ഞാനും എന്റെ ചേച്ചിമാരും
നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവൻ പാൽ ചുരത്തി.
ഇതിന് മുൻപൊന്നും വരാത്ത അത്രയും പാലാണ് ചേച്ചിക്ക് കുടിക്കാൻ കൊടുത്തത്.
ചേച്ചിയാണെങ്കിൽ ആർത്തിയോടെ പാൽ കുടിക്കുകയുമായിരുന്നു. അവസാനതുള്ളിപ്പാലും കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞാണ് കുട്ടനെ ചേച്ചി സ്വതന്ത്ര നാക്കിയത്.
നേരം പുലരും മുന്നേ ഒരിക്കൽകൂടി ഞങ്ങൾ കലാപരിപാടി തുടർന്നു. രാവിലെതന്നെ ചേച്ചി വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചിട്ട്
“അമ്മയ്ക്ക് സുഖമില്ല. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞേ ഞങ്ങൾ വരൂ..” എന്നറിയിച്ചു.
ഞാനത് കേട്ട് വാപൊളിച്ച് നിൽക്കേ ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെ കിട്ടുന്ന സൗകര്യം അവിടെ കിട്ടില്ലല്ലോ.. ഇതുവരെ അറിയാത്ത സുഖമാണ് ഇന്നലെ അറിഞ്ഞത്. ഒരാഴ്ച നിന്നെ പുറത്ത് വിടില്ല ഞാൻ. നമുക്ക് വേണമെന്ന് തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ സന്തോഷിക്കണം.”
ചേച്ചിയുടെ അതേ ആഗ്രഹം തന്നെയായിരുന്നു എനിക്കും.
രണ്ടാം ദിവസം ഐഷേച്ചി വിളിച്ചു. ഞാൻ തിരിച്ചെത്താൻ ചേച്ചി കാത്തിരിക്കയാണെന്ന്.
ഒപ്പം ഒരു ഓർമ്മപ്പെടുത്തലും..
“എടാ നീ കൈയ്യീപ്പിടിച്ച് പാല് കളഞ്ഞേക്കരുത്. ഒരാഴ്ച അത് കെട്ടിനിൽക്കട്ടെ.. എനിക്ക് വയറ് നിറയെ കുടിക്കണം..”
ഞാനൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും മനസ്സിലോർത്തത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു. തിരിച്ചെത്തി രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം കളിക്കാതിരുന്നെങ്കിലേ കുറച്ചെങ്കിലും പാലുണ്ടാവൂ.. ഇവിടന്ന് പോകുമ്പോഴേക്കും ഊറ്റാവുന്നതൊക്കെ ബിന്ദുചേച്ചി ഊറ്റിയിരിക്കും.
