ഗന്ധർവൻ – രാവിലെ എണീറ്റ് മൊബൈലിൽ നോക്കുമ്പോ ഷൈനിയുടെ ഗുഡ്മോർണിംഗ് മെസ്സേജ് വന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തിരിച്ചൊരു വിഷ് കൊടുത്ത് റെഡിയായി മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോളും ഏടത്തിയുടെ മുറി അടഞ്ഞു തന്നെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിലെനിക്ക് പ്രേത്യേകിച്ച് ഒന്നും തോന്നാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു.

ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോ ഹാളിൽ ഇരുന്ന് രമ ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളെയൊന്ന് ചൊറിയാനുള്ള എന്റെ ആഗ്രഹത്തെ പാടെ നുള്ളിക്കൊണ്ട് അതെ സമയം അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഹാളിലേക്ക് വന്നു.

അമ്മ എന്നത്തേതും പോലെത്തന്നെ ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന ഒരു മാക്സിയാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്. അതിൽ അമ്മയുടെ ആ സുന്ദര മേനിയുടെ അഴകളവുകൾ എല്ലാം എടുത്ത് കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കൈയ്യിലിരുന്ന ചായ ടേബിളിന്റെ മറുവശത്തിരുന്ന രമയുടെ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകരാനായി അമ്മ എത്തിവലിഞ്ഞുകൊണ്ട് കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആ ടൈറ്റ് മാക്സിക്കുള്ളിലെ നിതംബത്തിന്റെ മുഴുപ്പ് വല്ലാതങ്ങു എടുത്ത് കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്റെ കണ്ണുകളെ അവിടുന്ന് പിൻവലിക്കാനാവാതെ അവിടെത്തന്നെ തറഞ്ഞുപോയി.

എന്റെ കുട്ടൻ ഉണർന്ന് പാന്റിനുള്ളിൽ അലോസരമുണ്ടാക്കിയപ്പോൾ ബോധത്തിലേക്ക് വന്ന ഞാൻ കാണുന്നത് എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അമ്മയെയാണ്.

എന്റെയും അമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കൊരുത്തപ്പോൾ രണ്ടുപേരും മുഖം മാറ്റിക്കളയുകയും അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് വലിയുകയും ചെയ്തു.

രാവിലത്തെ സീനിന്റെ ബാക്കിയെന്നോണമുള്ള കുട്ടന്റെ ഞെളിപിരിയിൽ ഞാനും അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.

ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോ അമ്മ ദോശക്കല്ലിന്റെ അടുത്ത് എന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുകയാണ്. എന്റെ സാമീപ്യം അറിഞ്ഞിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു അമ്മ എന്താടാ എന്നർത്ഥത്തിൽ ഒന്ന് മൂളി .

ചായക്കെന്താ അമ്മേ

അമ്മ എനിക്ക് മുഖം തരാതെ ദോശയാ എന്ന് പറഞ്ഞകൊണ്ട് അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. എനിക്ക് വേണ്ടത് അതുതന്നെയാണെന്ന് അമ്മക്കറിയില്ലല്ലോ.
ഞാൻ ദോശയെടുക്കാനായി പ്ലേറ്റ് എടുത്തുകൊണ്ടു വരുമ്പോളും അമ്മ അതേനിൽപ്പ് തുടരുകയാണ്.

അമ്മ നിൽക്കുന്നതിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെയാണ് ദോശ വച്ചിരിക്കുന്ന പാത്രവും. അമ്മയോട് ചേർന്നുനിന്നുകൊണ്ടല്ലാതെ ദോശ എടുക്കാൻ എനിക്കാവുമായിരുന്നില്ല.

ഞാൻ അമ്മയുടെ പുറകിൽ ചേർന്നുനിന്നുകൊണ്ട് ഒരു വശത്തൂടെ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് ദോശ എടുക്കുമ്പോൾ അമ്മയുടെ ആ വിരിഞ്ഞ മാംസനിബിഡമായ നിതംബം എന്റെ കുട്ടനിൽ വന്ന് മുട്ടുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.

മേലാകെ ഒരു തരിപ്പ് വന്ന് നിറഞ്ഞ് അനങ്ങാനാവാതെ നിന്ന എന്റെ പാന്റിനുള്ളിലെ മുഴുപ്പിലേക്ക് ആ കുണ്ടിപ്പന്തുകൾ ബലമായി അമരുന്നത് അറിഞ്ഞ ഞാൻ അനങ്ങാനാവാതെ സുഖം കൊണ്ട് വീർപ്പുമുട്ടിയ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.

അമ്മ മനഃപൂർവം ആ നിതംബങ്ങളെ എനിക്ക് വേണ്ടി പുറകിലേക്ക് തള്ളിത്തരുന്നതാണെന്നുള്ള
തിരിച്ചറിവ് എന്റെ കുട്ടനെ ഏതു നിമിഷത്തിലും പാൽ ചീറ്റിച്ചേക്കാം എന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് മാറ്റിയിരുന്നു.

ഒരു സ്പർശനം ഒരു മനുഷ്യനെ ഇത്രയും വലിയ വികാരതീവ്രതയിലേക്ക് കൊണ്ടുചെന്നെത്തിക്കും എന്ന് അപ്പോളാണെനിക്ക് മനസിലായത്.

അമ്മയുടെ ആ മുൻകൈയ്യെടുക്കലിൽ ഉഷാറായ ഞാൻ അങ്ങോട്ടും തള്ളിക്കൊടുക്കുമ്പോ എന്റെ കുട്ടൻ പാന്റ് തുളച്ചു പുറത്ത് വരുമെന്നുള്ള അവസ്ഥയിലേക്കെത്തിയിരുന്നു.

ഞാൻ ഒന്ന് ഉയരം അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തപ്പോ എന്റെ മുഴുപ്പ് കൃത്യമായി ആ കുണ്ടിപ്പന്തുകളുടെ ഇടയിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു.

ദോശയെടുക്കാനായി മുൻപിലേക്കിട്ട എന്റെ കൈകൾ മാക്സിക്ക് പുറത്തുകൂടി അമ്മയുടെ മുലകളിലേക്കമരുമ്പോൾ “ശ്ഷ്ഷ് ” എന്ന കാമാധുരമായ സീൽക്കാരത്തോടെ പെരുവിരലിൽ ഉയർന്ന അമ്മ എന്റെ സർവ നിയന്ത്രണങ്ങളെയും തകർത്തുകളഞ്ഞു.

ഇടതുകയ്യിലെ പ്ലേറ്റ് സ്ലാബിലേക്ക് വെച്ച് രണ്ട് കൈകൾ കൊണ്ടും ആ മത്തങ്ങാ മുലകളെ ഞെരിച്ചുടക്കുമ്പോൾ പുറകിൽ എന്റെ കുട്ടൻ അമ്മയുടെ മാക്സി തുളക്കാനുള്ള തീവ്ര ശ്രമത്തിലായിരുന്നു.

സുഖത്തിന്റെ പാരമ്യത്തിലായിരുന്ന അമ്മ കടിച്ചുപിടിച്ച സീൽകാരങ്ങൾ ചെറിയ മുക്കലും മൂളലുകളുമായിട്ട് എന്നെ കാമത്തിന്റെ നെറുകയിൽ എത്തിച്ചു.

എന്റെ വലത്തേ കൈ മുലകളിൽ നിന്നകന്ന് താഴെ അമ്മയുടെ സ്വർഗ്ഗ വാതിലിലേക്ക് മാക്സിക്ക് പുറത്തുകൂടി അരിച്ചെത്തിയപ്പോ അമ്മ ശക്തികുറഞ്ഞ ഒരു എതിർപ്പെന്നപോൽ അമ്മയുടെ കൈ എന്റെ കയ്യുടെ മുകളിൽ വച്ച് എന്റെ നീക്കത്തെ അലോസരപ്പെടുത്തി.

ഞാൻ അല്പം ബലം പ്രയോഗിക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും ഹാളിൽ നിന്നുമുള്ള രമയുടെ അമ്മെന്നുള്ള വിളിയും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

സ്ഥലകാല ബോധം വീണ്ടെടുത്ത ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞു മാറിയത് ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

എനിക്കമ്മയെയോ അമ്മക്കെന്നെയോ നോക്കാനാവാത്ത വിധത്തിലുള്ള എന്തോ വികാരം ഞങ്ങളിൽ വന്ന് നിറഞ്ഞു. അതിനെ നാണം എന്നാണോ ചളിപ്പ് എന്നാണോ പേരെടുത്തു പറയേണ്ടതെന്നെനിക്കറിയില്ല.

ഞാൻ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അമ്മക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോ രമ എന്നേക്കടന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അപ്പോളാണ് ഇന്ന് ഇതുവരെയായിട്ട് ഏട്ടത്തിയുടെ ഒരു വിവരവും ഇല്ലല്ലോ എന്നോർത്തു ഞാൻ തിരിച്ചു ഹാളിലേക്ക് ചെന്ന് രമയോട് ചോദിച്ചപ്പോ ഏട്ടത്തിക്ക് തലവേദന കുറയാത്തോണ്ട് ഇന്ന് ക്ലാസ്സിൽ വരുന്നില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞത്.

തലവേദനയുടെ കാരണം വ്യക്തമായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ ബൈക്കെടുത്ത് കോളേജിലേക്ക് തിരിച്ചു.

യാത്രയിലുടനീളം ഇന്ന് ഞാനും അമ്മയും തമ്മിലുണ്ടായ സംഭവ വികസങ്ങളെക്കുറിച്ചായിരുന്നു എന്റെ ആലോചന. അമ്മയെക്കുറിച്ച്
അങ്ങനൊക്കെ ആലോചിക്കുന്നത് തന്നെ തെറ്റാണെന്നു പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയ എന്റെ മനസാക്ഷി ഒടുവിൽ അമ്മയ്ക്കും കാണില്ലേ ആഗ്രഹങ്ങൾ, മകനെന്ന നിലയിൽ സഹായിക്കാൻ എനിക്ക് ഉത്തരവാദിത്തമില്ലേ എന്ന് തുടങ്ങിയ ചിന്തകളിലായി.

അല്ലെങ്കിലും ആ സിറ്റുവേഷനിൽ അമ്മയും മകനുമാണെന്നുള്ള ചിന്ത രണ്ടുപേരിലും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ !!
അപ്പൊ രണ്ടുപേരുടെയും ആഗ്രഹപൂർത്തീകരണത്തിന് ബന്ധങ്ങൾ നോക്കേണ്ട കാര്യമില്ലെന്ന് വരെ സ്വയം പറഞ്ഞു എന്നെ ഞാൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു..

എന്താണെങ്കിലും അമ്മയോടൊത്തുള്ള ഓരോ നിമിഷവും, ഇതുവരെ അറിയാത്ത അത്രയും അളവിൽ കമാവും സുഖവും എനിക്ക് പകരുന്നുണ്ടെന്നുള്ള സത്യം ഞാൻ മനസിലാക്കി.

കോളേജിൽ എത്തിയിട്ടും ക്ലാസ്സൊക്കെ തുടങ്ങിയിട്ടും മനസ്സ് വീട്ടിൽത്തന്നെയായിരുന്നു. എത്രയും പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്താൻ എന്റെ മനസ്സ് വെമ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

ഒരുവിധം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ബൈക്കെടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് വെച്ചുപിടിപ്പിക്കുമ്പോളും വരാൻ പോകുന്ന സുഖ സൗഭാഗ്യങ്ങളെയോർത്തെന്റെ മനസ്സ് തുള്ളിച്ചാടുകയായിരുന്നു.

വീട്ടിൽച്ചെന്ന് ബൈക്ക് പോർച്ചിൽ വച്ചിട്ടകത്തോട്ട് കേറിച്ചെന്ന എന്നെ കാത്തിരുന്നത് ഒരു മോശം വാർത്തയായിരുന്നു.

ഏട്ടത്തിക്ക് വീട്ടിൽ പോയി ഒരാഴ്ച നീക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അമ്മ കൊണ്ടുവിടാൻ പോയേക്കുവാന്നും അവർ നിർബന്ധിച്ചതുകൊണ്ട് അമ്മ ഇന്നവിടെ നിന്നിട്ട് നാളെയെ വരുന്നുള്ളു എന്നും രമ പറഞ്ഞു.

പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഒരു ശൂന്യത എന്റെ മനസിലേക്കോടിയെത്തി. ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷിച്ചു വന്നപ്പോ ആട് കിടന്നയിടത് പൂടപോലുമില്ല എന്ന അവസ്ഥ വന്നതുകൊണ്ടായിരിക്കും.

ഷൈനിയുടെ അമ്മ കൂട്ടുകിടക്കാൻ വരുമെന്നവൾ പറയുമ്പോളേക്കും ഞാൻ കോണിപ്പടികൾ കയറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.

മുകളിൽ ചെന്ന് ഡ്രസ്സ്‌ മാറി കട്ടിലിലേക്ക് വീണു ഞാൻ. കട്ടലിൽ കിടന്ന് രാവിലെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തുകിടക്കുമ്പോളാണ് മെസ്സേജ് നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വരുന്നത്.
എടുത്ത് നോക്കുമ്പോ ഷൈനിയാണ്.

വീട്ടിലെത്തിയോ എന്നായിരുന്നു മെസ്സേജ്.
ഞാൻ ജസ്റ്റ്‌ നൗ എന്ന് റിപ്ലേ കൊടുത്തു. ചായ കുടിച്ചോ, വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു.

സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചാറ്റിങ് തുടരുമ്പോ രമ പുറകിൽ വന്നു നിൽക്കുന്നതൊന്നും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. പെട്ടന്ന് അവൾ ഫോൺ പിടിച്ചുമേടിക്കുമ്പോളാണ് അവൾ അവിടുണ്ടായിരുന്നു എന്നുപോലും ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നത്.

ഫോൺ താടി, എന്തിനാ എന്റെ ഫോൺ എടുത്തേ..

രമയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു ഭവമായിരുന്നപ്പൊ. കണ്ണൊക്കെ ചുവന്ന് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറക്കുന്ന അവസ്ഥ.

അവൾ ഫോണിലെ മെസ്സേജ് വായിക്കുകയാണ്. അവൾക്ക് ഒരുപാട് വായിക്കാനുള്ള ടൈം കൊടുക്കാതെ
ഞാൻ ഫോൺ ബലമായി പിടിച്ചുവാങ്ങി.

ചീറിക്കൊണ്ട് അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു

ഏതാ ഇവൾ….?

അവളുടെ ചോദ്യം ഇഷ്ടപ്പെടാതെ ഞാൻ..

ആരായ നിനക്കെന്താ ?

അതുകൂടി കേട്ടതും സമനില തെറ്റിയപോലെ ദേഷ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടവൾ:

സത്യം പറഞ്ഞോ, ആരാ ഇ പാറു ?

ഷൈനി എന്ന് പേര് സേവ് ചെയ്താ പണികിട്ടും എന്നുറപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ പാറു എന്നായിരുന്നു സേവ് ചെയ്തിരുന്നത്.

എന്റെ ക്ലാസ്സിലുള്ളതാ, അതിന് നിനക്കെന്താ ?

ഇതിനുമാത്രം മെസ്സേജ് അയക്കാൻ നിങ്ങൾ തമ്മിലെന്താ?

രമയെ ഇത്രേം ദേഷ്യത്തോടെ ഞാൻ ഇതിനുമുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു. ഇവൾക്ക് ബാധ കേറിയതാണോ എന്നുപോലും ഞാൻ സംശയിച്ചു. അത്രക്കും ഭീകരാവസ്ഥയിലായിരുന്നു അവൾ. എങ്കിലും പിടിച്ചു നിക്കാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചൂടാവുക എന്നത് തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ തീരുമാനവും .

ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പലതുമുണ്ടാവും അതിനെ നിനക്കെന്താ ?

എനിക്കെന്താ എന്നല്ലേ, കാണിച്ച തരാം ഞാൻ..

ചവിട്ടിതുള്ളി എന്റടുത്തേക്ക് വന്നിട്ട് എന്റെ രണ്ടു കോളറിലും കുത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു

ഇപ്പൊ ഇവിടെ വച്ച നിർത്തിക്കോണം നിങ്ങൾ തമ്മിലെന്താണേലും, ഇല്ലെങ്കി രണ്ടിനേം ഞാൻ കൊല്ലും !!

ഇത് പറയുമ്പോ അവൾ തനി ഭദ്രകാളി മൂഡിലേക്കെത്തിയിരുന്നു. എന്നിട്ടവൾടെ റൂമിലേക്ക് കേറി കതക് വലിച്ചടക്കുന്ന ശബ്ദമാണ് ഞാൻ കേട്ടത്.

ഇവിടെ ഇപ്പൊ എന്താ നടന്നെ എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ. ഇവൾ ഇതിനും മാത്രം കലിപ്പാവാൻ ഞാൻ എന്താ ചെയ്‌തതെന്ന് എത്ര ആലോചിട്ടുമെനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു.

മുൻപ് ഇവൾ ഇതേ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു എന്ന് കേട്ടറിഞ്ഞത് ഞാൻ ഒരു ആക്‌സിഡന്റ് കഴിഞ്ഞ് ഹോസ്പിറ്റൽ വാസം കഴിഞ്ഞെത്തിയപ്പോളായിരുന്നു. അന്നെനിക്ക് ബൈക്ക് എടുത്ത സമയം ആയിരുന്നു. ഞാൻ ബൈക്കെടുത്തതിന്റെ ആവേശം റോഡിൽ കാണിച്ചപ്പോൾ കയ്യീന്ന് പോയി, എന്നാലും ഒരു കയ്യൊടിഞ്ഞു എന്നതൊഴിച്ചു വേറൊന്നും പറ്റിയില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ പ്ലസ്ടു കഴിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന ടൈമിൽ ആയിരുന്നു ആ ആക്‌സിഡന്റ.

ഞാൻ ആക്‌സിഡന്റ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തിയപ്പോ മുതൽ എന്റടുത്തുന്ന് മാറില്ലായിരുന്നു രമ. അച്ഛൻ നാട്ടിലുള്ള സമയമായിരുന്നത്. ഞാൻ ആക്‌സിഡന്റ് ആയ ടൈമിൽ ബൈക്കെടുത്ത് കൊടുത്ത് എന്നെ കൊല്ലാൻ നോക്കി എന്നും പറഞ്ഞു അച്ഛനെ നിലത്തുനിറത്തിലാന്നൊക്കെ അമ്മ പറഞ്ഞാ ഞാൻ അറിഞ്ഞേ.

അന്ന് ഇതുപോലെ ഉറഞ്ഞുതുള്ളുവായിരുന്നു എന്നമ്മ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനത് കാര്യക്കീല്ല. കാരണം എപ്പോളും വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുവെങ്കിലും ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരു പ്രത്യേക ബോണ്ടിങ് ഉണ്ടായിരുന്നു.

അച്ഛനോ അമ്മയോ ഞങ്ങളിലൊരാളെ വഴക്ക് പറയാൻ ഞങ്ങൾ സമ്മതിക്കില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പൊ എന്തിനാണിത്ര കലിപ്പായതെന്ന് എനിക്കൊട്ടും പിടികിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു.

കുറേനേരമായിട്ടും അവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ റൂമിലേക്കുപോയി. കോളിങ് ബെൽ അടിക്കുന്ന കേട്ട് ഞാൻ താഴേക്ക് വരുമ്പോ ഷൈനിയും രമയും ഹാളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. [ തുടരും ]