയുണ്ടായിരുന്നു. അതൊന്നും പുറമേ കാണിക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
അയ്യോ അങ്ങിനെ പറയരുതേ. ഒരു അത്യാവശ്യം ആയതുകൊണ്ടാ. ഇക്ക പ്രത്യേകം പറഞ്ഞെന്നു പറയാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ഹാ… അങ്ങിനെ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞൂന്നു പറഞ്ഞ ബ്ലൌസ് ഇങ്ങു തയ്ച്ചു വരുമോ? ഇതൊക്കെ കൃത്യമായി വെട്ടി തയ്ച്ചെടുക്കണ്ടേ.
അവൻ എന്റെ മാറിടത്തിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ പറഞ്ഞു.
അതിരിക്കട്ടെ ഉമ്മ എവിടെ പോയി?
ഉമ്മ കണ്ണ് കാണിക്കാൻ വേണ്ടി അനിയന്റെ കൂടെ ടൌണിൽ പോയതാ.
ആഹ… എന്നിട്ടാണോ?
ഉമ്മ ഇപ്പൊ കയറി വരില്ലാന്നറിഞ്ഞപ്പോ അവന്റെ മുഖം കൂടുതൽ പ്രകാശിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അപ്പോഴും അവന്റെ മറുപടി നെഗറ്റീവ് തന്നെ ആയിരുന്നു.
താൻ പോയെ… ഒന്നാമത് ഈ അളവ് ബ്ലൗസ് വെച്ച് തയ്ക്കുന്നതെ എനിക്കിഷ്ടമല്ല. അളവെടുത്തു തയ്യിച്ചാലേ തൃപ്തി വരൂ.
അയ്യോ… അങ്ങിനെ പറയരുതേ…
പിന്നെ എങ്ങിനെ പറയണം.
അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചു നില്ക്കുന്ന എന്നെ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.
പണ്ടാരം… ഇത് വല ആയല്ലോ? ഹാ… തയ്ച്ചു തരാം. പക്ഷെ താൻ അളവെടുക്കാൻ സമ്മതിക്കണം.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ആണെങ്കിലും ഇന്ന് തന്നെ തയ്ച്ചു തരാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ നിവൃത്തിയില്ലാതെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു.
അവനെന്നോട് അളവ് മുറിയിലേക്ക് നില്ക്കാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
അളവ് മുറിയിലേക്ക് കയറുമ്പോ എന്റെ നെഞ്ച് പട പട ഇടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരന്യപുരുഷന്റെ കൂടെ തനിച്ചു ഒരു മുറിയില്. അത് ആലോചിച്ചപ്പോ തന്നെ അകെ വല്ലാണ്ടായി.
ഈ കറുത്ത ചാക്കിന് മുകളിലൂടെ ആണോ ഞാൻ ബ്ലൌസിന് അളവ് എടുക്കേണ്ടത്. പോയി മാറി വാടോ.
അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
ഇതിനുമുകളിലൂടെ എടുത്താ മതി.
ഞാൻ ദയനീമായി പറഞ്ഞു.
തനിക്കിന്നു ബ്ലൌസ് വേണോ വേണ്ടയോ?
അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ഞാൻ ഡ്രസിങ് റൂമില് കയറി പർദ്ദ അഴിച്ചു വച്ചു, മടിച്ചു മടിച്ചു വീണ്ടും അവന്റെ മുന്നിലെത്തി.
വീട്ടിൽ ഇടുന്ന ചുരിദാർ ആണ്. അത് നല്ല ടൈറ്റ് ആയതുകൊണ്ട് എന്റെ ശരീര വടിവുകൾ നന്നായി കാണാമെന്ന് എനിക്കറിയാം.
വിറച്ചു വിറച്ചു കൊണാണ് ഞാനവന്റെ മുന്നില് നിന്നത്.
എന്റെ റുഖിയ… ഇത്ര സുന്ദരി ആയിരുന്നോ നീ?
അവനെന്നെ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ ശക്തി താങ്ങാനാവാതെ എന്റെ തല താഴ്ന്നു.
അടുത്ത നിമിഷം ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഞാൻ തലയിലും മാറിലും ആയി ഉറപ്പിച്ചു നിർത്തിയിരുന്ന എന്റെ തട്ടം അവൻ പറിച്ചെടുത്തു.
പൊടുന്നനെ ഉള്ള ആ പ്രവൃത്തി കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു.
രണ്ടു കൈകൾകൊണ്ടും എൻറെ മാറിടം പൊത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് തലതാഴ്ത്തി പ്ലീസ് ആ ഷാൾ തായോ… ആ ഷാൾ തായോ… എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ ഇത് വരെ നേരാ വണ്ണം അവന്റെ മുന്നിൽപോലും നില്ക്കാത്ത ഞാൻ അളവെടുക്കാൻ സമ്മതിച്ചത് പോലെ ഇതും സമ്മതിക്കും എന്ന് കരുതി ആയിരിക്കണം അവൻ വീണ്ടും ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
കോപ്പ് !! ശല്യം ചെയ്യാൻ ഓരോന്ന് വരും. ഇങ്ങനെ പൊത്തി പിടിച്ചു നിന്ന ഞാൻ എങ്ങിനെയാ ബ്ലൌസിന് അളവെടുക്കുക. തനിക്കു വേണ്ടേൽ ഇറങ്ങി പോ.
സങ്കടം കൊണ്ടും നിസ്സഹായതകൊണ്ടും എൻറെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് അവൻ പെട്ടന്ന് സ്വരം താഴ്ത്തി.
അയ്യേ… റുഖിയ കരയുകയാണോ? ഇതൊകെ ഇത്ര വലിയ കാര്യാമാണോ? അഞ്ചുമിനിറ്റു കൊണ്ട് അളവെടുത്തു കഴിഞ്ഞാൽ തനിക്ക് പർദയും ഇട്ടു തിരിച്ചു പൊയ്ക്കൂടെ. ഞാൻ ഏതായാലും കണ്ടില്ലേ? ഇവിടെ മറ്റാരും ഇലല്ലോ…
താഴ്ന്നു നിന്നിരുന്ന എന്റെ മുഖം താടിയിൽ പിടിച്ചു പൊക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടന്ന് പോകാമല്ലോ എന്നാ ഉദ്ദേശത്തിൽ ഞാൻ എന്റെ കൈകൾ താഴ്ത്തി. ഞാൻ കൈകൾ താഴ്ത്തിയപ്പോ എന്റെ തുടുത്ത മുലകൾ ചുരിദാറിനുള്ളിൽ തെറിച്ചു നില്ക്കുന്നത് കണ്ടു മാറിൽ നോക്കി “എന്റമ്മോ ” എന്നും പറഞ്ഞവൻ തലയിൽ കൈ വെച്ചു. അത് കേട്ട് അറിയാതെ എൻറെ കൈകൾ വീണ്ടും എൻറെ മാറിടം മറച്ചു.
അവൻ അളവ് ടാപ്പുമായി, എന്റെ കൈകൾ മാറിടത്തിൽനിന്നും പതുക്കെ മാറ്റി. എന്റെ ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങൾ ഓരോ സെക്കന്റിലും വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൻ എന്റെ പുറകിലേക്ക് വന്നു. എനിക്കറിയാം അവനിപ്പോ എന്റെ നിതംബങ്ങളിൽ തുറിച്ചുനോക്കിക്കൊണ്ട് വെള്ളം ഇറക്കുന്നുണ്ടാകുമെന്ന്.
അത് ആലോചിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ കുളിരു കോരുന്നപോലെ തോന്നി.
പുറകിലെ ഷോൾഡറിൽ ടേപ്പ് വെച്ച് കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
എത്ര ഇറക്കം വേണം?
അളവെടുത്തു പരിചയമില്ലാത്ത എനിക്ക് അങ്ങിനെ ഒരു ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ എന്ത് പറയണമെന്നറിയില്ലായിരുന്നു.
നല്ല ഉറക്കം വേണം.
അങ്ങിനെ ഒരു നീളം ഉണ്ടോ?
ബ്ലൗസ് ആയാൽ അധികം ഇറക്കം പാടില്ല. അതാ അതിന്റെ ഭംഗി.
അത് ഇക്കക്കിഷ്ടമില്ല.
ഓ… തന്നെ ഇക്കാക്ക് മാത്രം കണ്ടാൽ മതിയല്ലോ?
മതി…
എന്നാപിന്നെ അവനിവിടെ തന്നെ നിന്നൂടെ? തന്നെ പോലൊരു സുന്ദരിയായ പെണ്ണിനെ ഇവിടെ നിർത്തി എങ്ങനെ അവനവിടെ കഴിയുന്നു.
സങ്കടത്തിനും ദേഷ്യത്തിനും ഇടയിലും ഒരു അന്യ പുരുഷൻ മുന്നിൽ നിർത്തി എൻറെ സ്ത്രീതത്തെ വര്ണ്ണിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോ ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ ഉള്ളില് എവിടെയോ ഒരു സന്തോഷം പൊട്ടി മുളക്കുന്നതറിഞ്ഞു.
തുടരും…
