നിന്നെ എനിക്ക് വേണം
“നേരത്തെ ഉണർന്നോ …..നീ”
രമ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രമേഷിനോട് ചോദിച്ചു.
അവൻ കൈ ഒതുക്കിവെച്ചുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് പതിയെ ചാരിയിരുന്നു.
രമയുടെ നനവാർന്ന മുടിയിലെ വെള്ളം തറയിലേക്ക് അല്ലാല്പമായി ഇറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നൊരു പ്രത്യേക വാസനയും അവളുടെ മേനിയിൽ നിന്നും അവൻ ശ്വാസമെടുക്കുമ്പോ അറിഞ്ഞു.
അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നപോലെ രമേഷ് നോക്കുമ്പോ, രമ കണ്ണുകൊണ്ട് എന്താന്ന് ചോദിച്ചു. രമ ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇത്രയും ചേർച്ചയുള്ള ഒരു സാരിയുടുക്കുന്നത് പോലെയാണ് രമേഷിന് തോന്നിയത്.
ശെരിയാണ് സ്വയം ഒരുങ്ങാൻ ഒരു താല്പര്യവും കാണിക്കാത്ത പെൺകുട്ടിയാണ് ചേച്ചിയെന്ന് അമ്മ പറയാറുണ്ട്, പലപ്പോഴും അതിന്റെ പേരിൽ ചേച്ചിയോട് സംസാരിക്കുന്നതും രമേഷ് കേട്ടതോർത്തു.
“എന്താടാ നോക്കുന്നെ ….”
രമ രമേഷിന്റെ നേരെ നിന്നുകൊണ്ട് ഇടുപ്പിൽ ഇരു കയ്യും
വെച്ചുനോക്കിയപ്പോൾ, രമയുടെ ചന്ദനിറമാർന്ന വയറിലെ അല്ലിപ്പൂ പൊക്കിൾ വയലറ്റ് സാരിയുടെ മറ നീക്കി പുറത്തേക്ക് വന്നു.
“ഇന്നെന്താ പതിവില്ലാതെയൊരുങ്ങുന്നത് ?”
“എന്തെ എനിക്കൊരുങ്ങിക്കൂടെ ….? ഉം ?”
“അല്ലാ …..ചേച്ചി എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ആദ്യമായാണ് വളയൊക്കെ ഇടുന്നതും, കണ്മഷി എഴുതുന്നതുമെല്ലാം.. പിന്നെ ദേ കൊലുസും ഇട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ….
മുടിയെന്താ കെട്ടാതെ ഒരു സൈഡിലേക്ക് വിരിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നെ….”
