മരണക്കിടക്കയിൽ ചേച്ചി എന്നോട് ഒന്നേ ആവശ്യപ്പെട്ടുള്ളൂ.. എൻ്റെ എബിമോൻ അനാഥനായിപ്പോകല്ലേ എന്ന്..

ചേച്ചിക്ക് കൊടുത്ത വാക്കനുസരിച്ച് ചേച്ചിയുടെ മരണശേഷം ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവായ ജോണിനെ ഞാൻ വരനായി സ്വീകരിച്ചു.

എന്റെ 28-ാം വയസ്സിൽ ജോണിച്ചായൻ എന്റെ കഴുത്തിൽ മിന്നുകെട്ടി… 18 വയസുള്ള എന്റെ എബി മോന്റെ മമ്മയാവാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാനാ വിവാഹത്തിന് തയ്യാറായത്.. എന്റെ ചേച്ചിയെങ്കിലും സ്വർഗത്തിൽ ഇരുന്ന് സന്തോഷിക്കുമല്ലോ എന്നു കരുതി….

ജോണിച്ചായന് എൻ്റെ ചേച്ചിയെന്നാൽ ജീവനായിരുന്നു. ചേച്ചിയുടെ മരണം പുള്ളിക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാനായിരുന്നില്ല. തൻ്റെ ഭാര്യ മരിച്ചിട്ടില്ല.. മരിക്കില്ല.. തൻ്റെ മനസ്സിൽ അവളെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കും എന്ന് വിശ്വസിച്ച ജോണിച്ചായൻ എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തയ്യാറായതും എബി മോന് വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു.

ഞങ്ങൾ വിവാഹിതയായി ഒരുമിച്ചൊരു ജീവിതം തുടങ്ങി. പക്ഷേ.. ആ ഭാര്യ ഭർത്യബന്ധത്തിൽ സെക്സ് ഒരു ഘടകമായില്ല. ലൈംഗീക ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ജോണിച്ചായൻ ചിന്തിച്ചില്ല.. കാമുകനെ നഷ്ടപ്പെട്ട ഞാൻ അവനുമായി ഒരു നാൾ ശരീരം പങ്ക് വെച്ച ഓർമ്മയിൽ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചവളും ആയതിനാൽ ഞാനും – ജോണിച്ചായനും സെക്സിൻ്റെ വേലിക്കെട്ടിന് പുറത്തായിരുന്നു.